Revelation 18
1 And after these things I saw another messenger coming down out of Heaven, having great authority, and the earth was lightened from his glory,
தத³நந்தரம்’ ஸ்வர்கா³த்³ அவரோஹந் அபர ஏகோ தூ³தோ மயா த்³ரு’ஷ்ட: ஸ மஹாபராக்ரமவிஸி²ஷ்டஸ்தஸ்ய தேஜஸா ச ப்ரு’தி²வீ தீ³ப்தா|
2 and he cried in might [with] a great voice, saying, “Fallen, fallen is Babylon the great! And she became a habitation of demons, and a hold of every unclean spirit, and a hold of every unclean and hateful bird,
ஸ ப³லவதா ஸ்வரேண வாசமிமாம் அகோ⁴ஷயத் பதிதா பதிதா மஹாபா³பி³ல், ஸா பூ⁴தாநாம்’ வஸதி: ஸர்வ்வேஷாம் அஸு²ச்யாத்மநாம்’ காரா ஸர்வ்வேஷாம் அஸு²சீநாம்’ க்⁴ரு’ண்யாநாஞ்ச பக்ஷிணாம்’ பிஞ்ஜரஸ்²சாப⁴வத்|
3 because all the nations have drunk of the wine of the wrath of her whoredom, and the kings of the earth committed whoredom with her, and merchants of the earth were made rich from the power of her indulgence.”
யத: ஸர்வ்வஜாதீயாஸ்தஸ்யா வ்யபி⁴சாரஜாதாம்’ கோபமதி³ராம்’ பீதவந்த: ப்ரு’தி²வ்யா ராஜாநஸ்²ச தயா ஸஹ வ்யபி⁴சாரம்’ க்ரு’தவந்த: ப்ரு’தி²வ்யா வணிஜஸ்²ச தஸ்யா: ஸுக²போ⁴க³பா³ஹுல்யாத்³ த⁴நாட்⁴யதாம்’ க³தவந்த: |
4 And I heard another voice out of Heaven, saying, “Come forth out of her, My people, that you may not partake with her sins, and that you may not receive of her plagues,
தத: பரம்’ ஸ்வர்கா³த் மயாபர ஏஷ ரவ: ஸ்²ருத: , ஹே மம ப்ரஜா: , யூயம்’ யத் தஸ்யா: பாபாநாம் அம்’ஸி²நோ ந ப⁴வத தஸ்யா த³ண்டை³ஸ்²ச த³ண்ட³யுக்தா ந ப⁴வத தத³ர்த²ம்’ ததோ நிர்க³ச்ச²த|
5 because her sins have reached up to Heaven, and God remembered her unrighteousness.
யதஸ்தஸ்யா: பாபாநி க³க³நஸ்பர்ஸா²ந்யப⁴வந் தஸ்யா அத⁴ர்ம்மக்ரியாஸ்²சேஸ்²வரேண ஸம்’ஸ்ம்ரு’தா: |
6 Render to her as she also rendered to you, and double to her twofold according to her works; in the cup that she mingled mingle to her double.
பராந் ப்ரதி தயா யத்³வத்³ வ்யவஹ்ரு’தம்’ தத்³வத் தாம்’ ப்ரதி வ்யவஹரத, தஸ்யா: கர்ம்மணாம்’ த்³விகு³ணப²லாநி தஸ்யை த³த்த, யஸ்மிந் கம்’ஸே ஸா பராந் மத்³யம் அபாயயத் தமேவ தஸ்யா: பாநார்த²ம்’ த்³விகு³ணமத்³யேந பூரயத|
7 As much as she glorified herself and indulged, so much torment and sorrow give to her, because in her heart she says, I sit [as] queen, and I am not a widow, and I will not see sorrow;
தயா யாத்மஸ்²லாகா⁴ யஸ்²ச ஸுக²போ⁴க³: க்ரு’தஸ்தயோ ர்த்³விகு³ணௌ யாதநாஸோ²கௌ தஸ்யை த³த்த, யத: ஸா ஸ்வகீயாந்த: கரணே வத³தி, ராஜ்ஞீவத்³ உபவிஷ்டாஹம்’ நாநாதா² ந ச ஸோ²கவித்|
8 because of this, in one day, will come her plagues: death, and sorrow, and famine; and she will be utterly burned in fire, because strong [is] the LORD God who is judging her;
தஸ்மாத்³ தி³வஸ ஏகஸ்மிந் மாரீது³ர்பி⁴க்ஷஸோ²சநை: , ஸா ஸமாப்லோஷ்யதே நாரீ த்⁴யக்ஷ்யதே வஹ்நிநா ச ஸா; யத்³ விசாராதி⁴பஸ்தஸ்யா ப³லவாந் ப்ரபு⁴ரீஸ்²வர: ,
9 and the kings of the earth will weep over her and strike themselves for her, who committed whoredom and indulged with her, when they may see the smoke of her burning,
வ்யபி⁴சாரஸ்தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ஸுக²போ⁴க³ஸ்²ச யை: க்ரு’த: , தே ஸர்வ்வ ஏவ ராஜாநஸ்தத்³தா³ஹதூ⁴மத³ர்ஸ²நாத், ப்ரரோதி³ஷ்யந்தி வக்ஷாம்’ஸி சாஹநிஷ்யந்தி பா³ஹுபி⁴: |
10 having stood from afar because of the fear of her torment, saying, Woe, woe, the great city! Babylon, the strong city! Because in one hour your judgment came.
