Psalms 58
1 TO THE OVERSEER. “DO NOT DESTROY.” A MIKTAM OF DAVID. Is it true, O silent one, that you speak righteously? Do you judge uprightly, O sons of men?
| بۆ سەرۆکی کۆمەڵی مۆسیقاژەنان، لەسەر ئاوازی «مەفەوتێنە.» پاڕانەوەیەکی داود. ئەی فەرمانڕەوایان، ئایا لە ڕاستیدا بە ڕاستودروستی بڕیار دەدەن؟ ئایا دادپەروەرانە حوکمی ئادەمیزاد دەکەن؟ |
2 Even in heart you work iniquities, In the land you ponder the violence of your hands.
| بەڵکو ئێوە لە دڵەوە کار بە خراپە دەکەن، هەروەها دەستتان توندوتیژی لەسەر زەوی ئەنجام دەدات. |
3 The wicked have been estranged from the womb, They have erred from the belly, speaking lies.
| بەدکاران لە کاتی لەدایکبوونەوە گومڕان، لە سکی دایکیانەوە درۆ دەکەن. |
4 Their poison [is] as poison of a serpent, As a deaf cobra shutting its ear,
| ژەهریان وەک ژەهری مارە، وەک ماری کۆبرا کە کەڕە و گوێی خۆی داخستووە، |
5 Which does not listen to the voice of whisperers, A charmer of most skillful charms.
| کە ئاوازی ئەفسونگەران نابیستێت، هەرچەندە بە شارەزاییش ئەفسون بکەن. |
6 O God, break their teeth in their mouth, Break down the jaw-teeth of young lions, O YHWH.
| ئەی خودایە، ددانیان لە دەمیان بشکێنە، ئەی یەزدان، کەڵبەی شێران وردوخاش بکە! |
7 They are melted as waters, They go up and down for themselves, His arrow proceeds as they cut themselves off.
| با بتوێنەوە و وەک ئاو بڕۆن، با تیرەکانیان بشکێت کاتێک کەوان ڕادەکێشن. |
8 He goes on as a snail that melts, [As] an untimely birth of a woman, They have not seen the sun.
| وەک لولپێچ کە دەتوێتەوە کاتێک دەڕوات، وەک منداڵی لەبارچوو، با خۆر نەبینن. |
9 Before your pots discern the bramble, As living, He whirls away in His burning anger.
| پێش ئەوەی مەنجەڵەکانتان هەست بە ئاگری دڕکەکان بکەن، چ تەڕ بن چ وشک بن، خراپەکانیان ڕادەماڵرێت. |
10 The righteous rejoices that he has seen vengeance, He washes his steps in the blood of the wicked.
| کەسی ڕاستودروست کە تۆڵە دەبینێت شاد دەبێت، پێی خۆی بە خوێنی خراپەکار دەشوا. |
11 And man says: “Surely fruit [is] for the righteous: Surely there is a God judging in the earth!”
| ئینجا خەڵکی دەڵێن: «بێگومان کەسی ڕاستودروست پاداشتی هەیە، بێگومان خودایەک هەیە کە دادگایی زەوی دەکات.» |
