Psalms 78
1 AN INSTRUCTION OF ASAPH. Give ear, O my people, to my law, Incline your ear to sayings of my mouth.
Asəfin maskili. Ey xalqım, təlimimi dinləyin, Dilimdən çıxan sözləri eşidin.
2 I open my mouth with an allegory, I bring forth hidden things of old,
Ağzımı bu məsəllə açıb Keçmişdəki müəmmaları bəyan edəcəyəm.
3 That we have heard and know, And our fathers have recounted to us.
Bunları eşitmişik, bilirik, Bizə atalarımız nəql edib.
4 We do not hide from their sons, Recounting praises of YHWH to a later generation, And His strength, and His wonders that He has done.
Bunu onların nəvələrindən gizlətməyəcəyik; Rəbbin həmdə layiq işlərini, Onun qüdrətini, etdiyi xariqələri Gələcək nəsillərə söyləyəcəyik.
5 And He raises up a testimony in Jacob, And has placed a law in Israel, That He commanded our fathers, To make them known to their sons.
Rəbb öyüd vermək üçün Yaqub nəslinə – İsrailə bir təlim qoydu. Ata-babalarımıza əmr etdi ki, Bu təlimi övladlarına öyrətsin.
6 So that a later generation knows, Sons who are born, rise and recount to their sons,
Qoy gələcək nəsil də bilsin, Gələcəkdə doğulacaq övladlar da Balalarına bu təlimi verə bilsin.
7 And place their confidence in God, And do not forget the doings of God, But keep His commands.
Qoy ümidlərini Allaha bağlasınlar, Allahın işlərini unutmasınlar, Əmrlərini yerinə yetirsinlər.
8 And they are not like their fathers, A generation apostatizing and being rebellious, A generation—it has not prepared its heart, Nor [is] its spirit steadfast with God.
Qoy ata-babaları kimi olmasınlar, Çünki onlar dikbaş, üsyankar bir nəsil idi. Allaha ürəkləri dönük, Könülləri vəfasız idi.
9 Sons of Ephraim—armed bearers of bow, Have turned in a day of conflict.
Efrayim övladları ox-kamanla silahlandılar, Amma döyüş günü tez geriyə qayıtdılar.
10 They have not kept the covenant of God, And they have refused to walk in His law,
Allahın əhdini pozanlar belə etdilər, Sənin qanunlarınla yaşamaq istəmədilər.
11 And they forget His doings, And His wonders that He showed them.
Allahın işlərini, Göstərdiyi xariqələrini unutdular.
12 He has done wonders before their fathers, In the land of Egypt—the field of Zoan.
Allah Misir torpağında, Soan bölgəsində, Ata-babalarının gözləri önündə xariqələr göstərmişdi.
13 He cleft a sea, and causes them to pass over, Indeed, He causes waters to stand as a heap.
Dənizi yarıb onları keçirmişdi, Suları divar kimi saxlamışdı.
14 And leads them with a cloud by day, And with a light of fire all the night.
Onlara gündüz buludla, Bütün gecə şəfəq saçan alovla yol göstərmişdi.
15 He cleaves rocks in a wilderness, And gives drink—as the great deep.
Çöldə qayaları yarmışdı, İçsinlər deyə ümman kimi bol su çıxarmışdı.
16 And brings out streams from a rock, And causes waters to come down as rivers.
Qayadan suları sel kimi çıxarmışdı, Bu suları çaylar kimi axıtmışdı.
17 And they still add to sin against Him, To provoke the Most High in the dry place.
Amma onlar günah etməyi davam etdirdilər, Səhrada Haqq-Taalaya qarşı üsyankar oldular.
18 And they try God in their heart, To ask food for their lust.
İştahaları artdı, yemək tələb etdilər, Ürəklərində Allahı sınağa çəkdilər.
19 And they speak against God—they said: “Is God able to array a table in a wilderness?”
Allahın əleyhinə belə danışdılar: «Məgər Allah çöldə süfrə qura bilər?
20 Behold, He has struck a rock, And waters flow, indeed, streams overflow. “Also, [is] He able to give bread? Does He prepare flesh for His people?”
Nə olsun qayaya vuranda sular axdı, Sellər aşıb-daşdı. Görəsən O, çörək verə bilərmi? Xalqına ət verə bilərmi?»
21 Therefore YHWH has heard, And He shows Himself angry, And fire has been kindled against Jacob, And anger has also gone up against Israel,
Rəbb bunu eşidərkən qəzəbləndi, Yaquba qarşı alovunu yerə tökdü, İsrailə qarşı hiddəti artdı.
22 For they have not believed in God, Nor have they trusted in His salvation.
Çünki onlar Allaha inanmırdılar, Onun qurtuluşuna arxalanmırdılar.
