< Psalms 78 >

1 AN INSTRUCTION OF ASAPH. Give ear, O my people, to my law, Incline your ear to sayings of my mouth.
قصیدۀ آساف. ای قوم من، به تعالیم من گوش فرا دهید و به آنچه می‌گویم توجه نمایید.
2 I open my mouth with an allegory, I bring forth hidden things of old,
زیرا می‌خواهم با مَثَلها سخن گویم. می‌خواهم معماهای قدیمی را برایتان شرح دهم.
3 That we have heard and know, And our fathers have recounted to us.
می‌خواهم آنچه را که از نیاکان خود شنیده‌ام تعریف کنم.
4 We do not hide from their sons, Recounting praises of YHWH to a later generation, And His strength, and His wonders that He has done.
اینها را باید تعریف کنیم و مخفی نسازیم تا فرزندان ما نیز بدانند که خداوند با قدرت خود چه کارهای شگفت‌انگیز و تحسین برانگیزی انجام داده است.
5 And He raises up a testimony in Jacob, And has placed a law in Israel, That He commanded our fathers, To make them known to their sons.
خدا احکام و دستورهای خود را به قوم اسرائیل داد و به ایشان امر فرمود که آنها را به فرزندانشان بیاموزند
6 So that a later generation knows, Sons who are born, rise and recount to their sons,
و فرزندان ایشان نیز به نوبهٔ خود آن احکام را به فرزندان خود تعلیم دهند تا به این ترتیب هر نسلی با احکام و دستورهای خدا آشنا گردد.
7 And place their confidence in God, And do not forget the doings of God, But keep His commands.
به این ترتیب آنها یاد می‌گیرند که بر خدا توکل نمایند و کارهایی را که او برای نیاکانشان انجام داده است، فراموش نکنند و پیوسته مطیع دستورهایش باشند.
8 And they are not like their fathers, A generation apostatizing and being rebellious, A generation—it has not prepared its heart, Nor [is] its spirit steadfast with God.
در نتیجه آنها مانند نیاکان خود مردمی سرکش و یاغی نخواهند شد که ایمانی سست و ناپایدار داشتند و نسبت به خدا وفادار نبودند.
9 Sons of Ephraim—armed bearers of bow, Have turned in a day of conflict.
افراد قبیلهٔ افرایم با وجود اینکه به تیر و کمان مجهز بودند و در تیراندازی مهارت خاص داشتند، هنگام جنگ پا به فرار نهادند.
10 They have not kept the covenant of God, And they have refused to walk in His law,
آنان پیمان خود را که با خدا بسته بودند، شکستند و نخواستند مطابق دستورهای او زندگی کنند.
11 And they forget His doings, And His wonders that He showed them.
کارها و معجزات او را که برای ایشان و نیاکانشان در مصر انجام داده بود، فراموش کردند،
12 He has done wonders before their fathers, In the land of Egypt—the field of Zoan.
کارهای شگفت‌انگیزی که برای نیاکانشان در دشت صوعن در سرزمین مصر انجام داده بود.
13 He cleft a sea, and causes them to pass over, Indeed, He causes waters to stand as a heap.
خدا دریای سرخ را شکافت و آبها را مانند دیوار بر پا نگه داشت تا ایشان از آن عبور کنند.
14 And leads them with a cloud by day, And with a light of fire all the night.
بنی‌اسرائیل را در روز به‌وسیلۀ ستون ابر راهنمایی می‌کرد و در شب توسط روشنایی آتش!
15 He cleaves rocks in a wilderness, And gives drink—as the great deep.
در بیابان صخره‌ها را شکافت و برای آنها آب فراهم آورد.
16 And brings out streams from a rock, And causes waters to come down as rivers.
بله، از صخره چشمه‌های آب جاری ساخت!
17 And they still add to sin against Him, To provoke the Most High in the dry place.
ولی با وجود این، ایشان بار دیگر نسبت به خدای متعال گناه ورزیدند و در صحرا از فرمان او سر پیچیدند.
18 And they try God in their heart, To ask food for their lust.
آنها خدا را امتحان کردند و از او خوراک خواستند.
19 And they speak against God—they said: “Is God able to array a table in a wilderness?”
حتی بر ضد خدا حرف زدند و گفتند: «آیا خدا می‌تواند در این بیابان برای ما خوراک تهیه کند؟
20 Behold, He has struck a rock, And waters flow, indeed, streams overflow. “Also, [is] He able to give bread? Does He prepare flesh for His people?”
درست است که او از صخره آب بیرون آورد و بر زمین جاری ساخت، ولی آیا می‌تواند نان و گوشت را نیز برای قوم خود فراهم کند؟»
21 Therefore YHWH has heard, And He shows Himself angry, And fire has been kindled against Jacob, And anger has also gone up against Israel,
خداوند چون این را شنید غضبناک شد و آتش خشم او علیه اسرائیل شعله‌ور گردید،
22 For they have not believed in God, Nor have they trusted in His salvation.
زیرا آنها ایمان نداشتند که خدا قادر است احتیاج آنها را برآورد.
