Psalms 83

1 A SONG. A PSALM OF ASAPH. O God, let there be no silence to You, Do not be silent, nor be quiet, O God.

Usa ka awit. Ang salmo ni Asaf. O Dios, ayaw pagpakahilom! Ayaw kami pasagdi ug magpabilin nga dili mairog, O Dios.

2 For behold, Your enemies roar, And those hating You have lifted up the head,

Tan-awa, ang imong mga kaaway nagbuhat ug kasamok, ug kadtong nasilag kanimo mipataas sa ilang mga ulo.

3 They take crafty counsel against Your people, And consult against Your hidden ones.

Nag-abin (sila) batok sa imong mga katawhan ug nagsabot batok sa imong mga gipanalipdan.

4 They have said, “Come, and we cut them off from [being] a nation, And the name of Israel is not remembered anymore.”

Miingon (sila) “Dali kamo, laglagon ta (sila) ingon nga nasod. Ug ang ngalan nga Israel dili na gayod mahinumdoman.”

5 For they consulted in heart together, They make a covenant against You,

Nagplano (sila) ug usa ka pamaagi; batok kanimo naghimo (sila) ug panag-abin.

6 Tents of Edom, and Ishmaelites, Moab, and the Hagarenes,

Naglakip kini sa mga tolda ni Edom ug sa mga Ismaelinhon, ug sa mga katawhan sa Moab ug sa mga Hagarnon, nga nakig-abin uban sa

7 Gebal, and Ammon, and Amalek, Philistia with inhabitants of Tyre,

Gebal, sa Amonihanon, sa Amalekanhon; lakip usab niini ang Filistia ug ang mga lumulupyo sa Tiro.

8 Asshur is also joined with them, They have been an arm to sons of Lot. (Selah)

Nakig-abin usab kanila ang Assyria; gitabangan nila ang mga kaliwat ni Lot. (Selah)

9 Do to them as Midian, As Sisera, as Jabin, at the Brook of Kishon.

Buhata ngadto kanila ang sama sa gibuhat mo ngadto sa Midian, ug sama sa gibuhat mo sa Sisera ug sa Jabin didto sa Suba sa Kishon.

10 They were destroyed at Endor, They were dung for the ground!

Nangahanaw (sila) didto sa Endor ug nahimong sama sa patambok sa yuta.

11 Make their nobles as Oreb and as Zeeb, And as Zebah and Zalmunna—all their princes,

Himoa ang ilang kadagkoan nga mahisama kang Oreb ug Zeeb, ug ang tanan nilang mga prinsipe mahisama kang Zeba ug Zalmuna.

12 Who have said, “Let us occupy the pastures of God for ourselves.”

Miingon (sila) “Kuhaon nato alang sa atong kaugalingon ang sibsibanan sa Dios.”

13 O my God, make them as a rolling thing, As stubble before wind.

O akong Dios, himoa (sila) nga daw nagkatag nga abog, sama sa uhot nga gipalid sa hangin,

14 As a fire burns a forest, And as a flame sets hills on fire,

sama sa kalayo nga misunog sa lasang, ug sama sa kalayo nga misilaob sa kabukiran.

15 So You pursue them with Your whirlwind, And trouble them with Your windstorm.

Gukora (sila) sa kusgan mong hangin, ug hadloka (sila) sa imong bagyo.

16 Fill their faces [with] shame, And they seek Your Name, O YHWH.

Pun-a ang ilang mga nawong sa kaulaw aron ilang pangitaon ang imong ngalan, O Yahweh.

17 They are ashamed and troubled forever, Indeed, they are confounded and lost.

Maulawan unta (sila) ug mangalisang sa walay kataposan; mangamatay unta (sila) nga walay dungog.

18 And they know that You—Your Name [is] YHWH—By Yourself [are] the Most High over all the earth!

Unya masayod (sila) nga ikaw lang, O Yahweh, ang Labing Halangdon sa tibuok kalibotan.