< Psalms 78 >

1 AN INSTRUCTION OF ASAPH. Give ear, O my people, to my law, Incline your ear to sayings of my mouth.
قصیده آساف ای قوم من شریعت مرا بشنوید! گوشهای خود را به سخنان دهانم فراگیرید!۱
2 I open my mouth with an allegory, I bring forth hidden things of old,
دهان خود را به مثل باز خواهم کرد به چیزهایی که از بنای عالم مخفی بود تنطق خواهم نمود.۲
3 That we have heard and know, And our fathers have recounted to us.
که آنها را شنیده و دانسته‌ایم و پدران مابرای ما بیان کرده‌اند.۳
4 We do not hide from their sons, Recounting praises of YHWH to a later generation, And His strength, and His wonders that He has done.
از فرزندان ایشان آنها راپنهان نخواهیم کرد. تسبیحات خداوند را برای نسل آینده بیان می‌کنیم و قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.۴
5 And He raises up a testimony in Jacob, And has placed a law in Israel, That He commanded our fathers, To make them known to their sons.
زیرا که شهادتی دریعقوب برپا داشت و شریعتی در اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به فرزندان خودتعلیم دهند؛۵
6 So that a later generation knows, Sons who are born, rise and recount to their sons,
تا نسل آینده آنها را بدانند وفرزندانی که می‌بایست مولود شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود بیان نمایند؛۶
7 And place their confidence in God, And do not forget the doings of God, But keep His commands.
و ایشان به خدا توکل نمایند و اعمال خدا رافراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.۷
8 And they are not like their fathers, A generation apostatizing and being rebellious, A generation—it has not prepared its heart, Nor [is] its spirit steadfast with God.
ومثل پدران خود نسلی گردن کش و فتنه انگیزنشوند، نسلی که دل خود را راست نساختند وروح ایشان بسوی خدا امین نبود.۸
9 Sons of Ephraim—armed bearers of bow, Have turned in a day of conflict.
بنی افرایم که مسلح و کمان کش بودند، درروز جنگ رو برتافتند.۹
10 They have not kept the covenant of God, And they have refused to walk in His law,
عهد خدا را نگاه نداشتند و از سلوک به شریعت او ابا نمودند،۱۰
11 And they forget His doings, And His wonders that He showed them.
واعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها رابدیشان ظاهر کرده بود،۱۱
12 He has done wonders before their fathers, In the land of Egypt—the field of Zoan.
و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود، در زمین مصر و در دیارصوعن.۱۲
13 He cleft a sea, and causes them to pass over, Indeed, He causes waters to stand as a heap.
دریا را منشق ساخته، ایشان را عبورداد و آبها را مثل توده برپا نمود.۱۳
14 And leads them with a cloud by day, And with a light of fire all the night.
و ایشان را درروز به ابر راهنمایی کرد و تمامی شب به نورآتش.۱۴
15 He cleaves rocks in a wilderness, And gives drink—as the great deep.
در صحرا صخره‌ها را بشکافت و ایشان را گویا از لجه های عظیم نوشانید.۱۵
16 And brings out streams from a rock, And causes waters to come down as rivers.
پس سیلها رااز صخره بیرون آورد و آب را مثل نهرها جاری ساخت.۱۶
17 And they still add to sin against Him, To provoke the Most High in the dry place.
و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و برحضرت اعلی در صحرا فتنه انگیختند،۱۷
18 And they try God in their heart, To ask food for their lust.
و دردلهای خود خدا را امتحان کردند، چونکه برای شهوات خود غذا خواستند.۱۸
19 And they speak against God—they said: “Is God able to array a table in a wilderness?”
و بر‌ضد خداتکلم کرده، گفتند: «آیا خدا می‌تواند در صحراسفره‌ای حاضر کند؟۱۹
20 Behold, He has struck a rock, And waters flow, indeed, streams overflow. “Also, [is] He able to give bread? Does He prepare flesh for His people?”
اینک صخره را زد و آبهاروان شد و وادیها جاری گشت. آیا می‌تواند نان رانیز بدهد. و گوشت را برای قوم خود حاضرسازد؟»۲۰
21 Therefore YHWH has heard, And He shows Himself angry, And fire has been kindled against Jacob, And anger has also gone up against Israel,
پس خدا این را شنیده، غضبناک شد و آتش در یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل گردید.۲۱