23 And He commands clouds from above, Indeed, He has opened doors of the heavens.
Bununla belə, uca səmaya əmr etdi, Göylərin qapılarını açdırdı.
24 And He rains manna on them to eat, Indeed, He has given grain of the heavens to them.
Onlara yemək üçün manna yağdırdı, Göylərin taxılını verdi.
25 Each has eaten food of the mighty, He sent provision to them to satiety.
İnsan mələklərin çörəyindən yedi, Onlara doyunca yemək verildi.
26 He causes an east wind to journey in the heavens, And leads a south wind by His strength,
Göylərdə şərq küləyini əsdirdi, Qüdrəti ilə cənub küləyini gətirdi.
27 And He rains on them flesh as dust, And as sand of the seas—winged bird,
Başlarına toz kimi ət yağdırdı, Onlara dənizdəki qum qədər quşlar göndərdi.
28 And causes [it] to fall in the midst of His camp, Around His dwelling places.
Düşərgələrinin ortasına, Qaldıqları yerin ətrafına səpələdi.
29 And they eat, and are greatly satisfied, And He brings their desire to them.
Onlar doyunca, çox yedi, İştahaları çəkən şeyləri onlara verdi.
30 They have not been estranged from their desire, Their food [is] yet in their mouth,
Lakin iştahaları qurtarmamış, Yemək ağızlarında olarkən
31 And the anger of God has gone up against them, And He slays among their fat ones, And He caused youths of Israel to bend.
Allah onlara qarşı hiddətini artırdı, Ətli-canlılarını qırdı, İsrail igidlərini vurub yerə sərdi.
32 With all this they have sinned again, And have not believed in His wonders.
Bununla belə, günahlarını davam etdirdilər, Onun xariqələrinə inanmadılar.
33 And He consumes their days in vanity, And their years in trouble.
Buna görə də günlərini puç etdi, Dəhşətlə ömürlərini sona yetirdi.
34 If He slew them, then they sought Him, And turned back, and earnestly sought God,
Ölənləri görüb Allahı axtardılar, Geri dönüb Allahı səylə aradılar.
35 And they remember that God [is] their rock, And God Most High their redeemer.
Yadlarına düşdü ki, Allah onların Qayası idi, Allah-Taala onların Satınalanı idi.
36 And they deceive Him with their mouth, And lie to Him with their tongue,
Lakin ağızları ilə Ona yaltaqlanırdılar, Dilləri ilə Ona yalan danışırdılar.
37 And their heart has not been right with Him, And they have not been steadfast in His covenant.
Qəlblərində Ona qarşı dönük olmuşdular, Əhdinə vəfasız çıxmışdılar.
38 And He, the Merciful One, pardons iniquity, and does not destroy, And has often turned back His anger, And does not awaken all His fury.
Allah isə rəhmlidir, günahı bağışlayır, Günahkarı yox etmir. Dəfələrlə qəzəbini saxlayır, Hiddətini tamamilə oyanmağa qoymayır.
39 And He remembers that they [are] flesh, A wind going on—and it does not return.
Yada saldı ki, onlar yalnız bəşərdir, Onlar əsən, geri dönməyən küləyə bənzəyir.
40 How often do they provoke Him in the wilderness, Grieve Him in the desolate place?
Neçə dəfə səhrada Ona qarşı üsyankar oldular, Neçə dəfə çöllükdə Onu kədərləndirdilər!
41 Indeed, they turn back, and try God, And have limited the Holy One of Israel.
Allahı dönə-dönə sınadılar, İsrailin Müqəddəsinin xətrinə dəydilər.
42 They have not remembered His hand The day He ransomed them from the adversary.
Xatırlamadılar Onun qüdrətini, Düşməndən azad etdiyi günü,
43 When He set His signs in Egypt, And His wonders in the field of Zoan,
Misirdə göstərdiyi əlamətləri, Soan bölgəsində göstərdiyi möcüzələri.
44 And He turns their streams to blood, And they do not drink their floods.
Misirlilər sulardan içə bilməsinlər deyə Suları qana döndərib çaylardan axıtmışdı.
45 He sends among them the beetle, and it consumes them, And the frog, and it destroys them,
Onları göndərdiyi mozalanlara yem etmişdi, Göndərdiyi qurbağalar ölkələrini xarabaya çevirmişdi.
46 And gives their increase to the caterpillar, And their labor to the locust.
Əkinlərini tırtıllara, Zəhmətlərinin bəhərini çəyirtkələrə vermişdi.
47 He destroys their vine with hail, And their sycamores with frost,
Üzümlərini dolu ilə, Firon ənciri ağaclarını şaxta ilə məhv etmişdi.
48 And delivers their beasts up to the hail, And their livestock to the burning flames.
Naxırlarını dolu ilə, Sürülərini şimşəklə qırmışdı.
