< Psalms 60 >
1 TO THE OVERSEER. [SET] ON “LILY OF TESTIMONY.” A MIKTAM OF DAVID, TO TEACH, IN HIS STRIVING WITH ARAM-NAHARAIM AND WITH ARAM-ZOBAH, WHEN JOAB TURNS BACK AND STRIKES EDOM IN THE VALLEY OF SALT—TWELVE THOUSAND. O God, You had cast us off, You had broken us—had been angry! You turn back to us.
Przewodnikowi chóru, n[a Sussanedut. Miktam Dawida dla pouczenia]; [gdy walczył przeciw Syryjczykom Nacharaim i przeciw Syryjczykom Soby, gdy Joab, wracając, pobił dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli. ] Boże, odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas [i] rozgniewałeś się; powróć znowu do nas.
2 You have caused the land to tremble, You have broken it, Heal its breaches, for it has moved.
Wstrząsnąłeś ziemią i rozdarłeś ją; ulecz jej rozpadliny, bo się chwieje.
3 You have shown Your people a hard thing, You have caused us to drink wine of trembling.
Okazywałeś twemu ludowi ciężkie rzeczy, napoiłeś nas winem odurzającym.
4 You have given an ensign to those fearing You, To be lifted up as an ensign Because of truth. (Selah)
Dałeś chorągiew tym, którzy się ciebie boją, aby wynieśli ją z powodu [twej] prawdy. (Sela)
5 That Your beloved ones may be drawn out, Save [with] Your right hand, and answer us.
Aby byli ocaleni twoi umiłowani, wybaw [ich] swoją prawicą i wysłuchaj mnie.
6 God has spoken in His holiness: I exult—I apportion Shechem, And I measure the Valley of Succoth,
Bóg przemówił w swojej świętości; będę się radował, rozdzielę Sychem i wymierzę dolinę Sukkot.
7 Gilead [is] Mine, and Manasseh [is] Mine, And Ephraim [is] the strength of My head, Judah [is] My lawgiver,
Mój [jest] Gilead, mój i Manasses, Efraim mocą mojej głowy, Juda moim prawodawcą.
8 Moab [is] My pot for washing, Over Edom I cast My shoe, Shout, concerning Me, O Philistia.
Moab moją misą do mycia, na Edom wrzucę mój but; Filisteo, wykrzykuj z mojego powodu.
9 Who brings me [to] a city of bulwarks? Who has led me to Edom?
Kto mnie wprowadzi do miasta warownego? Kto mnie doprowadzi aż do Edomu?
10 Is it not You, O God? Have You cast us off? And do You not go forth, O God, with our hosts?
Czy nie ty, o Boże, który nas odrzuciłeś i nie wychodziłeś, Boże, z naszymi wojskami?
11 Give to us help from adversity, And the deliverance of man [is] vain.
Udziel nam pomocy w utrapieniu, bo próżna jest pomoc ludzka.
12 We do mightily in God, And He treads down our adversaries!
W Bogu będziemy mężni, bo on podepcze naszych nieprzyjaciół.