Zechariah 14
1 Behold, a day has come to YHWH, And your spoil has been divided in your midst.
Ania karon, ang adlaw ni Jehova moabut na, sa diha nga ang imong mga sinakmit pagabahinon diha sa taliwala nimo, Oh Sion.
2 And I have gathered all the nations to Jerusalem to battle, And the city has been captured, And the houses have been spoiled, And the women are lain with, Half the city has gone forth in a removal, And the remnant of the people are not cut off from the city.
Kay tigumon ko ang tanang mga nasud sa pagpakiggubat batok sa Jerusalem; ug ang ciudad pagaagawon, ug ang mga balay pagatulisan, ug ang mga babaye pagalugoson; ug ang katunga sa ciudad mahiadto sa pagkabinihag, ug ang salin sa katawohan dili pagaputlon gikan sa ciudad.
3 And YHWH has gone forth, And He has fought against those nations, As in the day of His fighting in a day of conflict.
Unya si Jehova moasdang, ug makig-away batok niadtong mga nasud, sama sa iyang pagpakig-away sa adlaw sa gubat.
4 And His feet have stood, in that day, On the Mount of Olives, That [is] eastward before Jerusalem, And the Mount of Olives has been cleft at its midst, To the east, and to the west, a very great valley, And half of the mountain is removed toward the north, And half toward the south.
Ug ang iyang mga tiil motindog niadtong adlawa sa bukid sa mga Olivo, nga anaa sa atbang sa Jerusalem, nayon sa sidlakan, ug ang bukid sa mga Olivo mapikas sa iyang taliwala ngadto sa sidlakan ug ngadto sa kasadpan, ug mahimo unya ang daku kaayong walog; ug ang katunga sa bukid mobalhin ngadtao sa amihanan, ug ang katunga ngadto sa habagatan.
5 And you have fled [to] the valley of My mountains, For the valley of the mountains joins to Azal, And you have fled as you fled before the shaking, In the days of Uzziah king of Judah, And my God YHWH has come in, All holy ones [are] with You.
Ug kamo mangalagiw paingon sa walog sa akong mga bukid; kay ang walog sa mga bukid moabut ngadto sa Azal; oo, kamo mangalagiw, ingon sa inyong pagpangalagiw tungod sa linog sa panahon ni Uzzias, nga hari sa Juda; ug si Jehova nga akong Dios moanhi, ug ang tanang mga balaan mouban kanimo.
6 And it has come to pass in that day, The precious light is not, it is dense darkness,
Ug mahitabo niadtong adlawa nga walay suga; ug kadtong mga mahayag nga biloon monguib sa ilang kaugalingon:
7 And there has been one day, It is known to YHWH, not day nor night, And it has been at evening-time—there is light.
Apan kadto maoy usa ka adlaw nga nahibaloan ni Jehova; dili adlaw, ug dili gabii; apan mahitabo nga sa panahon sa kahaponon motungha ang kahayag.
8 And it has come to pass in that day, Living waters go forth from Jerusalem, Half of them to the Eastern Sea, And half of them to the Western Sea, It is in summer and in winter.
Ug mahitabo niadtong adlawa nga ang buhing katubigan moogula gikan sa Jerusalem; ang katunga kanila moagay-ay paingon sa sidlakan nga dagat, ug ang katunga moagay-ay paingon sa kasadpan nga dagat: kini magapadayan sa ting-init ug sa ting-tugnaw.
9 And YHWH has become King over all the earth, In that day YHWH is one, and His Name one.
Ug si Jehova magahari sa tibook nga yuta: niadtong adlawa usa lamang si Jehova, ug usa ra ang iyang ngalan.
10 All the land is changed as a plain, From Gebo to Rimmon, south of Jerusalem, And she has been high, and has dwelt in her place, Even from the Gate of Benjamin To the place of the first gate, to the front gate, And from the Tower of Hananeel, To the wine-vats of the king.
Ang tibook nga yuta mahimong ingon sa Arabah gikan sa Gabaa hangtud sa Rimmon sa habagatan sa Jerusalem; ug siya pagabayawon, ug pagapapuy-on sa iyang daang dapit, gikan sa ganghaan ni Benjamin ngadto sa dapit sa nahaunang ganghaan, ngadto sa nasikohan nga ganghaan, ug gikan sa torre ni Hananeel ngadto sa mga pigsanan sa ubas sa hari.
11 And they have dwelt in her, And destruction is no more, And Jerusalem has dwelt confidently.
Ug ang mga tawo managpuyo didto, ug walal nay pagtunglo; apan ang Jerusalem pagapuy-an sa masinaligon gayud.