22 For they have not believed in God, Nor have they trusted in His salvation.
زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد ننمودند.۲۲
23 And He commands clouds from above, Indeed, He has opened doors of the heavens.
پس ابرها را از بالاامر فرمود و درهای آسمان را گشود۲۳
24 And He rains manna on them to eat, Indeed, He has given grain of the heavens to them.
و من را برایشان بارانید تا بخورند و غله آسمان را بدیشان بخشید.۲۴
25 Each has eaten food of the mighty, He sent provision to them to satiety.
مردمان، نان زورآوران را خوردند وآذوقه‌ای برای ایشان فرستاد تا سیر شوند.۲۵
26 He causes an east wind to journey in the heavens, And leads a south wind by His strength,
بادشرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود، بادجنوبی را آورد،۲۶
27 And He rains on them flesh as dust, And as sand of the seas—winged bird,
و گوشت را برای ایشان مثل غبار بارانید و مرغان بالدار را مثل ریگ دریا.۲۷
28 And causes [it] to fall in the midst of His camp, Around His dwelling places.
وآن را در میان اردوی ایشان فرود آورد، گرداگردمسکن های ایشان.۲۸
29 And they eat, and are greatly satisfied, And He brings their desire to them.
پس خوردند و نیکو سیرشدند و موافق شهوات ایشان بدیشان داد.۲۹
30 They have not been estranged from their desire, Their food [is] yet in their mouth,
ایشان از شهوت خود دست نکشیدند. و غذاهنوز در دهان ایشان بود۳۰
31 And the anger of God has gone up against them, And He slays among their fat ones, And He caused youths of Israel to bend.
که غضب خدا برایشان افروخته شده؛ تنومندان ایشان را بکشت وجوانان اسرائیل را هلاک ساخت.۳۱
32 With all this they have sinned again, And have not believed in His wonders.
با وجود این همه، باز گناه ورزیدند و به اعمال عجیب او ایمان نیاوردند.۳۲
33 And He consumes their days in vanity, And their years in trouble.
بنابراین، روزهای ایشان را در بطالت تمام کرد و سالهای ایشان را درترس.۳۳
34 If He slew them, then they sought Him, And turned back, and earnestly sought God,
هنگامی که ایشان را کشت اورا طلبیدند و بازگشت کرده، درباره خدا تفحص نمودند،۳۴
35 And they remember that God [is] their rock, And God Most High their redeemer.
و به یاد آوردند که خدا صخره ایشان، و خدای تعالی ولی ایشان است.۳۵
36 And they deceive Him with their mouth, And lie to Him with their tongue,
اما به دهان خود او را تملق نمودند و به زبان خویش به اودروغ گفتند.۳۶
37 And their heart has not been right with Him, And they have not been steadfast in His covenant.
زیرا که دل ایشان با او راست نبودو به عهد وی موتمن نبودند.۳۷
38 And He, the Merciful One, pardons iniquity, and does not destroy, And has often turned back His anger, And does not awaken all His fury.
اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان راعفو نموده، ایشان را هلاک نساخت بلکه بارهاغضب خود را برگردانیده، تمامی خشم خویش را برنینگیخت.۳۸
39 And He remembers that they [are] flesh, A wind going on—and it does not return.
و به یاد آورد که ایشان بشرند، بادی که می‌رود و بر نمی گردد.۳۹
40 How often do they provoke Him in the wilderness, Grieve Him in the desolate place?
چند مرتبه درصحرا بدو فتنه انگیختند و او را در بادیه رنجانیدند.۴۰
41 Indeed, they turn back, and try God, And have limited the Holy One of Israel.
و برگشته، خدا را امتحان کردند وقدوس اسرائیل را اهانت نمودند،۴۱
42 They have not remembered His hand The day He ransomed them from the adversary.
و قوت او رابه‌خاطر نداشتند، روزی که ایشان را از دشمن رهانیده بود.۴۲
43 When He set His signs in Egypt, And His wonders in the field of Zoan,
که چگونه آیات خود را در مصرظاهر ساخت و معجزات خود را در دیار صوعن.۴۳
44 And He turns their streams to blood, And they do not drink their floods.
و نهرهای ایشان را به خون مبدل نمود ورودهای ایشان را تا نتوانستند نوشید.۴۴
45 He sends among them the beetle, and it consumes them, And the frog, and it destroys them,
انواع پشه‌ها در میان ایشان فرستاد که ایشان را گزیدند وغوکهایی که ایشان را تباه نمودند؛۴۵
46 And gives their increase to the caterpillar, And their labor to the locust.
و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل ایشان را به ملخ داد.۴۶
47 He destroys their vine with hail, And their sycamores with frost,
تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کردو درختان جمیز ایشان را به تگرگهای درشت.۴۷
48 And delivers their beasts up to the hail, And their livestock to the burning flames.
بهایم ایشان را به تگرگ سپرد و مواشی ایشان را به شعله های برق.۴۸
49 He sends on them the fury of His anger, Wrath, and indignation, and distress—A discharge of evil messengers.
و آتش خشم خود را برایشان فرستاد، غضب و غیظ و ضیق را، به فرستادن فرشتگان شریر.۴۹
50 He ponders a path for His anger, He did not keep back their soul from death, Indeed, He delivered up their life to the pestilence.
