< Psalms 60 >
1 TO THE OVERSEER. [SET] ON “LILY OF TESTIMONY.” A MIKTAM OF DAVID, TO TEACH, IN HIS STRIVING WITH ARAM-NAHARAIM AND WITH ARAM-ZOBAH, WHEN JOAB TURNS BACK AND STRIKES EDOM IN THE VALLEY OF SALT—TWELVE THOUSAND. O God, You had cast us off, You had broken us—had been angry! You turn back to us.
Al la ĥorestro. Por ŝuŝan-eduto. Instrua verko de David, kiam li militis kun Sirio Mezopotamia kaj kun Sirio Coba, kaj kiam Joab, revenante, batis dek du mil Edomidojn en la Valo de Salo. Ho Dio, Vi forlasis nin, Vi disbatis nin; Vi koleris; rekonsolu nin.
2 You have caused the land to tremble, You have broken it, Heal its breaches, for it has moved.
Vi ekskuis la teron kaj fendis ĝin; Resanigu ĝiajn vundojn, ĉar ĝi ŝanceliĝas.
3 You have shown Your people a hard thing, You have caused us to drink wine of trembling.
Vi sentigis al Via popolo pezan sorton; Vi trinkigis al ni vinon senkonsciigan.
4 You have given an ensign to those fearing You, To be lifted up as an ensign Because of truth. (Selah)
Sed Vi donis standardon al tiuj, kiuj Vin timas, Por ke ili ĝin levu pro la vero. (Sela)
5 That Your beloved ones may be drawn out, Save [with] Your right hand, and answer us.
Por ke liberiĝu Viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.
6 God has spoken in His holiness: I exult—I apportion Shechem, And I measure the Valley of Succoth,
Dio diris en Sia sanktejo: Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.
7 Gilead [is] Mine, and Manasseh [is] Mine, And Ephraim [is] the strength of My head, Judah [is] My lawgiver,
Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.
8 Moab [is] My pot for washing, Over Edom I cast My shoe, Shout, concerning Me, O Philistia.
Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.
9 Who brings me [to] a city of bulwarks? Who has led me to Edom?
Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?
10 Is it not You, O God? Have You cast us off? And do You not go forth, O God, with our hosts?
Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.
11 Give to us help from adversity, And the deliverance of man [is] vain.
Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.
12 We do mightily in God, And He treads down our adversaries!
Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.