Psalms 56
1 TO THE OVERSEER. [SET] ON “A SILENT DOVE FAR OFF.” A MIKTAM OF DAVID, IN THE PHILISTINES’ TAKING HOLD OF HIM IN GATH. Favor me, O God, for man swallowed me up, All the day fighting he oppresses me,
| برای رهبر سرایندگان: در مایۀ «کبوتر بر درختان بلوط دوردست». غزل داوود دربارۀ زمانی که فلسطینیان او را در جَت گرفتار کردند. ای خدا، بر من رحم فرما، زیرا مورد هجوم دشمنان قرار گرفته‌ام و مخالفانم هر روز عرصه را بر من تنگ‌تر می‌کنند. |
2 My enemies have swallowed up all the day, For many [are] fighting against me, O Most High,
| تمام روز دشمنانم بر من یورش می‌آورند. مخالفانم که با من می‌جنگند بسیارند. |
3 [In] the day I am afraid I am confident toward You.
| هنگامی که بترسم، ای خداوند، بر تو توکل خواهم کرد. |
4 In God I praise His word, in God I have trusted, I do not fear what flesh does to me.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، پس نخواهم ترسید، انسان فانی به من چه می‌تواند کرد؟ |
5 All the day they wrest my words, All their thoughts [are] for evil concerning me,
| دشمنانم تمام روز در فکر آزار من هستند و یک دم مرا راحت نمی‌گذارند. |
6 They assemble, they hide, they watch my heels, When they have expected my soul.
| آنها با هم جمع شده در کمین می‌نشینند و تمام حرکات مرا زیر نظر گرفته، قصد جانم را می‌کنند. |
7 They escape by iniquity, In anger put down the peoples, O God.
| خدایا، نگذار آنها با این همه شرارت، جان به در برند. با خشم خود آنها را سرنگون کن. |
8 You have counted my wandering, You place my tear in Your bottle, Are they not in Your scroll?
| تو از پریشانی من آگاهی؛ حساب اشکهایم را داری و آن را در دفترت ثبت کرده‌ای. |
9 Then turn back my enemies in the day I call. This I have known, that God [is] for me.
| روزی که تو را به کمک بخوانم، دشمنانم شکست خورده، خواهند گریخت. یقین دارم که خداوند پشتیبان من است. |
10 In God I praise the word, In YHWH I praise the word.
| وعده‌های خداوند را می‌ستایم و بر او توکل دارم، |
11 In God I trusted, I do not fear what man does to me,
| پس نخواهم ترسید. انسان به من چه می‌تواند کرد؟ |
12 On me, O God, [are] Your vows, I repay thank-offerings to You.
| خدایا، نذرهای خود را ادا خواهم کرد و قربانیهای تشکر را به درگاه تو تقدیم خواهم نمود، |
13 For You have delivered my soul from death, Do You not [keep] my feet from falling? To habitually walk before God in the light of the living!
| زیرا تو مرا از پرتگاه مرگ رهانیدی و نگذاشتی پایم بلغزد و نابود شوم تا بتوانم اکنون در نور حیاتی که در حضور توست راه روم. |
