Psalms 52

1 TO THE OVERSEER. AN INSTRUCTION OF DAVID, IN THE COMING IN OF DOEG THE EDOMITE, AND HE DECLARES TO SAUL AND SAYS TO HIM, “DAVID CAME TO THE HOUSE OF AHIMELECH.” Why do you boast in evil, O mighty one? The kindness of God [is] all the day.

۱ برای سالار مغنیان. قصیده داود وقتی که دوآغ ادومی آمد و شاول را خبر داده، گفت که داود به خانه اخیملک رفت ای جبار چرا از بدی فخر می‌کنی؟ رحمت خدا همیشه باقی است.

2 Your tongue devises mischiefs, Like a sharp razor, working deceit.

۲ زبان تو شرارت را اختراع می‌کند، مثل استره تیز، ای حیله ساز!

3 You have loved evil rather than good, Lying, than speaking righteousness. (Selah)

۳ بدی را از نیکویی بیشتر دوست می‌داری و دروغ را زیادتر از راست گویی، سلاه.

4 You have loved all devouring words, O you deceitful tongue.

۴ همه سخنان مهلک را دوست می‌داری، ای زبان حیله باز!

5 Also—God breaks you down forever, Takes you, and pulls you out of the tent, And He has uprooted you Out of the land of the living. (Selah)

۵ خدا نیز تو را تا به ابد هلاک خواهد کردو تو را ربوده، از مسکن تو خواهد کند و ریشه تورا از زمین زندگان، سلاه.

6 And the righteous see, And fear, and laugh at him.

۶ عادلان این را دیده، خواهند ترسید و بر او خواهند خندید.

7 “Behold, the man who does not make God his strong place, And trusts in the abundance of his riches, He is strong in his mischiefs.”

۷ هان این کسی است که خدا را قلعه خویش ننمود بلکه به کثرت دولت خود توکل کرد و از بدی خویش خود را زورآور ساخت.

8 And I, as a green olive in the house of God, I have trusted in the kindness of God, For all time and forever,

۸ و اما من مثل زیتون سبز در خانه خدا هستم. به رحمت خدا توکل می‌دارم تا ابدالاباد.

9 I thank You for all time, because You have done [it], And I wait [on] Your Name for [it is] good before Your saints!

۹ تو را همیشه حمد خواهم گفت، زیرا تو این را کرده‌ای. و انتظار نام تو را خواهم کشید زیرا نزدمقدسان تو نیکوست.