Psalms 90
1 A PRAYER OF MOSES, THE MAN OF GOD. Lord, You have been a habitation, To us—in generation and generation,
Tanrı adamı Musa'nın duası Ya Rab, barınak oldun bize Kuşaklar boyunca.
2 Before mountains were brought forth, And You form the earth and the world, Even from age to age You [are] God.
Dağlar var olmadan, Daha evreni ve dünyayı yaratmadan, Öncesizlikten sonsuzluğa dek Tanrı sensin.
3 You turn man to a bruised thing, And say, Return, you sons of men.
İnsanı toprağa döndürürsün, “Ey insanoğulları, toprağa dönün!” diyerek.
4 For one thousand years in Your eyes [are] as yesterday, For it passes on, indeed, [as] a watch by night.
Çünkü senin gözünde bin yıl Geçmiş bir gün, dün gibi, Bir gece nöbeti gibidir.
5 You have inundated them, they are asleep, In the morning he changes as grass.
İnsanları bir düş gibi siler, süpürürsün, Sabah biten ot misali:
6 In the morning it flourishes, and has changed, At evening it is cut down, and has withered.
Sabah filizlenir, büyür, Akşam solar, kurur.
7 For we were consumed in Your anger, And we have been troubled in Your fury.
Eriyip bitiyoruz senin öfkenden, Kızgınlığından dehşete düşüyoruz.
8 You have set our iniquities before You, Our hidden things at the light of Your face,
Suçlarımızı önüne, Gizli günahlarımızı yüzünün ışığına çıkardın.
9 For all our days pined away in Your wrath, We consumed our years as a (meditation)
Gazabından kısalıyor günlerimiz, Bir soluk gibi tükeniyor yıllarımız.
10 The days of our years, in them [are] seventy years, And if, by reason of might, eighty years, Yet their enlargement [is] labor and vanity, For it has been cut off quickly, and we fly away.
Ömrümüz yetmiş yıl sürüyor, Bilemedin seksen, o da sağlıklıysak; En güzel yıllar da zahmetle, kederle geçiyor, Çabucak bitiyor, uçup gidiyoruz.
11 Who knows the power of Your anger? And according to Your fear—Your wrath?
Kim bilir gazabının gücünü? Çünkü öfken sana duyulan korku kadar güçlüdür.
12 Let [us] know to number our days correctly, And we bring the heart to wisdom.
Bu yüzden günlerimizi saymayı bize öğret ki, Bilgelik kazanalım.
13 Turn back, O YHWH, until when? And regret concerning Your servants.
Vazgeç, ya RAB! Öfken ne zamana dek sürecek? Acı kullarına!
14 Satisfy us at morning [with] Your kindness, And we sing and rejoice all our days.
Sabah bizi sevginle doyur, Ömrümüz boyunca sevinçle haykıralım.
15 Cause us to rejoice according to the days Wherein You have afflicted us, The years we have seen evil.
Kaç gün bizi sıkıntıya soktunsa, Kaç yıl çile çektirdinse, O kadar sevindir bizi.
16 Let Your work appear to Your servants, And Your honor on their sons.
Yaptıkların kullarına, Görkemin onların çocuklarına görünsün.
17 And let the pleasantness of our God YHWH be on us, And establish on us the work of our hands, Indeed, establish the work of our hands!
Tanrımız Rab bizden hoşnut kalsın. Ellerimizin emeğini boşa çıkarma. Evet, ellerimizin emeğini boşa çıkarma.