23 And He commands clouds from above, Indeed, He has opened doors of the heavens.
با وجود این، خدا درهای آسمان را گشود
24 And He rains manna on them to eat, Indeed, He has given grain of the heavens to them.
و نان آسمانی را برای ایشان بارانید تا بخورند و سیر شوند.
25 Each has eaten food of the mighty, He sent provision to them to satiety.
بله، آنها خوراک فرشتگان را خوردند و تا آنجا که می‌توانستند بخورند خدا به ایشان عطا فرمود.
26 He causes an east wind to journey in the heavens, And leads a south wind by His strength,
سپس با قدرت الهی خود، بادهای شرقی و جنوبی را فرستاد
27 And He rains on them flesh as dust, And as sand of the seas—winged bird,
تا پرندگان بی‌شماری همچون شنهای ساحل دریا برای قوم او بیاورند.
28 And causes [it] to fall in the midst of His camp, Around His dwelling places.
پرندگان در اردوی اسرائیل، اطراف خیمه‌ها فرود آمدند.
29 And they eat, and are greatly satisfied, And He brings their desire to them.
پس خوردند و سیر شدند؛ آنچه را که خواستند خدا به ایشان داد.
30 They have not been estranged from their desire, Their food [is] yet in their mouth,
اما پیش از آنکه هوس آنها ارضا شود، در حالی که هنوز غذا در دهانشان بود،
31 And the anger of God has gone up against them, And He slays among their fat ones, And He caused youths of Israel to bend.
غضب خدا بر ایشان افروخته شد و شجاعان و جوانان اسرائیل را کشت.
32 With all this they have sinned again, And have not believed in His wonders.
با وجود این همه معجزات، بنی‌اسرائیل باز نسبت به خدا گناه کردند و به کارهای شگفت‌انگیز او ایمان نیاوردند.
33 And He consumes their days in vanity, And their years in trouble.
بنابراین خدا کاری کرد که آنها روزهایشان را در بیابان تلف کنند و عمرشان را با ترس و لرز بگذرانند.
34 If He slew them, then they sought Him, And turned back, and earnestly sought God,
هنگامی که خدا عده‌ای از آنان را کشت بقیه توبه کرده، به سوی او بازگشت نمودند
35 And they remember that God [is] their rock, And God Most High their redeemer.
و به یاد آوردند که خدای متعال پناهگاه و پشتیبان ایشان است.
36 And they deceive Him with their mouth, And lie to Him with their tongue,
اما توبهٔ آنها از صمیم قلب نبود؛ آنها به خدا دروغ گفتند.
37 And their heart has not been right with Him, And they have not been steadfast in His covenant.
دل بنی‌اسرائیل از خدا دور بود و آنها نسبت به عهد او وفادار نماندند.
38 And He, the Merciful One, pardons iniquity, and does not destroy, And has often turned back His anger, And does not awaken all His fury.
اما خدا باز بر آنها ترحم فرموده، گناه ایشان را بخشید و آنها را از بین نبرد. بارها غضب خود را از بنی‌اسرائیل برگردانید،
39 And He remembers that they [are] flesh, A wind going on—and it does not return.
زیرا می‌دانست که ایشان بشر فانی هستند و عمرشان دمی بیش نیست.
40 How often do they provoke Him in the wilderness, Grieve Him in the desolate place?
بنی‌اسرائیل در بیابان چندین مرتبه سر از فرمان خداوند پیچیدند و او را رنجاندند.
41 Indeed, they turn back, and try God, And have limited the Holy One of Israel.
بارها و بارها خدای مقدّس اسرائیل را آزمایش کردند و به او بی‌حرمتی نمودند.
42 They have not remembered His hand The day He ransomed them from the adversary.
قدرت عظیم او را فراموش کردند و روزی را که او ایشان را از دست دشمن رهانیده بود به یاد نیاوردند.
43 When He set His signs in Egypt, And His wonders in the field of Zoan,
بلاهایی را که او در منطقهٔ صوعن بر مصری‌ها نازل کرده بود، فراموش کردند.
44 And He turns their streams to blood, And they do not drink their floods.
در آن زمان خدا آبهای مصر را به خون تبدیل نمود تا مصری‌ها نتوانند از آن بنوشند.
45 He sends among them the beetle, and it consumes them, And the frog, and it destroys them,
انواع پشه‌ها را به میان مصری‌ها فرستاد تا آنها را بگزند. خانه‌های آنها را پر از قورباغه کرد.
46 And gives their increase to the caterpillar, And their labor to the locust.
محصولات و مزارع ایشان را به‌وسیلۀ کرم و ملخ از بین برد.
47 He destroys their vine with hail, And their sycamores with frost,
تاکستانها و درختان انجیرشان را با تگرگ درشت خراب کرد.
48 And delivers their beasts up to the hail, And their livestock to the burning flames.
رمه‌ها و گله‌هایشان را با رعد و برق و تگرگ تلف کرد.
