< Psalms 82 >
1 A PSALM OF ASAPH. God has stood in the congregation of God, He judges among the gods.
«Ψαλμός του Ασάφ.» Ο Θεός ίσταται εν τη συνάξει των δυνατών· αναμέσον των θεών θέλει κρίνει.
2 Until when do you judge perversely? And lift up the face of the wicked? (Selah)
Έως πότε θέλετε κρίνει αδίκως, και θέλετε προσωποληπτεί τους ασεβείς; Διάψαλμα.
3 Judge the weak and fatherless, Declare the afflicted and the poor righteous.
Κρίνατε τον πτωχόν και τον ορφανόν· κάμετε δικαιοσύνην εις τον τεθλιμμένον και πένητα.
4 Let the weak and needy escape, Deliver them from the hand of the wicked.
Ελευθερόνετε τον πτωχόν και τον πένητα· λυτρόνετε αυτόν εκ χειρός των ασεβών.
5 They did not know, nor do they understand, They habitually walk in darkness, All the foundations of earth are moved.
Δεν γνωρίζουσιν, ουδέ νοούσι· περιπατούσιν εν σκότει· πάντα τα θεμέλια της γης σαλεύονται.
6 I have said, “You [are] gods, And sons of the Most High—all of you,
Εγώ είπα, θεοί είσθε σεις και υιοί Υψίστου πάντες·
7 But you die as man, and you fall as one of the heads.”
Σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε, και ως εις των αρχόντων πίπτετε.
8 Rise, O God, judge the earth, For You have inheritance among all the nations!
Ανάστα, Θεέ, κρίνον την γήν· διότι συ θέλεις κατακληρονομήσει πάντα τα έθνη.