Psalms 68

1 TO THE OVERSEER. A PSALM. A SONG OF DAVID. God rises [and] His enemies are scattered! And those hating Him flee from His face.

برای رهبر سرایندگان. مزمور داوود. سرود. ای خدا، برخیز و دشمنانت را پراکنده ساز. بگذار آنانی که از تو نفرت دارند از حضور تو بگریزند.

2 You drive them away as the driving away of smoke, As the melting of wax before fire, The wicked perish at the presence of God.

چنانکه دود در برابر باد پراکنده می‌شود، همچنان تو ایشان را پراکنده ساز؛ همان‌گونه که موم در مقابل آتش گداخته می‌شود، همچنان بگذار گناهکاران در حضورت نابود شوند.

3 And the righteous rejoice, they exult before God, And they rejoice with gladness.

اما نیکوکاران شادی کنند و در حضور تو خوشحال باشند؛ از شادی فریاد برآورند و خوش باشند.

4 Sing to God—praise His Name, Raise up a highway for Him who is riding in deserts, In YAH [is] His Name, and exult before Him.

در وصف خدا سرود بخوانید. نام او را ستایش کنید. برای او که بر ابرها سوار است، راهی درست کنید. نام او یهوه است! در حضورش شادی کنید!

5 Father of the fatherless, and judge of the widows, [Is] God in His holy habitation.

خدایی که در خانهٔ مقدّس خود ساکن است، پدر یتیمان و دادرس بیوه‌زنان می‌باشد.

6 God—causing the lonely to dwell at home, Bringing out bound ones into prosperity, Only—the stubborn have inhabited a dry place.

او بی‌کسان و آوارگان را در خانه‌ها ساکن می‌گرداند و اسیران را آزاد می‌سازد. اما یاغیان در زمین خشک و بی‌آب ساکن خواهند شد.

7 O God, in Your going forth before Your people, In Your stepping through the wilderness, (Selah)

ای خدای اسرائیل، وقتی تو قوم برگزیدهٔ خود را هدایت کردی و از میان بیابان عبور نمودی،

8 The earth has shaken, Indeed, the heavens have dropped before God, This Sinai—before God, the God of Israel.

زمین تکان خورد و آسمان بارید و کوه سینا از ترس حضور تو به لرزه افتاد.

9 You shake out a shower of free-will gifts, O God. Your inheritance, when it has been weary, You have established it.

ای خدا، تو نعمتها بارانیدی و قوم برگزیدهٔ خود را که خسته و ناتوان بودند، نیرو و توان بخشیدی.

10 Your creature has dwelt in it, You prepare for the poor in Your goodness, O God.

جماعت تو در زمین موعود ساکن شدند و تو ای خدای مهربان، حاجت نیازمندان را برآوردی.

11 The Lord gives the saying, The female proclaimers [are] a numerous host.

خداوند کلام را اعلام کرد و کسانی که آن را بشارت دادند عدهٔ بی‌شماری بودند؛ کلام او این است:

12 Kings of hosts utterly flee away, And a female inhabitant of the house apportions spoil.

«پادشاهان و سپاهیانشان بشتاب می‌گریزند! زنانی که در خانه هستند غنایم جنگی را بین خود قسمت می‌کنند.

13 Though you lie between two boundaries, Wings of a dove covered with silver, And her pinions with yellow gold.

آنها اگرچه روزی فقیر و بینوا بودند، اما اینک خوشبخت و ثروتمندند و خود را مانند کبوتری که بالهایش نقره‌ای و پرهایش طلایی است با زر و زیور آراسته‌اند.»

14 When the Mighty spreads kings in it, it snows in Salmon.

خدای قادر مطلق پادشاهانی را که دشمن اسرائیل بودند مانند دانه‌های برف که در جنگلهای کوه صلمون آب می‌شود، پراکنده و محو ساخت.

15 A hill of God [is] the hill of Bashan, A hill of heights [is] the hill of Bashan.

ای کوههای عظیم باشان، ای سلسله جبال بزرگ که قله‌های بلند دارید،

16 Why do you envy, O high hills, The hill God has desired for His seat? YHWH also dwells forever.

چرا با حسرت به این کوهی که خدا برای مسکن خود برگزیده است نگاه می‌کنید؟ به یقین خداوند تا به ابد در آن ساکن خواهد بود.

17 The chariots of God [are] myriads, thousands of changes, The Lord [is] among them, in Sinai, in the sanctuary.

خداوند در میان هزاران هزار ارابه از کوه سینا به خانهٔ مقدّس خویش که در کوه صهیون است، رفته است.