49 He sends on them the fury of His anger, Wrath, and indignation, and distress—A discharge of evil messengers.
او آتش خشم خود را همچون فرشتگان مرگ به جان ایشان فرستاد.
50 He ponders a path for His anger, He did not keep back their soul from death, Indeed, He delivered up their life to the pestilence.
او غضب خود را از ایشان باز نداشت بلکه بلایی فرستاد و جان آنها را گرفت.
51 And He strikes every firstborn in Egypt, The first-fruit of the strong in tents of Ham.
همهٔ پسران نخست‌زادهٔ مصری را کشت.
52 And causes His people to journey as a flock, And guides them as a drove in a wilderness,
آنگاه بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون آورد و آنها را همچون گلهٔ گوسفند به بیابان هدایت کرد.
53 And He leads them confidently, And they have not been afraid, And the sea has covered their enemies.
ایشان را به راههای امن و بی‌خطر راهنمایی کرد تا نترسند؛ اما دشمنان آنها در دریای سرخ غرق شدند.
54 And He brings them to the border of His sanctuary, This mountain His right hand had acquired,
سرانجام خدا اجداد ما را به این سرزمین مقدّس آورد، یعنی همین کوهستانی که با دست توانای خود آن را تسخیر نمود.
55 And casts out nations from before them, And causes them to fall in the line of inheritance, And causes the tribes of Israel to dwell in their tents,
ساکنان این سرزمین را از پیش روی ایشان بیرون راند؛ سرزمین موعود را بین قبایل اسرائیل تقسیم نمود و به آنها اجازه داد که در خانه‌های آنجا سکونت گزینند.
56 And they tempt and provoke God Most High, And have not kept His testimonies.
اما با این همه، خدای متعال را امتحان کردند و از فرمان او سر پیچیدند و دستورهایش را اجرا نکردند.
57 And they turn back, And deal treacherously like their fathers, They have been turned like a deceitful bow,
مانند اجداد خود از خدا روی برتافتند و به او خیانت کردند و همچون کمانی کج، غیرقابل اعتماد شدند.
58 And make Him angry with their high places, And make Him zealous with their carved images,
بتکده‌ها ساختند و به پرستش بتها پرداختند و به این وسیله خشم خداوند را برانگیختند.
59 God has heard, and shows Himself angry. And kicks exceedingly against Israel.
وقتی خدا چنین بی‌وفایی از اسرائیل دید، بسیار غضبناک گردید و آنها را به کلی طرد کرد.
60 And He leaves the Dwelling Place of Shiloh, The tent He had placed among men,
خیمهٔ عبادت را که در شیلوه بر پا ساخته بود ترک کرد
61 And He gives His strength to captivity, And His beauty into the hand of an adversary,
و صندوق مقدّس را که مظهر قدرت و حضورش در بین اسرائیل بود، به دست دشمن سپرد.
62 And delivers His people up to the sword, And showed Himself angry with His inheritance.
بر قوم برگزیدهٔ خویش غضبناک گردید و آنها را به دم شمشیر دشمنان سپرد.
63 Fire has consumed His young men, And His virgins have not been praised.
جوانانشان در آتش جنگ سوختند و دخترانشان لباس عروسی بر تن نکردند.
64 His priests have fallen by the sword, And their widows do not weep.
کاهنانشان به دم شمشیر افتادند و زنهایشان نتوانستند برای آنها سوگواری کنند.
65 And the Lord wakes as a sleeper, As a mighty one crying aloud from wine.
سرانجام خداوند همچون کسی که از خواب بیدار شود، و مانند شخص نیرومندی که از باده سرخوش گردد، به یاری اسرائیل برخاست.
66 And He strikes His adversaries backward, He has put a continuous reproach on them,
دشمنان قوم خود را شکست داده، آنها را برای همیشه رسوا ساخت.
67 And He kicks against the tent of Joseph, And has not fixed on the tribe of Ephraim.
او فرزندان یوسف و قبیلهٔ افرایم را طرد نمود
68 And He chooses the tribe of Judah, With Mount Zion that He loved,
اما قبیلهٔ یهودا و کوه صهیون را که از قبل دوست داشت، برگزید.
69 And builds His sanctuary as a high place, Like the earth, He founded it for all time.
در آنجا خانهٔ مقدّس خود را مانند کوههای محکم و پابرجای دنیا، جاودانه بر پا نمود.
70 And He fixes on His servant David, And takes him from the folds of a flock,
سپس خدمتگزار خود داوود را که گوسفندان پدرش را می‌چرانید، برگزید.
71 He has brought him in from behind suckling ones, To rule over Jacob His people, And over Israel His inheritance.
او را از چوپانی گرفت و به پادشاهی اسرائیل نصب نمود.
72 And he rules them according to the integrity of his heart, And leads them by the skillfulness of his hands!
داوود با صمیم قلب از اسرائیل مراقبت نمود و با مهارت کامل ایشان را رهبری کرد.

< Psalms 78 >