Psalms 50
1 A PSALM OF ASAPH. The God of gods—YHWH—has spoken, And He calls to the earth From the rising of the sun to its going in.
Asaf'ın mezmuru Güçlü olan Tanrı, RAB konuşuyor; Güneşin doğduğu yerden battığı yere kadar Yeryüzünün tümüne sesleniyor.
2 From Zion, the perfection of beauty, God shone.
Güzelliğin doruğu Siyon'dan Parıldıyor Tanrı.
3 Our God comes, and is not silent, Fire devours before Him, And around Him it has been very tempestuous.
Tanrımız geliyor, sessiz kalmayacak, Önünde yanan ateş her şeyi kül ediyor, Çevresinde şiddetli bir fırtına esiyor.
4 He calls to the heavens from above, And to the earth, to judge His people.
Halkını yargılamak için Yere göğe sesleniyor:
5 Gather My saints to Me, Making covenant with Me over a sacrifice.
“Toplayın önüme sadık kullarımı, Kurban keserek benimle antlaşma yapanları.”
6 And the heavens declare His righteousness, For God Himself is judging. (Selah)
Gökler O'nun doğruluğunu duyuruyor, Çünkü yargıç Tanrı'nın kendisidir. (Sela)
7 Hear, O My people, and I speak, O Israel, and I testify against you, God—I [am] your God.
“Ey halkım, dinle de konuşayım, Ey İsrail, sana karşı tanıklık edeyim: Ben Tanrı'yım, senin Tanrın'ım!
8 I do not reprove you for your sacrifices, Indeed, your burnt-offerings [Are] continually before Me.
Kurbanlarından ötürü seni azarlamıyorum, Yakmalık sunuların sürekli önümde.
9 I do not take a bullock from your house, [Or] male goats from your folds.
Ne evinden bir boğa, Ne de ağıllarından bir teke alacağım.
10 For every beast of the forest [is] Mine, The livestock on the hills of oxen.
Çünkü bütün orman yaratıkları, Dağlardaki bütün hayvanlar benimdir.
11 I have known every bird of the mountains, And the wild beast of the field [is] with Me.
Dağlardaki bütün kuşları korurum, Kırlardaki bütün yabanıl hayvanlar benimdir.
12 If I am hungry I do not tell [it] to you, For the world and its fullness [is] Mine.
Acıksam sana söylemezdim, Çünkü bütün dünya ve içindekiler benimdir.
13 Do I eat the flesh of bulls, And drink the blood of male goats?
Ben boğa eti yer miyim? Ya da keçi kanı içer miyim?
14 Sacrifice to God confession, And complete your vows to the Most High.
Tanrı'ya şükran kurbanı sun, Yüceler Yücesi'ne adadığın adakları yerine getir.
15 And call Me in a day of adversity, I deliver you, and you honor Me.
Sıkıntılı gününde seslen bana, Seni kurtarırım, sen de beni yüceltirsin.
16 And to the wicked God has said: What to you—to recount My statutes? That you lift up My covenant on your mouth?
Ama Tanrı kötüye şöyle diyor: “Kurallarımı ezbere okumaya Ya da antlaşmamı ağzına almaya ne hakkın var?
17 Indeed, you have hated instruction, And cast My words behind you.
Çünkü yola getirilmekten nefret ediyor, Sözlerimi arkana atıyorsun.
18 If you have seen a thief, Then you are pleased with him, And your portion [is] with adulterers.
Hırsız görünce onunla dost oluyor, Zina edenlere ortak oluyorsun.
19 You have sent forth your mouth with evil, And your tongue joins deceit together,
Ağzını kötülük için kullanıyor, Dilini yalana koşuyorsun.
20 You sit, you speak against your brother, You give slander against a son of your mother.
Oturup kardeşine karşı konuşur, Annenin oğluna kara çalarsın.
21 These you did, and I kept silent, You have thought that I am like you, I reprove you, and set in array before your eyes.
Sen bunları yaptın, ben sustum, Beni kendin gibi sandın. Seni azarlıyorum, Suçlarını gözünün önüne seriyorum.
22 Now understand this, You who are forgetting God, Lest I tear, and there is no deliverer.
“Dikkate alın bunu, ey Tanrı'yı unutan sizler! Yoksa parçalarım sizi, kurtaran olmaz.
23 He who is sacrificing praise honors Me, As for him who makes a way, I cause him to look on the salvation of God!
Kim şükran kurbanı sunarsa beni yüceltir; Yolunu düzeltene kurtarışımı göstereceğim.”
