< Psalms 88 >
1 A SONG. A PSALM OF THE SONS OF KORAH. TO THE OVERSEER. [SET] ON “SICKNESS TO AFFLICT.” AN INSTRUCTION OF HEMAN THE EZRAHITE. O YHWH, God of my salvation, Daily I have cried, nightly before You,
Bir ilahi. Qorah övladlarının məzmuru. Musiqi rəhbəri üçün Ezrahlı Hemanın «Maxalat leannot» üstə oxunan maskili. Ya Rəbb, ey məni qurtaran Allah, Gecə-gündüz Sənə yalvarıram!
2 My prayer comes in before You, Incline Your ear to my loud cry,
Qoy duam Sənə çatsın, Qulaq as naləmə.
3 For my soul has been full of evils, And my life has come to Sheol. (Sheol )
Bəlalardan canım boğazıma gəldi, Həyatım ölülər diyarına yaxınlaşır. (Sheol )
4 I have been reckoned with those going down [to] the pit, I have been as a man without strength.
Qəbirə düşənlərin içində sayılıram, Sanki məndə taqət qalmayıb.
5 Among the dead—free, As pierced ones lying in the grave, Whom You have not remembered anymore, Indeed, they have been cut off by Your hand.
Elə bil ölülər içinə düşmüşəm, Yaddaşından silinmişəm, Köməyindən əlimi üzmüşəm, Məzarda yatan meyitlər kimiyəm.
6 You have put me in the lowest pit, In dark places, in depths.
Məni dərin qəbirə, Dərin, qaranlıq bir yerə saldın.
7 Your fury has lain on me, And You have afflicted [with] all Your breakers. (Selah)
Qəzəbin üstümə gəldi, Təlatümün tamamilə məni əzdi. (Sela)
8 You have put my acquaintance far from me, You have made me an abomination to them, Shut up—I do not go forth.
Tanışlarımı məndən uzaqlaşdırdın, Onlarda mənə qarşı ikrah yaratdın. Qapalı qalmışam, çıxa bilmirəm,
9 My eye has grieved because of affliction, I called You, O YHWH, all the day, I have spread out my hands to You.
Bu zülmümdən gözlərimin nuru sönür. Ya Rəbb, hər gün Səni çağırıram, Sənə əl açıram.
10 Do You do wonders to the dead? Does Rephaim rise? Do they thank You? (Selah)
Xariqələrini ölülərəmi göstərəcəksən? Kölgələrmi qalxıb Sənə şükür edəcək? (Sela)
11 Is Your kindness recounted in the grave? Your faithfulness in destruction?
Məhəbbətin məzardamı, Sədaqətin Həlak yerindəmi bəyan olunacaq?
12 Are Your wonders known in the darkness? And Your righteousness in the land of forgetfulness?
Xariqələrin qaranlıqdamı, Ədalətin unudulma diyarındamı tanınacaq?
13 And I, to You, O YHWH, I have cried, And in the morning my prayer comes before You.
Mən isə, ya Rəbb, Səni imdada çağırıram, Duam hər səhər hüzuruna qalxır.
14 Why, O YHWH, do You cast off my soul? You hide Your face from me.
Ya Rəbb, niyə məni rədd edirsən? Niyə məndən üzünü gizlədirsən?
15 I [am] afflicted, and expiring from youth, I have borne Your terrors—I pine away.
Mən uşaqlıqdan məzlumam, ölümcül haldayam, Göstərdiyin dəhşətlərdən çarəsiz qalmışam.
16 Your wrath has passed over me, Your terrors have cut me off,
Qəzəbin üzərimdən basır, Verdiyin vahimələrdən məhv oluram.
17 They have surrounded me as waters all the day, They have gone around against me together,
Bunlar sel kimi məni dövrəyə salır, Bunlar birgə həmişə başımın üstünü alır.
18 You have put lover and friend far from me, My acquaintance [is] the place of darkness!
Yarımı, yoldaşımı məndən uzaqlaşdırmısan, Yalnız qaranlıqla həmdəm olmuşam.