தஸ்யாஸ்தை ர்யாதநாபீ⁴தே ர்தூ³ரே ஸ்தி²த்வேத³முச்யதே, ஹா ஹா பா³பி³ல் மஹாஸ்தா²ந ஹா ப்ரபா⁴வாந்விதே புரி, ஏகஸ்மிந் ஆக³தா த³ண்டே³ விசாராஜ்ஞா த்வதீ³யகா|
11 And the merchants of the earth will weep and mourn over her, because no one buys their cargo anymore;
மேதி³ந்யா வணிஜஸ்²ச தஸ்யா: க்ரு’தே ருத³ந்தி ஸோ²சந்தி ச யதஸ்தேஷாம்’ பண்யத்³ரவ்யாணி கேநாபி ந க்ரீயந்தே|
12 cargo of gold, and silver, and precious stone, and pearls, and fine linen, and purple, and silk, and scarlet, and all fragrant wood, and every vessel of ivory, and every vessel of most precious wood, and brass, and iron, and marble,
ப²லத: ஸுவர்ணரௌப்யமணிமுக்தா: ஸூக்ஷ்மவஸ்த்ராணி க்ரு’ஷ்ணலோஹிதவாஸாம்’ஸி பட்டவஸ்த்ராணி ஸிந்தூ³ரவர்ணவாஸாம்’ஸி சந்த³நாதி³காஷ்டா²நி க³ஜத³ந்தேந மஹார்க⁴காஷ்டே²ந பித்தலலௌஹாப்⁴யாம்’ மர்ம்மரப்ரஸ்தரேண வா நிர்ம்மிதாநி ஸர்வ்வவித⁴பாத்ராணி
13 and cinnamon, and amomum, and incense, and ointment, and frankincense, and wine, and oil, and fine flour, and wheat, and cattle, and sheep, and of horses, and of chariots, and of bodies and souls of men.
த்வகே³லா தூ⁴ப: ஸுக³ந்தி⁴த்³ரவ்யம்’ க³ந்த⁴ரஸோ த்³ராக்ஷாரஸஸ்தைலம்’ ஸ²ஸ்யசூர்ணம்’ கோ³தூ⁴மோ கா³வோ மேஷா அஸ்²வா ரதா² தா³ஸேயா மநுஷ்யப்ராணாஸ்²சைதாநி பண்யத்³ரவ்யாணி கேநாபி ந க்ரீயந்தே|
14 And the fruits of the desire of your soul went away from you, and all things—the sumptuous and the radiant—went away from you, and no more at all may you find them.
தவ மநோ(அ)பி⁴லாஷஸ்ய ப²லாநாம்’ ஸமயோ க³த: , த்வத்தோ தூ³ரீக்ரு’தம்’ யத்³யத் ஸோ²ப⁴நம்’ பூ⁴ஷணம்’ தவ, கதா³சந தது³த்³தே³ஸோ² ந புந ர்லப்ஸ்யதே த்வயா|
15 The merchants of these things, who were made rich by her, will stand far off because of the fear of her torment, weeping, and mourning,
தத்³விக்ரேதாரோ யே வணிஜஸ்தயா த⁴நிநோ ஜாதாஸ்தே தஸ்யா யாதநாயா ப⁴யாத்³ தூ³ரே திஷ்ட²நதோ ரோதி³ஷ்யந்தி ஸோ²சந்தஸ்²சேத³ம்’ க³தி³ஷ்யந்தி
16 and saying, Woe, woe, the great city, that was clothed with fine linen, and purple, and scarlet, and gilded in gold, and precious stone, and pearls—
ஹா ஹா மஹாபுரி, த்வம்’ ஸூக்ஷ்மவஸ்த்ரை: க்ரு’ஷ்ணலோஹிதவஸ்த்ரை: ஸிந்தூ³ரவர்ணவாஸோபி⁴ஸ்²சாச்சா²தி³தா ஸ்வர்ணமணிமுக்தாபி⁴ரலங்க்ரு’தா சாஸீ: ,
17 because in one hour so much riches were made desolate! And every shipmaster, and all the company on the ships, and sailors, and as many as work the sea, stood far off,
கிந்த்வேகஸ்மிந் த³ண்டே³ ஸா மஹாஸம்பத்³ லுப்தா| அபரம்’ போதாநாம்’ கர்ணதா⁴ரா: ஸமூஹலோகா நாவிகா: ஸமுத்³ரவ்யவஸாயிநஸ்²ச ஸர்வ்வே
18 and were crying, seeing the smoke of her burning, saying, What [city is] like to the great city?
