Ruth 2
1 And Naomi has an acquaintance of her husband’s, a man mighty in wealth, of the family of Elimelech, and his name [is] Boaz.
Кай о ром ла Наомияко сас родо, савэс акхарэнас о Боазо. Вов сас мануш ашундо, андай кодыя жэ порода, сар и о Элимелехо.
2 And Ruth the Moabitess says to Naomi, “Please let me go into the field, and I gather among the ears of grain after him in whose eyes I find grace”; and she says to her, “Go, my daughter.”
Э Руфь моавитянка пхэндя ла Наомияти: — Мэк ман, мэ жава андэ маля тэ подтидав э колосуря пала колэс манушэс, андэ кастерэ якха аракхава тынгимос. Э Наоми пхэндя: — Жа, мэрни щей.
3 And she goes and comes and gathers in a field after the reapers, and her chance happens—the portion of the field is Boaz’s who [is] of the family of Elimelech.
Э Руфь жыля и ля тэ подтидэл палай жнецуря э колосуря, савэ пэрэнас пэ мал. Тердяпэ кадя, кай кадыя мал сас лэ Боазости, саво сас анда порода лэ Элимелехости.
4 And behold, Boaz has come from Beth-Lehem, and says to the reapers, “YHWH [is] with you”; and they say to him, “YHWH blesses you.”
Андэ кодыва жэ дес екхжэно о Боазо авиля инчя анда Вифлеемо. — Тэ авэл о РАЙ тумэнца! — пхэндя вов лэ жнецонэнди. — Бахтало ту сан лэ РАЕСТАР! — пхэндэ вонэ лэсти.
5 And Boaz says to his young man who is set over the reapers, “Whose [is] this young person?”
О Боазо пушля кай о бутярно, саво сас барэдэр пэ жнецуря: — Кастери када щей, кадыя тэрни жувли?
6 And the young man who is set over the reapers answers and says, “A young woman—Moabitess—she [is], who came back with Naomi from the fields of Moab,
О бутярно, саво сас барэдэр пэ жнецуря, пхэндя: — Када моавитянка, сави авиля ла Наомияса андай Моавицко пхув.
7 and she says, Please let me glean and I have gathered among the sheaves after the reapers; and she comes and remains since the morning and until now; she sat in the house a little [while].”
Вой пхэндя: «Мэк ман, мэ лава тэ подтидав палай жнецуря э колосуря машкарай снопуря». Вой авиля тэсара и ашыляпэ катэ жы кала времятэ; кати найбут отчиеля андэ вушал.
8 And Boaz says to Ruth, “Have you not heard, my daughter? Do not go to glean in another field, and also, do not pass over from here, and thus you cleave to my young women:
Тунче о Боазо пхэндя ла Руфяти: — Щей мэрни, ашун ман. На жа тэ подтидэс э колосуря пэ авэр мал, на жатар катар, ай ашпэ мэрнэ бутярняса.
9 your eyes [are] on the field which they reap, and you have gone after them; have I not charged the young men not to touch you? When you are thirsty then you have gone to the vessels, and have drunk from that which the young men draw.”
Дикх, кай терэн бути э жнецуря, и жа палай бутярнэ. Мэ припхэндэм мэрнэ манушэнди, тэ на цыпин пэр тутэ. Сар закамэса тэ пэс, поджа и пи андай кхорэ, савэ пхэрдэ мэрнэ бутярнэ.
10 And she falls on her face, and bows herself to the earth, and says to him, “Why have I found grace in your eyes, to discern me, and I a stranger?”
Вой пэля тэлэ, тэлиля лэсти жы ла пхуятэ и пхэндя: — Пала со мэ аракхлем тынгимос андэ терэ якха, состар ту терэс кацаво лашымос манди, мэ жэ авря пхуятар?
11 And Boaz answers and says to her, “It has been thoroughly declared to me all that you have done with your mother-in-law, after the death of your husband, and you leave your father, and your mother, and the land of your birth, and come to a people which you have not known before.
О Боазо пхэндя лати: — Манди роспхэндэ пала ся, со ту тердян важ тери сасуи, кала муля теро ром: сар ту ашадян ла да и лэ дадэс, ашадян о тхан, кай аракхадилян, и авилян каринг э мануша, савэн ту на ганэсас данглал.
12 YHWH repays your work, and your reward is complete from YHWH, God of Israel, under whose wings you have come to take refuge.”
Мэк о РАЙ дэл тути бах пала кода, со ту стердян, и мэк пхэрдо дэл тути о РАЙ, О Дэл лэ Израилеско, каринг Саво ту авилян тэ гарадёс тала Лэсти пхака.
