Romans 4

1 What, then, will we say Abraham our father to have found, according to flesh?

അസ്മാകം പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് കായികക്രിയയാ കിം ലബ്ധവാൻ ഏതദധി കിം വദിഷ്യാമഃ?

2 For if Abraham was declared righteous by works, he has to boast—but not before God;

സ യദി നിജക്രിയാഭ്യഃ സപുണ്യോ ഭവേത് തർഹി തസ്യാത്മശ്ലാഘാം കർത്തും പന്ഥാ ഭവേദിതി സത്യം, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ സമീപേ നഹി|

3 for what does the writing say? “And Abraham believed God, and it was reckoned to him for righteousness”;

ശാസ്ത്രേ കിം ലിഖതി? ഇബ്രാഹീമ് ഈശ്വരേ വിശ്വസനാത് സ വിശ്വാസസ്തസ്മൈ പുണ്യാർഥം ഗണിതോ ബഭൂവ|

4 and to him who is working, the reward is not reckoned of grace, but of debt;

കർമ്മകാരിണോ യദ് വേതനം തദ് അനുഗ്രഹസ്യ ഫലം നഹി കിന്തു തേനോപാർജിതം മന്തവ്യമ്|

5 and to him who is not working, and is believing on Him who is declaring righteous the impious, his faith is reckoned for righteousness—

കിന്തു യഃ പാപിനം സപുണ്യീകരോതി തസ്മിൻ വിശ്വാസിനഃ കർമ്മഹീനസ്യ ജനസ്യ യോ വിശ്വാസഃ സ പുണ്യാർഥം ഗണ്യോ ഭവതി|

6 even as David also speaks of the blessedness of the man to whom God reckons righteousness apart from works:

അപരം യം ക്രിയാഹീനമ് ഈശ്വരഃ സപുണ്യീകരോതി തസ്യ ധന്യവാദം ദായൂദ് വർണയാമാസ, യഥാ,

7 “Blessed [are] they whose lawless acts were forgiven, And whose sins were covered;

സ ധന്യോഽഘാനി മൃഷ്ടാനി യസ്യാഗാംസ്യാവൃതാനി ച|

8 Blessed [is] the man To whom the LORD may not reckon sin.”

സ ച ധന്യഃ പരേശേന പാപം യസ്യ ന ഗണ്യതേ|

9 [Is] this blessedness, then, on the circumcision, or also on the uncircumcision—for we say that faith was reckoned to Abraham for righteousness?

ഏഷ ധന്യവാദസ്ത്വക്ഛേദിനമ് അത്വക്ഛേദിനം വാ കം പ്രതി ഭവതി? ഇബ്രാഹീമോ വിശ്വാസഃ പുണ്യാർഥം ഗണിത ഇതി വയം വദാമഃ|

10 How then was it reckoned? He being in circumcision, or in uncircumcision? Not in circumcision, but in uncircumcision;

സ വിശ്വാസസ്തസ്യ ത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം കിമ് അത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം കസ്മിൻ സമയേ പുണ്യമിവ ഗണിതഃ? ത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം നഹി കിന്ത്വത്വക്ഛേദിത്വാവസ്ഥായാം|

11 and he received a sign of circumcision, a seal of the righteousness of faith in the uncircumcision, for his being father of all those believing through uncircumcision, for the righteousness also being reckoned to them,

അപരഞ്ച സ യത് സർവ്വേഷാമ് അത്വക്ഛേദിനാം വിശ്വാസിനാമ് ആദിപുരുഷോ ഭവേത്, തേ ച പുണ്യവത്ത്വേന ഗണ്യേരൻ;

12 and father of circumcision to those not of circumcision only, but who also walk in the steps of faith, that [is] in the uncircumcision of our father Abraham.

യേ ച ലോകാഃ കേവലം ഛിന്നത്വചോ ന സന്തോ ഽസ്മത്പൂർവ്വപുരുഷ ഇബ്രാഹീമ് അഛിന്നത്വക് സൻ യേന വിശ്വാസമാർഗേണ ഗതവാൻ തേനൈവ തസ്യ പാദചിഹ്നേന ഗച്ഛന്തി തേഷാം ത്വക്ഛേദിനാമപ്യാദിപുരുഷോ ഭവേത് തദർഥമ് അത്വക്ഛേദിനോ മാനവസ്യ വിശ്വാസാത് പുണ്യമ് ഉത്പദ്യത ഇതി പ്രമാണസ്വരൂപം ത്വക്ഛേദചിഹ്നം സ പ്രാപ്നോത്|

13 For not through law [is] the promise to Abraham, or to his seed, of his being heir of the world, but through the righteousness of faith;

ഇബ്രാഹീമ് ജഗതോഽധികാരീ ഭവിഷ്യതി യൈഷാ പ്രതിജ്ഞാ തം തസ്യ വംശഞ്ച പ്രതി പൂർവ്വമ് അക്രിയത സാ വ്യവസ്ഥാമൂലികാ നഹി കിന്തു വിശ്വാസജന്യപുണ്യമൂലികാ|

14 for if they who are of law [are] heirs, faith has been made void, and the promise has been made useless;

യതോ വ്യവസ്ഥാവലമ്ബിനോ യദ്യധികാരിണോ ഭവന്തി തർഹി വിശ്വാസോ വിഫലോ ജായതേ സാ പ്രതിജ്ഞാപി ലുപ്തൈവ|

15 for the Law works wrath; for where law is not, neither [is] transgression.