49 He sends on them the fury of His anger, Wrath, and indignation, and distress—A discharge of evil messengers.
Onların üzərinə qızğın qəzəbini, Hirsini, hiddətini, dərdləri, Bir qoşun ölüm mələklərini tökmüşdü.
50 He ponders a path for His anger, He did not keep back their soul from death, Indeed, He delivered up their life to the pestilence.
Qızğın qəzəbinə yol açmışdı, Əsirgəmədən canlarına ölüm vermişdi, Həyatlarına bəla gətirmişdi.
51 And He strikes every firstborn in Egypt, The first-fruit of the strong in tents of Ham.
Hər Misirlinin ilk oğlunu, Ham nəslindən hər kişinin belindən gələn ilk oğlunu qırmışdı.
52 And causes His people to journey as a flock, And guides them as a drove in a wilderness,
Öz xalqını isə qoyun kimi oradan çıxarmışdı, Çöldən onları sürü kimi aparmışdı.
53 And He leads them confidently, And they have not been afraid, And the sea has covered their enemies.
Onları qorxudan uzaq, asayiş içində aparmışdı, Düşmənləri isə dənizdə qərq olmuşdu.
54 And He brings them to the border of His sanctuary, This mountain His right hand had acquired,
Onları Öz müqəddəs torpağına, Sağ əli ilə aldığı dağlar diyarına gətirdi.
55 And casts out nations from before them, And causes them to fall in the line of inheritance, And causes the tribes of Israel to dwell in their tents,
Onların qarşısından başqa millətləri qovdu, Torpaqlarını da İsrail qəbilələrinə mülk olaraq payladı, Yaşamaq üçün yurd-yuvalarını onlara verdi.
56 And they tempt and provoke God Most High, And have not kept His testimonies.
Lakin onlar Allah-Taalanı sınadılar, Ona qarşı üsyankar oldular, Göstərişlərinə əməl etmədilər.
57 And they turn back, And deal treacherously like their fathers, They have been turned like a deceitful bow,
Ataları kimi dönüklük və xəyanət etdilər, Xarab kamandan atılan ox kimi əyri getdilər.
58 And make Him angry with their high places, And make Him zealous with their carved images,
Onu səcdəgahları ilə qəzəbləndirdilər, Onu yonma bütləri ilə qısqandırdılar.
59 God has heard, and shows Himself angry. And kicks exceedingly against Israel.
Bunları eşidən Allah çox hiddətləndi, İsraili tamamilə rədd etdi.
60 And He leaves the Dwelling Place of Shiloh, The tent He had placed among men,
İnsanlar arasında qaldığı çadırını, Şilodakı məskənini tərk etdi.
61 And He gives His strength to captivity, And His beauty into the hand of an adversary,
Qüdrətini əsarətə, Şərəfini düşmən əlinə təslim etdi.
62 And delivers His people up to the sword, And showed Himself angry with His inheritance.
Öz xalqını qılıncdan keçirtdi, Öz irsini qəzəbinə düçar etdi.
63 Fire has consumed His young men, And His virgins have not been praised.
İgidləri alov uddu, Nişanlı qızlara toy çalınmadı.
64 His priests have fallen by the sword, And their widows do not weep.
Kahinləri qılınclarla qırıldı, Arvadları dul qaldı, gözlərinin yaşı qurudu.
65 And the Lord wakes as a sleeper, As a mighty one crying aloud from wine.
O zaman Xudavənd yuxulu insan kimi oyandı, Sanki şərabın təsirindən ayılan bir pəhləvandır.
66 And He strikes His adversaries backward, He has put a continuous reproach on them,
Düşmənlərini vuraraq geri atdı, Əbədi olaraq onları rüsvay etdi.
67 And He kicks against the tent of Joseph, And has not fixed on the tribe of Ephraim.
Yusifin nəslini rədd etdi, Efrayim qəbiləsini seçmədi.
68 And He chooses the tribe of Judah, With Mount Zion that He loved,
Yəhuda qəbiləsini, Sevdiyi Sion dağını seçdi.
69 And builds His sanctuary as a high place, Like the earth, He founded it for all time.
Öz Müqəddəs məkanını səma kimi, Əbədi qurduğu dünya kimi tikdi.
70 And He fixes on His servant David, And takes him from the folds of a flock,
Çoban olan qulu Davudu seçdi, Onu qoyun ağıllarından götürdü.
71 He has brought him in from behind suckling ones, To rule over Jacob His people, And over Israel His inheritance.
Əmlik quzuların qayğısına qalanı gətirdi, Xalqı Yaqub nəslinin və Öz irsi İsrailin çobanı etdi.
72 And he rules them according to the integrity of his heart, And leads them by the skillfulness of his hands!
Davud onları kamil ürəklə otardı, Əlindən gələn məharətlə onları irəli apardı.
