Romans 8
1 There is, then, now no condemnation to those in Christ Jesus, who walk not according to the flesh, but according to the Spirit;
యే జనాః ఖ్రీష్టం యీశుమ్ ఆశ్రిత్య శారీరికం నాచరన్త ఆత్మికమాచరన్తి తేఽధునా దణ్డార్హా న భవన్తి|
2 for the law of the Spirit of life in Christ Jesus set me free from the law of sin and of death;
జీవనదాయకస్యాత్మనో వ్యవస్థా ఖ్రీష్టయీశునా పాపమరణయో ర్వ్యవస్థాతో మామమోచయత్|
3 for what the Law was not able to do, in that it was weak through the flesh, God, His own Son having sent in the likeness of sinful flesh, and for sin, condemned sin in the flesh,
యస్మాచ్ఛారీరస్య దుర్బ్బలత్వాద్ వ్యవస్థయా యత్ కర్మ్మాసాధ్యమ్ ఈశ్వరో నిజపుత్రం పాపిశరీరరూపం పాపనాశకబలిరూపఞ్చ ప్రేష్య తస్య శరీరే పాపస్య దణ్డం కుర్వ్వన్ తత్కర్మ్మ సాధితవాన్|
4 that the righteousness of the Law may be fulfilled in us, who do not walk according to the flesh, but according to the Spirit.
తతః శారీరికం నాచరిత్వాస్మాభిరాత్మికమ్ ఆచరద్భిర్వ్యవస్థాగ్రన్థే నిర్ద్దిష్టాని పుణ్యకర్మ్మాణి సర్వ్వాణి సాధ్యన్తే|
5 For those who are according to the flesh, mind the things of the flesh; and those according to the Spirit, the things of the Spirit;
యే శారీరికాచారిణస్తే శారీరికాన్ విషయాన్ భావయన్తి యే చాత్మికాచారిణస్తే ఆత్మనో విషయాన్ భావయన్తి|
6 for the mind of the flesh [is] death, and the mind of the Spirit—life and peace;
శారీరికభావస్య ఫలం మృత్యుః కిఞ్చాత్మికభావస్య ఫలే జీవనం శాన్తిశ్చ|
7 because the mind of the flesh [is] enmity to God, for to the Law of God it does not subject itself,
యతః శారీరికభావ ఈశ్వరస్య విరుద్ధః శత్రుతాభావ ఏవ స ఈశ్వరస్య వ్యవస్థాయా అధీనో న భవతి భవితుఞ్చ న శక్నోతి|
8 for neither is it able; and those who are in the flesh are not able to please God.
ఏతస్మాత్ శారీరికాచారిషు తోష్టుమ్ ఈశ్వరేణ న శక్యం|
9 And you are not in the flesh, but in the Spirit, if indeed the Spirit of God dwells in you; and if anyone does not have the Spirit of Christ—this one is not His;
కిన్త్వీశ్వరస్యాత్మా యది యుష్మాకం మధ్యే వసతి తర్హి యూయం శారీరికాచారిణో న సన్త ఆత్మికాచారిణో భవథః| యస్మిన్ తు ఖ్రీష్టస్యాత్మా న విద్యతే స తత్సమ్భవో నహి|
10 and if Christ [is] in you, the body, indeed, [is] dead because of sin, and the Spirit [is] life because of righteousness,
యది ఖ్రీష్టో యుష్మాన్ అధితిష్ఠతి తర్హి పాపమ్ ఉద్దిశ్య శరీరం మృతం కిన్తు పుణ్యముద్దిశ్యాత్మా జీవతి|
11 and if the Spirit of Him who raised up Jesus out of the dead dwells in you, He who raised up the Christ out of the dead will also quicken your dying bodies, through His Spirit dwelling in you.
మృతగణాద్ యీశు ర్యేనోత్థాపితస్తస్యాత్మా యది యుష్మన్మధ్యే వసతి తర్హి మృతగణాత్ ఖ్రీష్టస్య స ఉత్థాపయితా యుష్మన్మధ్యవాసినా స్వకీయాత్మనా యుష్మాకం మృతదేహానపి పున ర్జీవయిష్యతి|
12 So, then, brothers, we are debtors, not to the flesh, to live according to the flesh;
హే భ్రాతృగణ శరీరస్య వయమధమర్ణా న భవామోఽతః శారీరికాచారోఽస్మాభి ర్న కర్త్తవ్యః|
13 for if according to the flesh you live, you are about to die; and if, by the Spirit, the deeds of the body you put to death, you will live;
యది యూయం శరీరికాచారిణో భవేత తర్హి యుష్మాభి ర్మర్త్తవ్యమేవ కిన్త్వాత్మనా యది శరీరకర్మ్మాణి ఘాతయేత తర్హి జీవిష్యథ|
14 for as many as are led by the Spirit of God, these are the sons of God;
యతో యావన్తో లోకా ఈశ్వరస్యాత్మనాకృష్యన్తే తే సర్వ్వ ఈశ్వరస్య సన్తానా భవన్తి|
15 for you did not receive a spirit of bondage again for fear, but you received [the] Spirit of adoption in which we cry, “Abba! Father!”
