< Psalms 60 >

1 TO THE OVERSEER. [SET] ON “LILY OF TESTIMONY.” A MIKTAM OF DAVID, TO TEACH, IN HIS STRIVING WITH ARAM-NAHARAIM AND WITH ARAM-ZOBAH, WHEN JOAB TURNS BACK AND STRIKES EDOM IN THE VALLEY OF SALT—TWELVE THOUSAND. O God, You had cast us off, You had broken us—had been angry! You turn back to us.
In finem, pro his qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David, in doctrinam, cum succendit Mesopotamiam Syriæ et Sobal, et convertit Joab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. [Deus, repulisti nos, et destruxisti nos; iratus es, et misertus es nobis.
2 You have caused the land to tremble, You have broken it, Heal its breaches, for it has moved.
Commovisti terram, et conturbasti eam; sana contritiones ejus, quia commota est.
3 You have shown Your people a hard thing, You have caused us to drink wine of trembling.
Ostendisti populo tuo dura; potasti nos vino compunctionis.
4 You have given an ensign to those fearing You, To be lifted up as an ensign Because of truth. (Selah)
Dedisti metuentibus te significationem, ut fugiant a facie arcus; ut liberentur dilecti tui.
5 That Your beloved ones may be drawn out, Save [with] Your right hand, and answer us.
Salvum fac dextera tua, et exaudi me.
6 God has spoken in His holiness: I exult—I apportion Shechem, And I measure the Valley of Succoth,
Deus locutus est in sancto suo: lætabor, et partibor Sichimam; et convallem tabernaculorum metibor.
7 Gilead [is] Mine, and Manasseh [is] Mine, And Ephraim [is] the strength of My head, Judah [is] My lawgiver,
Meus est Galaad, et meus est Manasses; et Ephraim fortitudo capitis mei. Juda rex meus;
8 Moab [is] My pot for washing, Over Edom I cast My shoe, Shout, concerning Me, O Philistia.
Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ subditi sunt.
9 Who brings me [to] a city of bulwarks? Who has led me to Edom?
Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
10 Is it not You, O God? Have You cast us off? And do You not go forth, O God, with our hosts?
nonne tu, Deus, qui repulisti nos? et non egredieris, Deus, in virtutibus nostris?
11 Give to us help from adversity, And the deliverance of man [is] vain.
Da nobis auxilium de tribulatione, quia vana salus hominis.
12 We do mightily in God, And He treads down our adversaries!
In Deo faciemus virtutem; et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.]

< Psalms 60 >