12 And this is the plague with which YHWH plagues all the peoples who have warred against Jerusalem: He has consumed away its flesh, And it is standing on its feet, And its eyes are consumed in their holes, And its tongue is consumed in their mouth.
Ug mao kini ang hampak nga isamad ni Jehova sa tanang mga katawohan nga nakiggubat batok sa Jerusalem: ug ang ilang mga unod mangaut-ut samtang magatindog pa sila, ug ang ilang mga mata mangaut-ut, diha sa ilang mga luyak, ug ang ilang mga dila mangaut-ut diha sa ilang mga baba.
13 And it has come to pass in that day, A great destruction [from] YHWH is among them, And they have each seized the hand of his neighbor, And his hand has gone up against the hand of his neighbor.
Ug mahitabo niadtong adlawa, nga ang usa ka dakung kaguliyang gikan kang Jehova modangat kanila; ug sila magakuptanay ang tagsatagsa sa kamot sa iyang isigkatawo, ug ang iyang kamot igabakyaw batok sa kamot sa iyang isigkatawo.
14 And also Judah is fought with in Jerusalem, And the force of all the surrounding nations has been gathered, Gold, and silver, and apparel, in great abundance.
Ug ang Juda usab makig-away didto sa Jerusalem: ug ang bahandi sa tanang mga nasud nga nagalibut kanila pagatigumon sa tingub, ang bulawan, salapi, ug panapton, nga daghan kaayo.
15 And so is the plague of the horse, of the mule, Of the camel, and of the donkey, And of all the livestock that are in these camps, As this plague.
Ug mahitabo sa ingon niini ang kamatay sa kabayo, sa mula, sa camello, ug sa asno, ug sa tanang mga mananap nga makaplagan niadto nga mga campo, sama niadto nga kamatay nga nahisgulan.
16 And it has come to pass, Everyone who has been left of all the nations, Who are coming in against Jerusalem, They have also gone up from year to year, To bow themselves to the King, YHWH of Hosts, And to celebrate the Celebration of the Shelters.
Ug mahitabo nga ang tanang manghabilin sa tanang mga nasud nga mianha batok sa Jerusalem, moanha sa tagsatagsa ka tuig sa pagsimba sa Hari, si Jehova sa mga panon, ug sa pagsaulog sa fiesta sa mga tabernaculo.
17 And it has come to pass, That he who does not go up of the families of the land to Jerusalem, To bow himself to the King, YHWH of Hosts, Even on them there is no shower.
Ug mahitabo nga kadtong dili moadto sa Jerusalem gikan sa tanang mga banay sa kalibutan aron sa pagsimba sa Hari, nga si Jehova sa mga panon, kanila dili igahatag ang ulan.
18 And if the family of Egypt does not go up, nor come in, Then on them is the plague With which YHWH plagues the nations That do not go up to celebrate the Celebration of Shelters.
Ug kong ang banay sa Egipto dili motungas, ug dili moanha, sila dili pagahatagan sa ulan; moabut ang hampak nga igahampak ni Jehova sa mga nasud nga dili motungas sa pagsaulog sa fiesta sa mga tabernaculo.
19 This is the punishment of the sin of Egypt, And the punishment of the sin of all the nations, That do not go up to celebrate the Celebration of Shelters.
Mao kini ang silot sa Egipto, ug ang silot sa tanang mga nasud nga dili motungas sa pagsaulog sa fiesta sa mga tabernaculo.
20 In that day “Holy to YHWH” is [engraved] on bells of the horse, And the pots in the house of YHWH Have been as bowls before the altar.
Niadtong adlawa igabutang diha sa mga lingganay sa mga kabayo kini: PAGKABALAAN KANG JEHOVA; ug mabalaan ang mga kolon sa balay ni Jehova, maingon man ang mga panaksan nga anaa sa atubangan sa halaran.
21 And every pot in Jerusalem and in Judah, Have been holy to YHWH of Hosts, And all those sacrificing have come in, And have taken of them, and boiled in them, And in that day there is no merchant anymore in the house of YHWH of Hosts!
Oo, ang tanang kolon sa Jerusalem, ug sa Juda mabalaan alang kang Jehova sa mga panon: ug ang tanan kadto nga magahalad moanha ug mokuha kanila, ug magapabukal sa sulod niini; ug niadtong adlawa wala nay Canaanhon sa balay ni Jehova sa mga panon.