యూయం పునరపి భయజనకం దాస్యభావం న ప్రాప్తాః కిన్తు యేన భావేనేశ్వరం పితః పితరితి ప్రోచ్య సమ్బోధయథ తాదృశం దత్తకపుత్రత్వభావమ్ ప్రాప్నుత|
16 [This] One—the Spirit—testifies with our spirit, that we are children of God;
అపరఞ్చ వయమ్ ఈశ్వరస్య సన్తానా ఏతస్మిన్ పవిత్ర ఆత్మా స్వయమ్ అస్మాకమ్ ఆత్మాభిః సార్ద్ధం ప్రమాణం దదాతి|
17 and if children, also heirs, heirs, indeed, of God, and heirs together of Christ—if, indeed, we suffer together, that we may also be glorified together.
అతఏవ వయం యది సన్తానాస్తర్హ్యధికారిణః, అర్థాద్ ఈశ్వరస్య స్వత్త్వాధికారిణః ఖ్రీష్టేన సహాధికారిణశ్చ భవామః; అపరం తేన సార్ద్ధం యది దుఃఖభాగినో భవామస్తర్హి తస్య విభవస్యాపి భాగినో భవిష్యామః|
18 For I reckon that the sufferings of the present time [are] not worthy [to be compared] with the glory about to be revealed in us;
కిన్త్వస్మాసు యో భావీవిభవః ప్రకాశిష్యతే తస్య సమీపే వర్త్తమానకాలీనం దుఃఖమహం తృణాయ మన్యే|
19 for the earnest looking out of the creation expects the revelation of the sons of God;
యతః ప్రాణిగణ ఈశ్వరస్య సన్తానానాం విభవప్రాప్తిమ్ ఆకాఙ్క్షన్ నితాన్తమ్ అపేక్షతే|
20 for to vanity was the creation made subject—not of its will, but because of Him who subjected [it]—in hope,
అపరఞ్చ ప్రాణిగణః స్వైరమ్ అలీకతాయా వశీకృతో నాభవత్
21 that also the creation itself will be set free from the servitude of the corruption to the liberty of the glory of the children of God;
కిన్తు ప్రాణిగణోఽపి నశ్వరతాధీనత్వాత్ ముక్తః సన్ ఈశ్వరస్య సన్తానానాం పరమముక్తిం ప్రాప్స్యతీత్యభిప్రాయేణ వశీకర్త్రా వశీచక్రే|
22 for we have known that all the creation groans together, and travails in pain together until now.
అపరఞ్చ ప్రసూయమానావద్ వ్యథితః సన్ ఇదానీం యావత్ కృత్స్నః ప్రాణిగణ ఆర్త్తస్వరం కరోతీతి వయం జానీమః|
23 And not only [so], but also we ourselves, having the first-fruit of the Spirit, we also ourselves groan in ourselves, expecting adoption—the redemption of our body;
కేవలః స ఇతి నహి కిన్తు ప్రథమజాతఫలస్వరూపమ్ ఆత్మానం ప్రాప్తా వయమపి దత్తకపుత్రత్వపదప్రాప్తిమ్ అర్థాత్ శరీరస్య ముక్తిం ప్రతీక్షమాణాస్తద్వద్ అన్తరార్త్తరావం కుర్మ్మః|
24 for in hope we were saved, and hope beheld is not hope; for what anyone beholds, why does he also hope for [it]?
వయం ప్రత్యాశయా త్రాణమ్ అలభామహి కిన్తు ప్రత్యక్షవస్తునో యా ప్రత్యాశా సా ప్రత్యాశా నహి, యతో మనుష్యో యత్ సమీక్షతే తస్య ప్రత్యాశాం కుతః కరిష్యతి?
25 And if what we do not behold we hope for, through continuance we expect [it].
యద్ అప్రత్యక్షం తస్య ప్రత్యాశాం యది వయం కుర్వ్వీమహి తర్హి ధైర్య్యమ్ అవలమ్బ్య ప్రతీక్షామహే|
26 And in like manner also, the Spirit helps our weaknesses; for what we may pray for, as it is necessary, we have not known, but [this] One—the Spirit—makes intercession for us with unutterable groanings,
తత ఆత్మాపి స్వయమ్ అస్మాకం దుర్బ్బలతాయాః సహాయత్వం కరోతి; యతః కిం ప్రార్థితవ్యం తద్ బోద్ధుం వయం న శక్నుమః, కిన్త్వస్పష్టైరార్త్తరావైరాత్మా స్వయమ్ అస్మన్నిమిత్తం నివేదయతి|
27 and He who is searching the hearts has known what [is] the mind of the Spirit, because according to God He intercedes for holy ones.
