Song of Solomon 1
1 The Song of Songs, that [is] of Solomon.
| غزل غزلهای سلیمان. |
2 Let him kiss me with kisses of his mouth, For better [are] your loves than wine.
| مرا با لبانت ببوس، زیرا عشق تو دلپذیرتر از شراب است. |
3 For fragrance [are] your good perfumes. Perfume emptied out—your name, Therefore have virgins loved you!
| تو خوشبو هستی و نامت رایحهٔ عطرهای دل‌انگیز را به خاطر می‌آورد؛ عجیب نیست که دختران شیفتهٔ تو می‌شوند. |
4 Draw me: we run after you, The king has brought me into his inner chambers, We delight and rejoice in you, We mention your loves more than wine, Uprightly they have loved you!
| مرا با خود بِبَر، بیا تا از اینجا دور شویم. پادشاه مرا به حجلۀ خود ببرد. دوستان تو مایۀ شادی و سرور ما هستی؛ عشق تو را بیش از شراب می‌ستاییم. محبوبه شایسته است که تو را تحسین کنند. |
5 I [am] dark and lovely, daughters of Jerusalem, as tents of Kedar, as curtains of Solomon.
| ای دختران اورشلیم، من سیاه اما زیبا هستم، همچون چادرهای قیدار و خیمه‌های سلیمان. |
6 Do not fear me, because I [am] very dark, Because the sun has scorched me, The sons of my mother were angry with me, They made me keeper of the vineyards, My vineyard—my own—I have not kept.
| به من که سیاه هستم اینچنین خیره مشوید، زیرا آفتاب مرا سوزانیده است. برادرانم بر من خشمگین شده مرا فرستادند تا در زیر آفتاب سوزان از تاکستانها نگاهبانی کنم، و من نتوانستم از تاکستان خود مراقبت نمایم. |
7 Declare to me, you whom my soul has loved, Where you delight, Where you lie down at noon, For why am I as one veiled, By the ranks of your companions?
| ای محبوب من، به من بگو امروز گله‌ات را کجا می‌چرانی؟ هنگام ظهر گوسفندانت را کجا می‌خوابانی؟ چرا برای یافت تو، در میان گله‌های دوستانت سرگردان شوم؟ |
8 If you do not know, O beautiful among women, Go forth by the traces of the flock, And feed your kids by the shepherds’ dwellings!
| ای زیباترین زن دنیا، اگر نمی‌دانی، رد گله‌ها را بگیر و به سوی خیمه‌های چوپانان بیا و در آنجا بزغاله‌هایت را بچران. |
9 To my joyous one in chariots of Pharaoh, I have compared you, my friend,
| ای محبوبهٔ من، تو همچون مادیان ارابهٔ فرعون، زیبا هستی. |
10 Your cheeks have been lovely with garlands, your neck with chains.
| گونه‌هایت با گوشواره‌هایت چه زیباست، گردنت با جواهراتش چه دلرباست. |
11 We make garlands of gold for you, with studs of silver!
| ما برایت گوشواره‌های طلا با آویزه‌های نقره خواهیم ساخت. |
12 While the king [is] in his circle, My spikenard has given its fragrance.
| آنگاه که پادشاه بر سفرۀ خویش نشسته بود، اتاق از رایحۀ عطر من پر شد. |
13 A bundle of myrrh [is] my beloved to me, Between my breasts it lodges.
| محبوب من که در سینه‌هایم آرمیده، رایحه‌ای چون مُر خوشبو دارد. |
14 A cluster of cypress [is] my beloved to me, In the vineyards of En-Gedi!
| محبوب من مانند شکوفه‌های حنا است که در باغهای عِین جِدی می‌رویند. |
15 Behold, you [are] beautiful, my friend, Behold, you [are] beautiful, your eyes [are] doves!
| تو چه زیبایی، ای محبوبهٔ من! چشمانت به زیبایی و لطافت کبوتران است. |
16 Behold, you [are] beautiful, my love, indeed, pleasant, Indeed, our bed [is] green,
| ای محبوب من، تو چه جذاب و دوست داشتنی هستی! سبزه‌زارها بستر ما هستند |
17 The beams of our houses [are] cedars, Our rafters [are] firs, I [am] a rose of Sharon, a lily of the valleys!
| و درختان سرو و صنوبر بر ما سایه می‌افکنند. |
