Romans 5
1 Having been declared righteous, then, by faith, we have peace toward God through our Lord Jesus Christ,
വിശ്വാസേന സപുണ്യീകൃതാ വയമ് ഈശ്വരേണ സാർദ്ധം പ്രഭുണാസ്മാകം യീശുഖ്രീഷ്ടേന മേലനം പ്രാപ്താഃ|
2 through whom also we have the access by faith into this grace in which we have stood, and we boast on the hope of the glory of God.
അപരം വയം യസ്മിൻ അനുഗ്രഹാശ്രയേ തിഷ്ഠാമസ്തന്മധ്യം വിശ്വാസമാർഗേണ തേനൈവാനീതാ വയമ് ഈശ്വരീയവിഭവപ്രാപ്തിപ്രത്യാശയാ സമാനന്ദാമഃ|
3 And not only [so], but we also boast in the tribulations, knowing that the tribulation works endurance;
തത് കേവലം നഹി കിന്തു ക്ലേശഭോഗേഽപ്യാനന്ദാമോ യതഃ ക്ലേശാദ് ധൈര്യ്യം ജായത ഇതി വയം ജാനീമഃ,
4 and the endurance, experience; and the experience, hope;
ധൈര്യ്യാച്ച പരീക്ഷിതത്വം ജായതേ, പരീക്ഷിതത്വാത് പ്രത്യാശാ ജായതേ,
5 and the hope does not make ashamed, because the love of God has been poured forth in our hearts through the Holy Spirit that has been given to us.
പ്രത്യാശാതോ വ്രീഡിതത്വം ന ജായതേ, യസ്മാദ് അസ്മഭ്യം ദത്തേന പവിത്രേണാത്മനാസ്മാകമ് അന്തഃകരണാനീശ്വരസ്യ പ്രേമവാരിണാ സിക്താനി|
6 For in our being still ailing, Christ in due time died for the impious;
അസ്മാസു നിരുപായേഷു സത്സു ഖ്രീഷ്ട ഉപയുക്തേ സമയേ പാപിനാം നിമിത്തം സ്വീയാൻ പ്രണാൻ അത്യജത്|
7 for scarcely for a righteous man will anyone die, for the good man perhaps someone also dares to die;
ഹിതകാരിണോ ജനസ്യ കൃതേ കോപി പ്രണാൻ ത്യക്തും സാഹസം കർത്തും ശക്നോതി, കിന്തു ധാർമ്മികസ്യ കൃതേ പ്രായേണ കോപി പ്രാണാൻ ന ത്യജതി|
8 and God commends His own love to us, that, in our being still sinners, Christ died for us;
കിന്ത്വസ്മാസു പാപിഷു സത്സ്വപി നിമിത്തമസ്മാകം ഖ്രീഷ്ടഃ സ്വപ്രാണാൻ ത്യക്തവാൻ, തത ഈശ്വരോസ്മാൻ പ്രതി നിജം പരമപ്രേമാണം ദർശിതവാൻ|
9 much more, then, having been declared righteous now in His blood, we will be saved through Him from the wrath;
അതഏവ തസ്യ രക്തപാതേന സപുണ്യീകൃതാ വയം നിതാന്തം തേന കോപാദ് ഉദ്ധാരിഷ്യാമഹേ|
10 for if, being enemies, we have been reconciled to God through the death of His Son, much more, having been reconciled, we will be saved in His life.
ഫലതോ വയം യദാ രിപവ ആസ്മ തദേശ്വരസ്യ പുത്രസ്യ മരണേന തേന സാർദ്ധം യദ്യസ്മാകം മേലനം ജാതം തർഹി മേലനപ്രാപ്താഃ സന്തോഽവശ്യം തസ്യ ജീവനേന രക്ഷാം ലപ്സ്യാമഹേ|
11 And not only [so], but we are also boasting in God, through our Lord Jesus Christ, through whom we now received the reconciliation;
തത് കേവലം നഹി കിന്തു യേന മേലനമ് അലഭാമഹി തേനാസ്മാകം പ്രഭുണാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന സാമ്പ്രതമ് ഈശ്വരേ സമാനന്ദാമശ്ച|
12 because of this, even as through one man sin entered into the world, and through sin—death; and thus to all men death passed through, for that all sinned;
തഥാ സതി, ഏകേന മാനുഷേണ പാപം പാപേന ച മരണം ജഗതീം പ്രാവിശത് അപരം സർവ്വേഷാം പാപിത്വാത് സർവ്വേ മാനുഷാ മൃതേ ർനിഘ്നാ അഭവത്|
13 for until law sin was in the world: and sin is not reckoned when there is not law;
യതോ വ്യവസ്ഥാദാനസമയം യാവത് ജഗതി പാപമ് ആസീത് കിന്തു യത്ര വ്യവസ്ഥാ ന വിദ്യതേ തത്ര പാപസ്യാപി ഗണനാ ന വിദ്യതേ|
14 but death reigned from Adam until Moses, even on those having not sinned in the likeness of Adam’s transgression, who is a type of Him who is coming.