18 You have ascended on high, You have taken captivity captive, You have taken gifts for men, That even the stubborn may rest, O YAH God.

آن هنگام که به برترین مکان بالا رفتی، بسیاری را به اسارت بردی و هدایا از آدمیان گرفتی، حتی از کسانی که زمانی یاغی بوده‌اند. اکنون خداوند در میان ما ساکن خواهد شد.

19 Blessed [is] the Lord, day by day He lays on us. God Himself [is] our salvation. (Selah)

شکر و سپاس بر خداوندی که هر روز بارهای ما را متحمل می‌شود و خدایی که نجات ماست.

20 God Himself [is] to us a God for deliverances, And YHWH Lord has the outgoings of death.

خدای ما نجا‌ت‌دهندۀ ماست و ما را از مرگ می‌رهاند.

21 Only—God strikes The head of His enemies, The hairy crown of a habitual walker in his guilt.

خدا سر دشمنانش را که در گناه زندگی می‌کنند، خرد خواهد کرد.

22 The Lord said: “From Bashan I bring back, I bring back from the depths of the sea.

خداوند می‌فرماید: «دشمنان شما را از باشان و از اعماق دریا باز خواهم آورد

23 So that you dash your foot In the blood of enemies—the tongue of Your dogs.”

تا در میان خون ریخته شدهٔ آنان راه بروید و سگها خون ایشان را بخورند.»

24 They have seen Your goings, O God, Goings of my God, my king, in the sanctuary.

ای خدایی که پادشاه و خداوند من هستی، همهٔ قومها حرکت پیروزمندانهٔ تو را به سوی خانهٔ مقدّست دیده‌اند.

25 Singers have been before, Behind [are] players on instruments, Virgins playing with timbrels in the midst.

سرایندگان در پیش و نوازندگان در عقب و دوشیزگان در وسط آنان دف‌زنان حرکت می‌کنند.

26 In assemblies bless God, The Lord—from the fountain of Israel.

همهٔ مردم اسرائیل خدا را حمد گویند. ای فرزندان یعقوب، خداوند را ستایش کنید.

27 There [is] little Benjamin, their ruler, Heads of Judah their defense, Heads of Zebulun—heads of Naphtali.

قبیلهٔ کوچک بنیامین پیشاپیش ستایش‌کنندگان خدا در حرکت است؛ بعد از او رهبران قبیلهٔ یهودا با دسته‌های خود، سپس بزرگان قبیلهٔ زبولون و نفتالی حرکت می‌کنند.

28 Your God has commanded your strength, Be strong, O God, You have worked this for us.

ای خدا، نیروی خود را برای ما به کار ببر، همان‌گونه که در گذشته این کار را کردی.

29 Because of Your temple at Jerusalem, Kings bring a present to You.

به احترام خانهٔ تو در اورشلیم، پادشاهان هدایا نزد تو خواهند آورد.

30 Rebuke a beast of the reeds, a herd of bulls, With calves of the peoples, Each humbling himself with pieces of silver, You scatter peoples delighting in conflicts.

مصر، آن حیوان وحشی را که در میان نیزارها ساکن است، توبیخ نما. قومهای جهان را که همچون رمه‌های گاو و گوساله هستند، سرزنش کن تا به فرمان تو گردن نهند و نقره‌های خود را به تو تقدیم کنند. اقوامی را که جنگ را دوست می‌دارند، پراکنده ساز.

31 Fat ones come out of Egypt, Cush causes her hands to run to God.

مصر هدایا به دست سفیران خود خواهد فرستاد و حبشه دست دعا به سوی خداوند دراز خواهد کرد.

32 Kingdoms of the earth, sing to God, Praise the Lord! (Selah)

ای ممالک جهان، برای خدا سرود بخوانید؛ خداوند را با سرودها بستایید.

33 To Him who is riding on the heavens of the heavens of old, Behold, He gives with His voice a strong voice.

خدای ازلی و ابدی را که در آسمانها نشسته است و با صدای بلند و نیرومند سخن می‌گوید، ستایش کنید.

34 Ascribe strength to God, His excellence [is] over Israel, and His strength in the clouds.

قدرت خدا را توصیف نمایید خدایی که شکوه و جلالش بر اسرائیل است و قوتش در آسمانها پابرجاست.

35 Fearful, O God, out of Your sanctuaries, The God of Israel Himself, Giving strength and might to the people. Blessed [is] God!

چه مَهیب است خداوند در مکان مقدّس خویش! خدای اسرائیل به قوم برگزیدهٔ خود قوت و عظمت می‌بخشد. خدا را شکر و سپاس باد!