தூ³ரே திஷ்ட²ந்தஸ்தஸ்யா தா³ஹஸ்ய தூ⁴மம்’ நிரீக்ஷமாணா உச்சை: ஸ்வரேண வத³ந்தி தஸ்யா மஹாநக³ர்ய்யா: கிம்’ துல்யம்’?
19 And they cast dust on their heads, and were crying out, weeping and mourning, saying, Woe, woe, the great city! In which were made rich all having ships in the sea, out of her costliness—for in one hour was she made desolate.
அபரம்’ ஸ்வஸி²ர: ஸு ம்ரு’த்திகாம்’ நிக்ஷிப்ய தே ருத³ந்த: ஸோ²சந்தஸ்²சோச்சை: ஸ்வரேணேத³ம்’ வத³ந்தி ஹா ஹா யஸ்யா மஹாபுர்ய்யா பா³ஹுல்யத⁴நகாரணாத், ஸம்பத்தி: ஸஞ்சிதா ஸர்வ்வை: ஸாமுத்³ரபோதநாயகை: , ஏகஸ்மிந்நேவ த³ண்டே³ ஸா ஸம்பூர்ணோச்சி²ந்நதாம்’ க³தா|
20 Be glad over her, O Heaven, and you holy apostles and prophets, because God judged your judgment of her!”
ஹே ஸ்வர்க³வாஸிந: ஸர்வ்வே பவித்ரா: ப்ரேரிதாஸ்²ச ஹே| ஹே பா⁴விவாதி³நோ யூயம்’ க்ரு’தே தஸ்யா: ப்ரஹர்ஷத| யுஷ்மாகம்’ யத் தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ யோ விவாத³: புராப⁴வத்| த³ண்ட³ம்’ ஸமுசிதம்’ தஸ்ய தஸ்யை வ்யதரதீ³ஸ்²வர: ||
21 And one strong messenger took up a stone as a great millstone, and cast [it] into the sea, saying, “Thus with violence will Babylon be cast, the great city, and may not be found anymore at all;
அநந்தரம் ஏகோ ப³லவாந் தூ³தோ ப்³ரு’ஹத்பேஷணீப்ரஸ்தரதுல்யம்’ பாஷாணமேகம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸமுத்³ரே நிக்ஷிப்ய கதி²தவாந், ஈத்³ரு’க்³ப³லப்ரகாஸே²ந பா³பி³ல் மஹாநக³ரீ நிபாதயிஷ்யதே ததஸ்தஸ்யா உத்³தே³ஸ²: புந ர்ந லப்ஸ்யதே|
22 and voice of harpists, and musicians, and pipers, and trumpeters, may not be heard at all in you anymore; and any craftsman of any craft may not be found at all in you anymore; and noise of a millstone may not be heard at all in you anymore;
வல்லகீவாதி³நாம்’ ஸ²ப்³த³ம்’ புந ர்ந ஸ்²ரோஷ்யதே த்வயி| கா³தா²காநாஞ்ச ஸ²ப்³தோ³ வா வம்’ஸீ²தூர்ய்யாதி³வாதி³நாம்’| ஸி²ல்பகர்ம்மகர: கோ (அ)பி புந ர்ந த்³ரக்ஷ்யதே த்வயி| பேஷணீப்ரஸ்தரத்⁴வாந: புந ர்ந ஸ்²ரோஷ்யதே த்வயி|
23 and light of a lamp may not shine at all in you anymore; and voice of bridegroom and of bride may not be heard at all in you anymore; because your merchants were the great ones of the earth, because all the nations were led astray in your sorcery,
தீ³பஸ்யாபி ப்ரபா⁴ தத்³வத் புந ர்ந த்³ரக்ஷ்யதே த்வயி| ந கந்யாவரயோ: ஸ²ப்³த³: புந: ஸம்’ஸ்²ரோஷ்யதே த்வயி| யஸ்மாந்முக்²யா: ப்ரு’தி²வ்யா யே வணிஜஸ்தே(அ)ப⁴வந் தவ| யஸ்மாச்ச ஜாதய: ஸர்வ்வா மோஹிதாஸ்தவ மாயயா|
24 and in her blood of prophets and of holy ones was found, and of all those who have been slain on the earth.”
பா⁴விவாதி³பவித்ராணாம்’ யாவந்தஸ்²ச ஹதா பு⁴வி| ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸோ²ணிதம்’ தேஷாம்’ ப்ராப்தம்’ ஸர்வ்வம்’ தவாந்தரே||