തഥാപ്യാദമാ യാദൃശം പാപം കൃതം താദൃശം പാപം യൈ ർനാകാരി ആദമമ് ആരഭ്യ മൂസാം യാവത് തേഷാമപ്യുപരി മൃത്യൂ രാജത്വമ് അകരോത് സ ആദമ് ഭാവ്യാദമോ നിദർശനമേവാസ്തേ|
15 But not as the offense so also [is] the free gift; for if by the offense of the one the many died, much more the grace of God, and the free gift in grace of the one man Jesus Christ, abound to the many;
കിന്തു പാപകർമ്മണോ യാദൃശോ ഭാവസ്താദൃഗ് ദാനകർമ്മണോ ഭാവോ ന ഭവതി യത ഏകസ്യ ജനസ്യാപരാധേന യദി ബഹൂനാം മരണമ് അഘടത തഥാപീശ്വരാനുഗ്രഹസ്തദനുഗ്രഹമൂലകം ദാനഞ്ചൈകേന ജനേനാർഥാദ് യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന ബഹുഷു ബാഹുല്യാതിബാഹുല്യേന ഫലതി|
16 and not as through one who sinned [is] the free gift, for the judgment indeed [is] of one to condemnation, but the gift [is] of many offenses to a declaration of “Righteous,”
അപരമ് ഏകസ്യ ജനസ്യ പാപകർമ്മ യാദൃക് ഫലയുക്തം ദാനകർമ്മ താദൃക് ന ഭവതി യതോ വിചാരകർമ്മൈകം പാപമ് ആരഭ്യ ദണ്ഡജനകം ബഭൂവ, കിന്തു ദാനകർമ്മ ബഹുപാപാന്യാരഭ്യ പുണ്യജനകം ബഭൂവ|
17 for if by the offense of the one death reigned through the one, much more those who are receiving the abundance of grace and of the free gift of righteousness, in life will reign through the one—Jesus Christ.
യത ഏകസ്യ ജനസ്യ പാപകർമ്മതസ്തേനൈകേന യദി മരണസ്യ രാജത്വം ജാതം തർഹി യേ ജനാ അനുഗ്രഹസ്യ ബാഹുല്യം പുണ്യദാനഞ്ച പ്രാപ്നുവന്തി ത ഏകേന ജനേന, അർഥാത് യീശുഖ്രീഷ്ടേന, ജീവനേ രാജത്വമ് അവശ്യം കരിഷ്യന്തി|
18 So, then, as through one offense to all men [it is] to condemnation, so also through one declaration of “Righteous” [it is] to all men to justification of life;
ഏകോഽപരാധോ യദ്വത് സർവ്വമാനവാനാം ദണ്ഡഗാമീ മാർഗോ ഽഭവത് തദ്വദ് ഏകം പുണ്യദാനം സർവ്വമാനവാനാം ജീവനയുക്തപുണ്യഗാമീ മാർഗ ഏവ|
19 for as through the disobedience of the one man, the many were constituted sinners: so also through the obedience of the One, will the many be constituted righteous.
അപരമ് ഏകസ്യ ജനസ്യാജ്ഞാലങ്ഘനാദ് യഥാ ബഹവോ ഽപരാധിനോ ജാതാസ്തദ്വദ് ഏകസ്യാജ്ഞാചരണാദ് ബഹവഃ സപുണ്യീകൃതാ ഭവന്തി|
20 And law came in, that the offense might abound, and where sin abounded, grace hyper-abounded,
അധികന്തു വ്യവസ്ഥാഗമനാദ് അപരാധസ്യ ബാഹുല്യം ജാതം കിന്തു യത്ര പാപസ്യ ബാഹുല്യം തത്രൈവ തസ്മാദ് അനുഗ്രഹസ്യ ബാഹുല്യമ് അഭവത്|