അധികന്തു വ്യവസ്ഥാ കോപം ജനയതി യതോ ഽവിദ്യമാനായാം വ്യവസ്ഥായാമ് ആജ്ഞാലങ്ഘനം ന സമ്ഭവതി|

16 Because of this [it is] of faith, that [it may be] according to grace, for the promise being sure to all the seed, not to that which [is] of the Law only, but also to that which [is] of the faith of Abraham,

അതഏവ സാ പ്രതിജ്ഞാ യദ് അനുഗ്രഹസ്യ ഫലം ഭവേത് തദർഥം വിശ്വാസമൂലികാ യതസ്തഥാത്വേ തദ്വംശസമുദായം പ്രതി അർഥതോ യേ വ്യവസ്ഥയാ തദ്വംശസമ്ഭവാഃ കേവലം താൻ പ്രതി നഹി കിന്തു യ ഇബ്രാഹീമീയവിശ്വാസേന തത്സമ്ഭവാസ്താനപി പ്രതി സാ പ്രതിജ്ഞാ സ്ഥാസ്നുർഭവതി|

17 who is father of us all (according as it has been written: “A father of many nations I have set you,”) before Him whom he believed—God, who is quickening the dead, and is calling the things that are not as being.

യോ നിർജീവാൻ സജീവാൻ അവിദ്യമാനാനി വസ്തൂനി ച വിദ്യമാനാനി കരോതി ഇബ്രാഹീമോ വിശ്വാസഭൂമേസ്തസ്യേശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സോഽസ്മാകം സർവ്വേഷാമ് ആദിപുരുഷ ആസ്തേ, യഥാ ലിഖിതം വിദ്യതേ, അഹം ത്വാം ബഹുജാതീനാമ് ആദിപുരുഷം കൃത്വാ നിയുക്തവാൻ|

18 Who, against hope, believed in hope, for his becoming father of many nations according to that spoken: “So will your seed be”;

ത്വദീയസ്താദൃശോ വംശോ ജനിഷ്യതേ യദിദം വാക്യം പ്രതിശ്രുതം തദനുസാരാദ് ഇബ്രാഹീമ് ബഹുദേശീയലോകാനാമ് ആദിപുരുഷോ യദ് ഭവതി തദർഥം സോഽനപേക്ഷിതവ്യമപ്യപേക്ഷമാണോ വിശ്വാസം കൃതവാൻ|

19 and having not been weak in faith, he did not consider his own body, already become dead (being about one hundred years old), and the deadness of Sarah’s womb,

അപരഞ്ച ക്ഷീണവിശ്വാസോ ന ഭൂത്വാ ശതവത്സരവയസ്കത്വാത് സ്വശരീരസ്യ ജരാം സാരാനാമ്നഃ സ്വഭാര്യ്യായാ രജോനിവൃത്തിഞ്ച തൃണായ ന മേനേ|

20 and at the promise of God did not stagger in unbelief, but was strengthened in faith, having given glory to God,

അപരമ് അവിശ്വാസാദ് ഈശ്വരസ്യ പ്രതിജ്ഞാവചനേ കമപി സംശയം ന ചകാര;

21 and having been fully persuaded that what He has promised He is also able to do:

കിന്ത്വീശ്വരേണ യത് പ്രതിശ്രുതം തത് സാധയിതും ശക്യത ഇതി നിശ്ചിതം വിജ്ഞായ ദൃഢവിശ്വാസഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ മഹിമാനം പ്രകാശയാഞ്ചകാര|

22 for this reason also it was reckoned to him for righteousness.

ഇതി ഹേതോസ്തസ്യ സ വിശ്വാസസ്തദീയപുണ്യമിവ ഗണയാഞ്ചക്രേ|

23 And it was not written on his account alone that it was reckoned to him,

പുണ്യമിവാഗണ്യത തത് കേവലസ്യ തസ്യ നിമിത്തം ലിഖിതം നഹി, അസ്മാകം നിമിത്തമപി,

24 but also on ours, to whom it is about to be reckoned—to us believing on Him who raised up Jesus our Lord out of the dead,

യതോഽസ്മാകം പാപനാശാർഥം സമർപിതോഽസ്മാകം പുണ്യപ്രാപ്ത്യർഥഞ്ചോത്ഥാപിതോഽഭവത് യോഽസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുസ്തസ്യോത്ഥാപയിതരീശ്വരേ

25 who was delivered up because of our offenses, and was raised up because of our being declared righteous.

യദി വയം വിശ്വസാമസ്തർഹ്യസ്മാകമപി സഏവ വിശ്വാസഃ പുണ്യമിവ ഗണയിഷ്യതേ|