13 And she says, “Let me find grace in your eyes, my lord, because you have comforted me, and because you have spoken to the heart of your maidservant, and I am not as one of your maidservants.”
Вой пхэндя: — Тэ авав мэ и майанглэ тэ аракхав тынгимос англа терэ якха, мэрно рай. Ту улян ман, теря копэльница, пхэндян манди лашэ алава, хоть мэ жэ и най терэ копэльницэндар.
14 And Boaz says to her, “At meal-time come near here, and you have eaten of the bread, and dipped your morsel in the vinegar.” And she sits at the side of the reapers, and he reaches to her roasted grain, and she eats, and is satisfied, and leaves.
Кала авиля э время тэ хан, о Боазо пхэндя ла Руфяти: — Поджа кардэ, бол о котор марно теро андо шукло чехыри и ха. Кала вой бэшля пашай э жнецуря, вов дя лати прыжымэ ворзо. Вой халя, чялиля, и латэ инке ашыляпэ.
15 And she rises to glean, and Boaz charges his young men, saying, “Even between the sheaves she gleans, and you do not cause her to blush;
Тунче э Руфь жыля тэ подтидэл э колосуря, ай о Боазо припхэндя пэстерэ манушэнди: — Мэк вой тидэл и машкарай снопуря, на цыпин пэр латэ.
16 and also you surely cast to her of the handfuls—and have left, and she has gleaned, and you do not push against her.”
Ай инке отшон важ латэ э колосуря андай снопуря тай ашавэн лати, мэк подтидэл, ай тумэ на дошалярэн ла.
17 And she gleans in the field until the evening, and beats out that which she has gleaned, and it is about an ephah of barley;
Жы каринг о вэчеро э Руфь подтидэлас э колосуря пэ мал. Кала жэ вой обмардя э колосуря, стидяпэ каринг йипаш гоно о ячмэно.
18 and she takes [it] up, and goes into the city, and her mother-in-law sees that which she has gleaned, and she brings out and gives to her that which she left from her satiety.
Вой ля лэс, андя андо форо, и лати сасуи додикхля, сар бут вой стидя. Тунче вой дорэсля кода, со ашыляпэ латэ лэ хамастар, и отдя ла Наомияти.
19 And her mother-in-law says to her, “Where have you gleaned today? And where have you worked? May he who is discerning you be blessed.” And she declares to her mother-in-law with whom she has worked, and says, “The name of the man with whom I have worked today [is] Boaz.”
Э сасуи пушля латар: — Кай жэ ту тидэсас? Кай ту тердян бути адес? Тэ авэл бахтало кодыва мануш, саво шутя тут сама. Э Руфь роспхэндя ла сасуяти, кастэ пэ мал вой тердя бути. — Лэ манушэс, пэ мал кастэ мэ адес тердэм бути, акхарэн Боазо, — пхэндя вой.
20 And Naomi says to her daughter-in-law, “Blessed [is] he of YHWH who has not forsaken His kindness with the living and with the dead”; and Naomi says to her, “The man is a relation of ours; he [is] of our redeemers.”
— Мэк РАЙ дэла лэсти бахт! — пхэндя э Наоми пэстя боряти. — Вов на ашадя би тынгимаско ни лэ жундэн, ни лэ мулэн! Ай тунче инке пхэндя: — Кадыва мануш — амаро пашэ родо, во екх амарэ фиримарэндар.
21 And Ruth the Moabitess says, “Also he surely said to me, Near the young people whom I have you cleave until they have completed the whole of the harvest which I have.”
Э Руфь моавитянка пхэндя: — Вов жэ пхэндя манди: «Ашпэ екхтанэ мэрнэ бутярнэнца, жы кай вонэ на злэна ся мэрно ворзо».
22 And Naomi says to her daughter-in-law Ruth, “Good, my daughter, that you go out with his young women, and they do not come against you in another field.”
Э Наоми пхэндя ла Руфяти, пэстеря боряти: — Мэрни щей, драго, сар кай ту авэса лэстерэ бутярнянца. Тунче нико на цыпия пэр тутэ пэ авэр мал.
23 And she cleaves to the young women of Boaz to glean, until the completion of the barley-harvest, and of the wheat-harvest, and she dwells with her mother-in-law.
Э Руфь ритярдёлас екхэтанэ лэ Боазостерэ бутярнянца и подтидэлас э колосуря, жы кола времятэ, кала ся постидэ о ячмэно тай э див. Ай жувэлас вой тунче ла сасуяса.
