< Psalms 94 >
1 God of vengeance—YHWH! God of vengeance, shine forth.
Oh Panginoon, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, ikaw na Dios na kinauukulan ng panghihiganti, sumilang ka.
2 Be lifted up, judging the earth, Send back a repayment on the proud.
Bumangon ka, ikaw na hukom ng lupa: ibigay mo sa palalo ang panghihiganti sa kanila.
3 Until when do the wicked, O YHWH—Until when do the wicked exult?
Panginoon, hanggang kailan ang masama, hanggang kailan magtatagumpay ang masama?
4 They utter—they speak arrogance, All working iniquity boast [about] themselves.
Sila'y dumadaldal, sila'y nagsasalita na may kapalaluan: lahat na manggagawa ng kasamaan ay nangagmamalaki.
5 Your people, O YHWH, they bruise, And they afflict Your inheritance.
Kanilang pinagwawaraywaray ang iyong bayan, Oh Panginoon, at dinadalamhati ang iyong mana.
6 They slay widow and sojourner, And they murder fatherless ones.
Kanilang pinapatay ang bao at ang taga ibang lupa, at pinapatay ang ulila.
7 And they say, “YAH does not see, And the God of Jacob does not consider.”
At kanilang sinasabi, ang Panginoo'y hindi makakakita, ni pakukundanganan man ng Dios ni Jacob ito.
8 Consider, you brutish among the people, And you foolish, when do you act wisely?
Gunitain ninyo, ninyong mga hangal sa gitna ng bayan: at ninyong mga mangmang, kailan tayo magiging pantas?
9 He who plants the ear, does He not hear? He who forms the eye, does He not see?
Siyang lumikha ng pakinig, hindi ba siya makakarinig? Siyang lumikha ng mata, hindi ba siya makakakita?
10 He who is instructing nations, does He not reprove? He who is teaching man knowledge [is] YHWH.
Siyang nagpaparusa sa mga bansa, hindi ba siya sasaway, sa makatuwid baga'y siyang nagtuturo sa tao ng kaalaman?
11 He knows the thoughts of man, that they [are] vanity.
Nalalaman ng Panginoon ang mga pagiisip ng tao, na sila'y pawang walang kabuluhan.
12 O the blessedness of the man Whom You instruct, O YAH, And teach him out of Your law,
Mapalad ang tao na iyong pinarurusahan, Oh Panginoon, at tinuturuan mo sa iyong kautusan.
13 To give rest to him from days of evil, While a pit is dug for the wicked.
Upang iyong mabigyan ng kapahingahan sa mga kaarawan ng kasakunaan, hanggang sa mahukay ang hukay na ukol sa masama.
14 For YHWH does not leave His people, And does not forsake His inheritance.
Sapagka't hindi itatakuwil ng Panginoon ang kaniyang bayan, ni pababayaan man niya ang kaniyang mana.
15 For judgment turns back to righteousness, And after it all the upright of heart.
Sapagka't kahatulan ay babalik sa katuwiran: at susundan ng lahat na matuwid sa puso.
16 Who rises up for me with evildoers? Who stations himself for me with workers of iniquity?
Sino ang babangon dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan? Sinong tatayo dahil sa akin laban sa mga manggagawa ng kasamaan?
17 Unless YHWH [were] a help to me, My soul had almost inhabited silence.
Kundi ang Panginoon ay naging aking katulong, ang kaluluwa ko'y tumahang madali sana sa katahimikan.
18 If I have said, “My foot has slipped,” Your kindness, O YHWH, supports me.
Nang aking sabihin, Ang aking paa ay natitisod; inalalayan ako ng iyong kagandahang-loob, Oh Panginoon.
19 In the abundance of my thoughts within me, Your comforts delight my soul.
Sa karamihan ng aking mga pagiisip sa loob ko ang iyong mga pagaliw ay nagbibigay lugod sa aking kaluluwa.
20 Is a throne of mischief joined [with] You? A framer of perverseness by statute?
Makikisama ba sa iyo ang luklukan ng kasamaan, na nagaanyo ng pagapi sa pamamagitan ng palatuntunan?
21 They decree against the soul of the righteous, And declare innocent blood wicked.
Sila'y nagpipisan laban sa kaluluwa ng matuwid, at pinarusahan nila ang walang salang dugo.
22 And YHWH is for a high place to me, And my God [is] for a rock—my refuge,
Nguni't ang Panginoon ay naging aking matayog na moog; at ang Dios ko'y malaking bato na aking kanlungan.
23 And He turns back their iniquity on them, And in their wickedness cuts them off; Our God YHWH cuts them off!
At dinala niya sa kanila ang kanilang sariling kasamaan, at ihihiwalay niya (sila) sa kanilang sariling kasamaan; ihihiwalay (sila) ng Panginoon naming Dios.