అపరమ్ ఈశ్వరాభిమతరూపేణ పవిత్రలోకానాం కృతే నివేదయతి య ఆత్మా తస్యాభిప్రాయోఽన్తర్య్యామినా జ్ఞాయతే|
28 And we have known that to those loving God all things work together for good, to those who are called according to purpose;
అపరమ్ ఈశ్వరీయనిరూపణానుసారేణాహూతాః సన్తో యే తస్మిన్ ప్రీయన్తే సర్వ్వాణి మిలిత్వా తేషాం మఙ్గలం సాధయన్తి, ఏతద్ వయం జానీమః|
29 because whom He foreknew, He also foreordained, conformed to the image of His Son, that He might be firstborn among many brothers;
యత ఈశ్వరో బహుభ్రాతృణాం మధ్యే స్వపుత్రం జ్యేష్ఠం కర్త్తుమ్ ఇచ్ఛన్ యాన్ పూర్వ్వం లక్ష్యీకృతవాన్ తాన్ తస్య ప్రతిమూర్త్యాః సాదృశ్యప్రాప్త్యర్థం న్యయుంక్త|
30 and whom He foreordained, these also He called; and whom He called, these also He declared righteous; and whom He declared righteous, these also He glorified.
అపరఞ్చ తేన యే నియుక్తాస్త ఆహూతా అపి యే చ తేనాహూతాస్తే సపుణ్యీకృతాః, యే చ తేన సపుణ్యీకృతాస్తే విభవయుక్తాః|
31 What, then, will we say to these things? If God [is] for us, who [is] against us?
ఇత్యత్ర వయం కిం బ్రూమః? ఈశ్వరో యద్యస్మాకం సపక్షో భవతి తర్హి కో విపక్షోఽస్మాకం?
32 He who indeed did not spare His own Son, but delivered Him up for us all, how will He not also with Him grant to us all things?
ఆత్మపుత్రం న రక్షిత్వా యోఽస్మాకం సర్వ్వేషాం కృతే తం ప్రదత్తవాన్ స కిం తేన సహాస్మభ్యమ్ అన్యాని సర్వ్వాణి న దాస్యతి?
33 Who will lay a charge against the chosen ones of God? God [is] He that is declaring righteous;
ఈశ్వరస్యాభిరుచితేషు కేన దోష ఆరోపయిష్యతే? య ఈశ్వరస్తాన్ పుణ్యవత ఇవ గణయతి కిం తేన?
34 who [is] he that is condemning? Christ [is] He that died, indeed, rather also, was raised up; who is also on the right hand of God—who also interceded for us.
అపరం తేభ్యో దణ్డదానాజ్ఞా వా కేన కరిష్యతే? యోఽస్మన్నిమిత్తం ప్రాణాన్ త్యక్తవాన్ కేవలం తన్న కిన్తు మృతగణమధ్యాద్ ఉత్థితవాన్, అపి చేశ్వరస్య దక్షిణే పార్శ్వే తిష్ఠన్ అద్యాప్యస్మాకం నిమిత్తం ప్రార్థత ఏవమ్భూతో యః ఖ్రీష్టః కిం తేన?
35 Who will separate us from the love of the Christ? Tribulation, or distress, or persecution, or famine, or nakedness, or peril, or sword?
అస్మాభిః సహ ఖ్రీష్టస్య ప్రేమవిచ్ఛేదం జనయితుం కః శక్నోతి? క్లేశో వ్యసనం వా తాడనా వా దుర్భిక్షం వా వస్త్రహీనత్వం వా ప్రాణసంశయో వా ఖఙ్గో వా కిమేతాని శక్నువన్తి?
36 According as it has been written: “For Your sake we are put to death all the day long; we were reckoned as sheep of slaughter.”
కిన్తు లిఖితమ్ ఆస్తే, యథా, వయం తవ నిమిత్తం స్మో మృత్యువక్త్రేఽఖిలం దినం| బలిర్దేయో యథా మేషో వయం గణ్యామహే తథా|
37 But in all these we more than conquer, through Him who loved us;
అపరం యోఽస్మాసు ప్రీయతే తేనైతాసు విపత్సు వయం సమ్యగ్ విజయామహే|
38 for I am persuaded that neither death, nor life, nor messengers, nor principalities, nor powers, nor things present,
యతోఽస్మాకం ప్రభునా యీశుఖ్రీష్టేనేశ్వరస్య యత్ ప్రేమ తస్మాద్ అస్మాకం విచ్ఛేదం జనయితుం మృత్యు ర్జీవనం వా దివ్యదూతా వా బలవన్తో ముఖ్యదూతా వా వర్త్తమానో వా భవిష్యన్ కాలో వా ఉచ్చపదం వా నీచపదం వాపరం కిమపి సృష్టవస్తు
39 nor things about to be, nor height, nor depth, nor any other created thing, will be able to separate us from the love of God that [is] in Christ Jesus our Lord.
వైతేషాం కేనాపి న శక్యమిత్యస్మిన్ దృఢవిశ్వాసో మమాస్తే|
