Psalms 58

1 TO THE OVERSEER. “DO NOT DESTROY.” A MIKTAM OF DAVID. Is it true, O silent one, that you speak righteously? Do you judge uprightly, O sons of men?

برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «نابود نکن». غزل داوود. ای حاکمان، شما که دم از انصاف می‌زنید، چرا خود عادلانه قضاوت نمی‌کنید؟

2 Even in heart you work iniquities, In the land you ponder the violence of your hands.

شما در فکر خود نقشه‌های پلید می‌کشید و در سرزمین خود مرتکب ظلم و جنایت می‌شوید.

3 The wicked have been estranged from the womb, They have erred from the belly, speaking lies.

شریران در تمام زندگی خود منحرف هستند؛ از روز تولد لب به دروغ می‌گشایند.

4 Their poison [is] as poison of a serpent, As a deaf cobra shutting its ear,

آنها زهری کشنده چون زهر مار دارند و مانند افعی کر، گوش خود را می‌بندند

5 Which does not listen to the voice of whisperers, A charmer of most skillful charms.

تا آواز افسونگران را نشنوند، هر چند افسونگران با مهارت افسون کنند.

6 O God, break their teeth in their mouth, Break down the jaw-teeth of young lions, O YHWH.

خدایا، دندانهای آنها را بشکن! خداوندا، فک این مردم درنده‌خو را خرد کن!

7 They are melted as waters, They go up and down for themselves, His arrow proceeds as they cut themselves off.

بگذار آنها همچون آبی که به زمین تشنه ریخته می‌شود، نیست و نابود گردند و وقتی تیر می‌اندازند، تیرشان به هدر رود.

8 He goes on as a snail that melts, [As] an untimely birth of a woman, They have not seen the sun.

بگذار همچون حلزون به گل فرو روند و محو شوند و مانند بچه‌ای که مرده به دنیا آمده، نور آفتاب را نبینند.

9 Before your pots discern the bramble, As living, He whirls away in His burning anger.

باشد که آتش خشم تو، ای خداوند بر آنها افروخته شود و پیش از اینکه به خود بیایند، پیر و جوان مانند خار و خاشاک بسوزند.

10 The righteous rejoices that he has seen vengeance, He washes his steps in the blood of the wicked.

عادلان وقتی مجازات شریران را ببینند، شادخاطر خواهند شد؛ آنها از میان جویبار خون اجساد شریران عبور خواهند کرد.

11 And man says: “Surely fruit [is] for the righteous: Surely there is a God judging in the earth!”

آنگاه مردم خواهند گفت: «براستی عادلان پاداش می‌گیرند؛ به‌یقین خدایی هست که در جهان داوری می‌کند.»