Psalms 88
1 A SONG. A PSALM OF THE SONS OF KORAH. TO THE OVERSEER. [SET] ON “SICKNESS TO AFFLICT.” AN INSTRUCTION OF HEMAN THE EZRAHITE. O YHWH, God of my salvation, Daily I have cried, nightly before You,
Yahweh, Diyos ng aking kaligtasan, araw at gabi akong umiiyak sa iyo.
2 My prayer comes in before You, Incline Your ear to my loud cry,
Pakinggan mo ang aking panalangin; pansinin mo ang aking pag-iyak.
Dahil puno ako ng mga kaguluhan, at umabot na ang buhay ko sa Sheol. (Sheol h7585)
4 I have been reckoned with those going down [to] the pit, I have been as a man without strength.
Tinuturing ako ng mga tao na gaya ng mga bumababa sa hukay; ako ay isang taong walang lakas.
5 Among the dead—free, As pierced ones lying in the grave, Whom You have not remembered anymore, Indeed, they have been cut off by Your hand.
Iniwan ako sa gitna ng mga patay; katulad ako ng mga patay na nakahimlay sa libingan, na wala ka nang pakialam dahil naalis na (sila) mula sa iyong kapangyarihan.
6 You have put me in the lowest pit, In dark places, in depths.
Inilagak mo ako sa pinakamalalim na bahagi ng hukay, sa madilim at malalim na mga lugar.
7 Your fury has lain on me, And You have afflicted [with] all Your breakers. (Selah)
Nakadagan sa akin ang bigat ng iyong poot, at lahat ng iyong mga alon ay humahampas sa akin. (Selah)
8 You have put my acquaintance far from me, You have made me an abomination to them, Shut up—I do not go forth.
Dahil sa iyo, iniiwasan ako ng mga kasama ko. Ginawa mo akong katakot-takot na tanawin sa kanila. Nakagapos ako at hindi ako makatakas.
9 My eye has grieved because of affliction, I called You, O YHWH, all the day, I have spread out my hands to You.
Namamaga ang mga mata ko dahil sa pighati; Buong araw akong tumatawag sa iyo, Yahweh; inuunat ko ang aking mga kamay sa iyo.
10 Do You do wonders to the dead? Does Rephaim rise? Do they thank You? (Selah)
Gagawa ka ba ng mga himala para sa patay? Babangon ba ulit silang mga namatay para papurihan ka? (Selah)
11 Is Your kindness recounted in the grave? Your faithfulness in destruction?
Maihahayag ba sa libingan ang iyong katapatan sa tipan, ang iyong pagiging tapat sa lugar ng mga patay?
12 Are Your wonders known in the darkness? And Your righteousness in the land of forgetfulness?
Malalaman ba ang kamangha-mangha mong mga ginawa sa kadiliman, o ang iyong katuwiran sa lugar ng pagkamakalimutin?
13 And I, to You, O YHWH, I have cried, And in the morning my prayer comes before You.
Pero dumadaing ako sa iyo, Yahweh; sa umaga ay idinudulog ko sa iyong harapan ang aking mga panalangin.
14 Why, O YHWH, do You cast off my soul? You hide Your face from me.
Yahweh, bakit mo ako tinatanggihan? Bakit mo tinatago ang iyong mukha mula sa akin?
15 I [am] afflicted, and expiring from youth, I have borne Your terrors—I pine away.
Matagal na akong naghihirap at nasa bingit na ng kamatayan simula pa nang aking kabataan. Nagdusa na ako sa labis mong galit; wala na akong magagawa.
16 Your wrath has passed over me, Your terrors have cut me off,
Dinaanan na ako ng iyong galit, at pinuksa ako ng katakot-takot mong mga gawain.
17 They have surrounded me as waters all the day, They have gone around against me together,
Buong araw nila akong pinaligiran katulad ng tubig; pinalibutan nila ako.
18 You have put lover and friend far from me, My acquaintance [is] the place of darkness!
Tinanggal mo ang bawat kaibigan at kasama mula sa akin. Ang tanging kasama ko lang ay ang kadiliman.