و راهی برای غضب خود مهیا ساخته، جان ایشان را از موت نگاه نداشت، بلکه جان ایشان را به وبا تسلیم نمود.۵۰
51 And He strikes every firstborn in Egypt, The first-fruit of the strong in tents of Ham.
و همه نخست زادگان مصر را کشت، اوایل قوت ایشان را در خیمه های حام.۵۱
52 And causes His people to journey as a flock, And guides them as a drove in a wilderness,
و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید وایشان را در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.۵۲
53 And He leads them confidently, And they have not been afraid, And the sea has covered their enemies.
وایشان را در امنیت رهبری کرد تا نترسند و دریادشمنان ایشان را پوشانید.۵۳
54 And He brings them to the border of His sanctuary, This mountain His right hand had acquired,
و ایشان را به حدودمقدس خود آورد، بدین کوهی که به‌دست راست خود تحصیل کرده بود.۵۴
55 And casts out nations from before them, And causes them to fall in the line of inheritance, And causes the tribes of Israel to dwell in their tents,
و امت‌ها را از حضورایشان راند و میراث را برای ایشان به ریسمان تقسیم کرد و اسباط اسرائیل را در خیمه های ایشان ساکن گردانید.۵۵
56 And they tempt and provoke God Most High, And have not kept His testimonies.
لیکن خدای تعالی را امتحان کرده، بدو فتنه انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.۵۶
57 And they turn back, And deal treacherously like their fathers, They have been turned like a deceitful bow,
وبرگشته، مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل کمان خطا کننده منحرف شدند.۵۷
58 And make Him angry with their high places, And make Him zealous with their carved images,
و به مقامهای بلند خود خشم او را به هیجان آوردند و به بتهای خویش غیرت او را جنبش دادند.۵۸
59 God has heard, and shows Himself angry. And kicks exceedingly against Israel.
چون خدااین را بشنید غضبناک گردید و اسرائیل را به شدت مکروه داشت.۵۹
60 And He leaves the Dwelling Place of Shiloh, The tent He had placed among men,
پس مسکن شیلو را ترک نمود، آن خیمه‌ای را که در میان آدمیان برپاساخته بود،۶۰
61 And He gives His strength to captivity, And His beauty into the hand of an adversary,
و (تابوت ) قوت خود را به اسیری داد و جمال خویش را به‌دست دشمن سپرد،۶۱
62 And delivers His people up to the sword, And showed Himself angry with His inheritance.
وقوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث خود غضبناک گردید.۶۲
63 Fire has consumed His young men, And His virgins have not been praised.
جوانان ایشان را آتش سوزانید و برای دوشیزگان ایشان سرود نکاح نشد.۶۳
64 His priests have fallen by the sword, And their widows do not weep.
کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند وبیوه های ایشان نوحه گری ننمودند.۶۴
65 And the Lord wakes as a sleeper, As a mighty one crying aloud from wine.
آنگاه خداوند مثل کسی‌که خوابیده بودبیدار شد، مثل جباری که از شراب می‌خروشد،۶۵
66 And He strikes His adversaries backward, He has put a continuous reproach on them,
و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عارابدی گردانید.۶۶
67 And He kicks against the tent of Joseph, And has not fixed on the tribe of Ephraim.
و خیمه یوسف را رد نموده، سبط افرایم را برنگزید.۶۷
68 And He chooses the tribe of Judah, With Mount Zion that He loved,
لیکن سبط یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که دوست می‌داشت.۶۸
69 And builds His sanctuary as a high place, Like the earth, He founded it for all time.
و قدس خود را مثل کوههای بلند بنا کرد، مثل جهان که آن را تا ابدالاباد بنیاد نهاد.۶۹
70 And He fixes on His servant David, And takes him from the folds of a flock,
و بنده خود داود را برگزید و او را از آغلهای گوسفندان گرفت.۷۰
71 He has brought him in from behind suckling ones, To rule over Jacob His people, And over Israel His inheritance.
از عقب میشهای شیرده او را آورد تاقوم او یعقوب و میراث او اسرائیل را رعایت کند.۷۱
72 And he rules them according to the integrity of his heart, And leads them by the skillfulness of his hands!
پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت نمود و ایشان را به مهارت دستهای خویش هدایت کرد.۷۲

< Psalms 78 >