Romans 3
1 What, then, [is] the superiority of the Jew? Or what the profit of the circumcision?
അപരഞ്ച യിഹൂദിനഃ കിം ശ്രേഷ്ഠത്വം? തഥാ ത്വക്ഛേദസ്യ വാ കിം ഫലം?
2 Much in every way; for first, indeed, that they were entrusted with the oracles of God;
സർവ്വഥാ ബഹൂനി ഫലാനി സന്തി, വിശേഷത ഈശ്വരസ്യ ശാസ്ത്രം തേഭ്യോഽദീയത|
3 for what, if certain were faithless? Will their faithlessness make the faithfulness of God useless?
കൈശ്ചിദ് അവിശ്വസനേ കൃതേ തേഷാമ് അവിശ്വസനാത് കിമ് ഈശ്വരസ്യ വിശ്വാസ്യതായാ ഹാനിരുത്പത്സ്യതേ?
4 Let it not be! And let God become true, and every man false, according as it has been written: “That You may be declared righteous in Your words, and may overcome in Your being judged.”
കേനാപി പ്രകാരേണ നഹി| യദ്യപി സർവ്വേ മനുഷ്യാ മിഥ്യാവാദിനസ്തഥാപീശ്വരഃ സത്യവാദീ| ശാസ്ത്രേ യഥാ ലിഖിതമാസ്തേ, അതസ്ത്വന്തു സ്വവാക്യേന നിർദ്ദോഷോ ഹി ഭവിഷ്യസി| വിചാരേ ചൈവ നിഷ്പാപോ ഭവിഷ്യസി ന സംശയഃ|
5 And if our unrighteousness establishes God’s righteousness, what will we say? Is God unrighteous who is inflicting the wrath? (I speak after the manner of a man.)
അസ്മാകമ് അന്യായേന യദീശ്വരസ്യ ന്യായഃ പ്രകാശതേ തർഹി കിം വദിഷ്യാമഃ? അഹം മാനുഷാണാം കഥാമിവ കഥാം കഥയാമി, ഈശ്വരഃ സമുചിതം ദണ്ഡം ദത്ത്വാ കിമ് അന്യായീ ഭവിഷ്യതി?
6 Let it not be! Since how will God judge the world?
ഇത്ഥം ന ഭവതു, തഥാ സതീശ്വരഃ കഥം ജഗതോ വിചാരയിതാ ഭവിഷ്യതി?
7 For if the truth of God in my falsehood abounded more to His glory, why am I also yet judged as a sinner?
മമ മിഥ്യാവാക്യവദനാദ് യദീശ്വരസ്യ സത്യത്വേന തസ്യ മഹിമാ വർദ്ധതേ തർഹി കസ്മാദഹം വിചാരേഽപരാധിത്വേന ഗണ്യോ ഭവാമി?
8 And not, as we are spoken evil of, and as certain affirm us to say, “We may do the evil things, that the good ones may come?” Whose judgment is righteous.
മങ്ഗലാർഥം പാപമപി കരണീയമിതി വാക്യം ത്വയാ കുതോ നോച്യതേ? കിന്തു യൈരുച്യതേ തേ നിതാന്തം ദണ്ഡസ്യ പാത്രാണി ഭവന്തി; തഥാപി തദ്വാക്യമ് അസ്മാഭിരപ്യുച്യത ഇത്യസ്മാകം ഗ്ലാനിം കുർവ്വന്തഃ കിയന്തോ ലോകാ വദന്തി|
9 What, then? Are we better? Not at all! For we charged before both Jews and Greeks with being all under sin,
അന്യലോകേഭ്യോ വയം കിം ശ്രേഷ്ഠാഃ? കദാചന നഹി യതോ യിഹൂദിനോ ഽന്യദേശിനശ്ച സർവ്വഏവ പാപസ്യായത്താ ഇത്യസ്യ പ്രമാണം വയം പൂർവ്വമ് അദദാമ|
10 according as it has been written: “There is none righteous, not even one;
ലിപി ര്യഥാസ്തേ, നൈകോപി ധാർമ്മികോ ജനഃ|
11 there is none who is understanding, there is none who is seeking after God.
തഥാ ജ്ഞാനീശ്വരജ്ഞാനീ മാനവഃ കോപി നാസ്തി ഹി|
12 All went out of the way, together they became unprofitable, there is none doing good, there is not even one.
വിമാർഗഗാമിനഃ സർവ്വേ സർവ്വേ ദുഷ്കർമ്മകാരിണഃ| ഏകോ ജനോപി നോ തേഷാം സാധുകർമ്മ കരോതി ച|
13 Their throat [is] an opened grave; with their tongues they used deceit; poison of cobras [is] under their lips—
തഥാ തേഷാന്തു വൈ കണ്ഠാ അനാവൃതശ്മശാനവത്| സ്തുതിവാദം പ്രകുർവ്വന്തി ജിഹ്വാഭിസ്തേ തു കേവലം| തേഷാമോഷ്ഠസ്യ നിമ്നേ തു വിഷം തിഷ്ഠതി സർപ്പവത്|
14 whose mouth is full of cursing and bitterness.
