< Psalms 83 >
1 A SONG. A PSALM OF ASAPH. O God, let there be no silence to You, Do not be silent, nor be quiet, O God.
Oh Dios, ayaw pagpakahilum: Ayaw pagpakahilum, ug ayaw paghunong, Oh Dios.
2 For behold, Your enemies roar, And those hating You have lifted up the head,
Kay, ania karon, ang imong mga kaaway nagahimo ug usa ka kaguliyang; Ug (sila) nga nanagdumot kanimo mingpatuyhakaw sa ulo.
3 They take crafty counsel against Your people, And consult against Your hidden ones.
Batok sa imong katawohan nanaghimo (sila) sa pagtambag nga malimbongon, Ug sa tingub nanagsabut-sabut (sila) sa pagpakitambag batok sa imong mga gitagoan.
4 They have said, “Come, and we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered anymore.”
Nanag-ingon (sila) Umari kamo, ug putlon ta (sila) gikan sa pagkanasud; Aron dili na handumon ang ngalan nga Israel.
5 For they consulted in heart together, They make a covenant against You,
Kay sa tingub nanagsabut (sila) pag-usa sa usa ka kabubut-on; Batok kanimo (sila) nanagbuhat ug pakigsaad:
6 Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,
Ang mga balong-balong sa mga Edomhanon ug sa mga Ismaelhanon; Sa Moab, ug sa mga Agarhanon;
7 Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,
Sa Gebal ug sa Ammon ug sa Amalek; Sa Filistia uban sa mga pumoluyo sa Tiro:
8 Asshur is also joined with them, They have been an arm to sons of Lot. (Selah)
Ingon usab ang Asiria miipon kanila; (Sila) mingtabang sa mga anak ni Lot. (Selah)
9 Do to them as Midian, As Sisera, as Jabin, at the Brook of Kishon.
Buhata kanila ang ingon sa gibuhat mo ngadto sa Madian, Ingon sa kang Sisara, ingon sa kang Jabin, didto sa suba sa Cison;
10 They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!
Nga nangamatay didto sa Endor, Nga nangahimong pundok sa kinalibang alang sa yuta.
11 Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna—all their princes,
Himoa ang ilang mga harianon nga ingon kang Oreb ug kang Seeb; Oo, ang tanan nilang mga principe nga sama kang Seba ug kang Zalmuna;
12 Who have said, “Let us occupy the pastures of God for ourselves.”
Nga nanag-ingon: Panag-iyahon ta sa atong kaugalingon Ang mga puloy-anan sa Dios.
13 O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.
Oh Dios ko, himoa (sila) sama sa abug sa alimpulos; Ingon sa mga tuod sa balili sa atubangan sa hangin.
14 As a fire burns a forest, And as a flame sets hills on fire,
Ingon sa kalayo nga nagasunog sa kalasangan, Ug ingon sa siga nga nagasunog sa kabukiran,
15 So You pursue them with Your whirlwind, And trouble them with Your windstorm.
Busa lutosa (sila) pinaagi sa imong unos, Ug lisanga (sila) pinaagi sa imong bagyo.
16 Fill their faces [with] shame, And they seek Your Name, O YHWH.
Pun-a ang ilang mga nawong sa kalibog, Aron managpangita (sila) sa imong ngalan, Oh Jehova.
17 They are ashamed and troubled forever, Indeed, they are confounded and lost.
Ibutang (sila) sa kaulawan ug kagubtanan sa pagkaluya sa walay katapusan; Oo, liboga (sila) ug pasagdi nga mangamatay;
18 And they know that You—Your Name [is] YHWH—By Yourself [are] the Most High over all the earth!
Aron (sila) makaila nga ikaw lamang, kansang ngalan mao si Jehova, Ikaw lamang ang Hataas Uyamut ibabaw sa tibook nga yuta.