Titus 1

1 Paul, a servant of God, and an apostle of Jesus Christ, according to the faith of the chosen ones of God, and an acknowledging of truth that [is] according to piety,

అనన్తజీవనస్యాశాతో జాతాయా ఈశ్వరభక్తే ర్యోగ్యస్య సత్యమతస్య యత్ తత్వజ్ఞానం యశ్చ విశ్వాస ఈశ్వరస్యాభిరుచితలోకై ర్లభ్యతే తదర్థం (aiōnios g166)

2 on hope of continuous life, which God, who does not lie, promised before times of ages (aiōnios g166)

యీశుఖ్రీష్టస్య ప్రేరిత ఈశ్వరస్య దాసః పౌలోఽహం సాధారణవిశ్వాసాత్ మమ ప్రకృతం ధర్మ్మపుత్రం తీతం ప్రతి లిఖమి|

3 (and He revealed His word in [His] own times), in preaching, which I was entrusted with, according to a charge of God our Savior,

నిష్కపట ఈశ్వర ఆదికాలాత్ పూర్వ్వం తత్ జీవనం ప్రతిజ్ఞాతవాన్ స్వనిరూపితసమయే చ ఘోషణయా తత్ ప్రకాశితవాన్|

4 to Titus—true child according to a common faith: Grace, [[kindness, ]] peace, from God the Father and the Lord Jesus Christ our Savior!

మమ త్రాతురీశ్వరస్యాజ్ఞయా చ తస్య ఘోషణం మయి సమర్పితమ్ అభూత్| అస్మాకం తాత ఈశ్వరః పరిత్రాతా ప్రభు ర్యీశుఖ్రీష్టశ్చ తుభ్యమ్ అనుగ్రహం దయాం శాన్తిఞ్చ వితరతు|

5 For this cause I left you in Crete, that you may arrange the things lacking, and may set elders down in every city, as I appointed to you,

త్వం యద్ అసమ్పూర్ణకార్య్యాణి సమ్పూరయే ర్మదీయాదేశాచ్చ ప్రతినగరం ప్రాచీనగణాన్ నియోజయేస్తదర్థమహం త్వాం క్రీత్యుపద్వీపే స్థాపయిత్వా గతవాన్|

6 if anyone is blameless, a husband of one wife, having believing children, not under accusation of riotous living or insubordinate—

తస్మాద్ యో నరో ఽనిన్దిత ఏకస్యా యోషితః స్వామీ విశ్వాసినామ్ అపచయస్యావాధ్యత్వస్య వా దోషేణాలిప్తానాఞ్చ సన్తానానాం జనకో భవతి స ఏవ యోగ్యః|

7 for it is required of the overseer to be blameless, as God’s steward, not self-pleased, nor prone to anger, not given to wine, not an abuser, not given to shameful gain,

యతో హేతోరద్యక్షేణేశ్వరస్య గృహాద్యక్షేణేవానిన్దనీయేన భవితవ్యం| తేన స్వేచ్ఛాచారిణా క్రోధినా పానాసక్తేన ప్రహారకేణ లోభినా వా న భవితవ్యం

8 but a lover of strangers, a lover of [the] good, sober-minded, righteous, holy, self-controlled,

కిన్త్వతిథిసేవకేన సల్లోకానురాగిణా వినీతేన న్యాయ్యేన ధార్మ్మికేణ జితేన్ద్రియేణ చ భవితవ్యం,

9 holding—according to the teaching—to the steadfast word, that he may also be able to exhort in the sound teaching, and to convict the deniers;

ఉపదేశే చ విశ్వస్తం వాక్యం తేన ధారితవ్యం యతః స యద్ యథార్థేనోపదేశేన లోకాన్ వినేతుం విఘ్నకారిణశ్చ నిరుత్తరాన్ కర్త్తుం శక్నుయాత్ తద్ ఆవశ్యకం|

10 for there are many both insubordinate, vain-talkers, and mind-deceivers—especially those of the circumcision—

యతస్తే బహవో ఽవాధ్యా అనర్థకవాక్యవాదినః ప్రవఞ్చకాశ్చ సన్తి విశేషతశ్ఛిన్నత్వచాం మధ్యే కేచిత్ తాదృశా లోకాః సన్తి|

11 whose mouths must be covered, who overturn whole households, teaching what things it should not, for [the] sake of shameful gain.

తేషాఞ్చ వాగ్రోధ ఆవశ్యకో యతస్తే కుత్సితలాభస్యాశయానుచితాని వాక్యాని శిక్షయన్తో నిఖిలపరివారాణాం సుమతిం నాశయన్తి|

12 A certain one of them, a prophet of their own, said, “Cretans! Always liars, evil beasts, lazy bellies!”

తేషాం స్వదేశీయ ఏకో భవిష్యద్వాదీ వచనమిదముక్తవాన్, యథా, క్రీతీయమానవాః సర్వ్వే సదా కాపట్యవాదినః| హింస్రజన్తుసమానాస్తే ఽలసాశ్చోదరభారతః||

13 This testimony is true; for which cause convict them sharply, that they may be sound in the faith,

సాక్ష్యమేతత్ తథ్యం, అతో హేతోస్త్వం తాన్ గాఢం భర్త్సయ తే చ యథా విశ్వాసే స్వస్థా భవేయు

14 not giving heed to Jewish fables and commands of men, turning themselves away from the truth.

ర్యిహూదీయోపాఖ్యానేషు సత్యమతభ్రష్టానాం మానవానామ్ ఆజ్ఞాసు చ మనాంసి న నివేశయేయుస్తథాదిశ|

15 All things, indeed, [are] pure to the pure, and nothing [is] pure to the defiled and unsteadfast, but even the mind and the conscience of them [is] defiled.

శుచీనాం కృతే సర్వ్వాణ్యేవ శుచీని భవన్తి కిన్తు కలఙ్కితానామ్ అవిశ్వాసినాఞ్చ కృతే శుచి కిమపి న భవతి యతస్తేషాం బుద్ధయః సంవేదాశ్చ కలఙ్కితాః సన్తి|

16 They profess to know God, but they deny [Him] by their works, being abominable, and disobedient, and disapproved to every good work.

ఈశ్వరస్య జ్ఞానం తే ప్రతిజానన్తి కిన్తు కర్మ్మభిస్తద్ అనఙ్గీకుర్వ్వతే యతస్తే గర్హితా అనాజ్ఞాగ్రాహిణః సర్వ్వసత్కర్మ్మణశ్చాయోగ్యాః సన్తి|