മുഖം തേഷാം ഹി ശാപേന കപടേന ച പൂര്യ്യതേ|
15 Their feet [are] swift to shed blood.
രക്തപാതായ തേഷാം തു പദാനി ക്ഷിപ്രഗാനി ച|
16 Ruin and misery [are] in their ways.
പഥി തേഷാം മനുഷ്യാണാം നാശഃ ക്ലേശശ്ച കേവലഃ|
17 And a way of peace they did not know.
തേ ജനാ നഹി ജാനന്തി പന്ഥാനം സുഖദായിനം|
18 There is no fear of God before their eyes.”
പരമേശാദ് ഭയം യത്തത് തച്ചക്ഷുഷോരഗോചരം|
19 And we have known that as many things as the Law says, to those in the Law it speaks, that every mouth may be stopped, and all the world may come under judgment to God;
വ്യവസ്ഥായാം യദ്യല്ലിഖതി തദ് വ്യവസ്ഥാധീനാൻ ലോകാൻ ഉദ്ദിശ്യ ലിഖതീതി വയം ജാനീമഃ| തതോ മനുഷ്യമാത്രോ നിരുത്തരഃ സൻ ഈശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് അപരാധീ ഭവതി|
20 for this reason by works of law will no flesh be declared righteous before Him, for through law is a knowledge of sin.
അതഏവ വ്യവസ്ഥാനുരൂപൈഃ കർമ്മഭിഃ കശ്ചിദപി പ്രാണീശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സപുണ്യീകൃതോ ഭവിതും ന ശക്ഷ്യതി യതോ വ്യവസ്ഥയാ പാപജ്ഞാനമാത്രം ജായതേ|
21 And now apart from law the righteousness of God has been revealed, testified to by the Law and the Prophets,
കിന്തു വ്യവസ്ഥായാഃ പൃഥഗ് ഈശ്വരേണ ദേയം യത് പുണ്യം തദ് വ്യവസ്ഥായാ ഭവിഷ്യദ്വാദിഗണസ്യ ച വചനൈഃ പ്രമാണീകൃതം സദ് ഇദാനീം പ്രകാശതേ|
22 and the righteousness of God [is] through the faith of Jesus Christ to all, and on all those believing—for there is no difference,
യീശുഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസകരണാദ് ഈശ്വരേണ ദത്തം തത് പുണ്യം സകലേഷു പ്രകാശിതം സത് സർവ്വാൻ വിശ്വാസിനഃ പ്രതി വർത്തതേ|
23 for all have sinned and fall short of the glory of God—
തേഷാം കോപി പ്രഭേദോ നാസ്തി, യതഃ സർവ്വഏവ പാപിന ഈശ്വരീയതേജോഹീനാശ്ച ജാതാഃ|
24 being declared righteous freely by His grace through the redemption that [is] in Christ Jesus,
ത ഈശ്വരസ്യാനുഗ്രഹാദ് മൂല്യം വിനാ ഖ്രീഷ്ടകൃതേന പരിത്രാണേന സപുണ്യീകൃതാ ഭവന്തി|
25 whom God set forth [as] a propitiatory covering, through faith in His blood, for the showing forth of His righteousness, because of the passing over of the former sins in the forbearance of God—
യസ്മാത് സ്വശോണിതേന വിശ്വാസാത് പാപനാശകോ ബലീ ഭവിതും സ ഏവ പൂർവ്വമ് ഈശ്വരേണ നിശ്ചിതഃ, ഇത്ഥമ് ഈശ്വരീയസഹിഷ്ണുത്വാത് പുരാകൃതപാപാനാം മാർജ്ജനകരണേ സ്വീയയാഥാർഥ്യം തേന പ്രകാശ്യതേ,
26 for the showing forth of His righteousness in the present time, for His being righteous, and declaring him righteous who [is] of the faith of Jesus.
വർത്തമാനകാലീയമപി സ്വയാഥാർഥ്യം തേന പ്രകാശ്യതേ, അപരം യീശൗ വിശ്വാസിനം സപുണ്യീകുർവ്വന്നപി സ യാഥാർഥികസ്തിഷ്ഠതി|
27 Where then [is] the boasting? It was excluded; by what law? Of works? No, but by a law of faith:
തർഹി കുത്രാത്മശ്ലാഘാ? സാ ദൂരീകൃതാ; കയാ വ്യവസ്ഥയാ? കിം ക്രിയാരൂപവ്യവസ്ഥയാ? ഇത്ഥം നഹി കിന്തു തത് കേവലവിശ്വാസരൂപയാ വ്യവസ്ഥയൈവ ഭവതി|
28 therefore we reckon a man to be declared righteous by faith, apart from works of law.
അതഏവ വ്യവസ്ഥാനുരൂപാഃ ക്രിയാ വിനാ കേവലേന വിശ്വാസേന മാനവഃ സപുണ്യീകൃതോ ഭവിതും ശക്നോതീത്യസ്യ രാദ്ധാന്തം ദർശയാമഃ|
29 [Is He] only the God of Jews, and not also of nations?
സ കിം കേവലയിഹൂദിനാമ് ഈശ്വരോ ഭവതി? ഭിന്നദേശിനാമ് ഈശ്വരോ ന ഭവതി? ഭിന്നദേശിനാമപി ഭവതി;
30 Yes, also of nations; since [there is] one God who will declare righteous circumcision by faith, and uncircumcision through faith.
യസ്മാദ് ഏക ഈശ്വരോ വിശ്വാസാത് ത്വക്ഛേദിനോ വിശ്വാസേനാത്വക്ഛേദിനശ്ച സപുണ്യീകരിഷ്യതി|
31 Do we then make law useless through faith? Let it not be! Indeed, we establish law.
തർഹി വിശ്വാസേന വയം കിം വ്യവസ്ഥാം ലുമ്പാമ? ഇത്ഥം ന ഭവതു വയം വ്യവസ്ഥാം സംസ്ഥാപയാമ ഏവ|
