Psalms 49
1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF THE SONS OF KORAH. Hear this, all you peoples, Give ear, all you inhabitants of the world.
| برای رهبر سرایندگان. مزمور پسران قورَح. ای همهٔ قومهای روی زمین این را بشنوید! ای تمام مردم جهان گوش فرا دهید! |
2 Both low and high, together rich and needy.
| ای عوام و خواص، ای ثروتمندان و فقیران، همگی |
3 My mouth speaks wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.
| به سخنان حکیمانهٔ من گوش دهید. |
4 I incline my ear to an allegory, I open my riddle with a harp:
| می‌خواهم با مثلی معمای زندگی را بیان کنم؛ می‌خواهم با نوای بربط این مشکل را بگشایم. |
5 Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters surrounds me.
| چرا باید در روزهای مصیبت ترسان باشم؟ چرا ترسان باشم که دشمنان تبهکار دور مرا بگیرند |
6 Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Show themselves foolish.
| و آنانی که اعتمادشان بر ثروتشان است و به فراوانی مال خود فخر می‌کنند مرا محاصره نمایند؟ |
7 A brother ransoms no one at all, He does not give to God his atonement.
| هیچ‌کس نمی‌تواند بهای جان خود را به خدا بپردازد و آن را نجات دهد. |
8 And precious [is] the redemption of their soul, And it has ceased for all time.
| زیرا فدیهٔ جان انسان بسیار گرانبهاست و کسی قادر به پرداخت آن نیست. |
9 And still he lives forever, He does not see the pit.
| هیچ‌کس نمی‌تواند مانع مرگ انسان شود و به او زندگی جاوید عطا کند. |
10 For he sees wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left their wealth to others.
| زیرا می‌بینیم که چگونه هر انسانی، خواه دانا خواه نادان، می‌میرد و آنچه را اندوخته است برای دیگران برجای می‌نهد. |
11 Their heart [is that] their houses [are] for all time, Their dwelling places from generation to generation. They proclaimed their names over the lands.
| آنان املاک و زمینهای خود را به نام خود نامگذاری می‌کنند و گمان می‌برند که خانه‌هایشان دائمی است و تا ابد باقی می‌ماند. |
12 And man does not remain in honor, He has been like the beasts, they have been cut off.
| غافل از اینکه هیچ انسانی تا به ابد در شکوه خود باقی نمی‌ماند بلکه همچون حیوان جان می‌سپارد. |
13 This their way [is] folly for them, And their posterity are pleased with their sayings. (Selah)
| این است سرنوشت افرادی که به خود توکل می‌کنند و سرنوشت کسانی که از ایشان پیروی می‌نمایند. |
14 They have set themselves as sheep for Sheol, Death afflicts them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him. (Sheol h7585)
| آنها گوسفندانی هستند که به سوی هلاکت پیش می‌روند زیرا مرگ، آنها را شبانی می‌کند. صبحگاهان، شروران مغلوب نیکان می‌شوند و دور از خانه‌های خود، اجسادشان در عالم مردگان می‌پوسد. (Sheol h7585) |
| اما خداوند جان مرا از عالم مردگان نجات داده، خواهد رهانید. (Sheol h7585) |
16 Do not fear when one makes wealth, When the glory of his house is abundant,
| نگران نشو وقتی کسی ثروتمند می‌شود و بر شکوه خانه‌اش افزوده می‌گردد! |
17 For at his death he receives nothing, His glory does not go down after him.
| زیرا هنگامی که بمیرد چیزی را از آنچه دارد با خود نخواهد برد و ثروتش به دنبال او به قبر نخواهد رفت. |
18 For he blesses his soul in his life (And they praise you when you do well for yourself).
| هر چند او در زندگی خوشبخت باشد و مردم او را برای موفقیتش بستایند، |
19 It comes to the generation of his fathers, They do not see the light forever.
| اما او سرانجام به جایی که اجدادش رفته‌اند خواهد شتافت و در ظلمت ابدی ساکن خواهد شد. |
20 Man in honor, who does not understand, Has been like the beasts, they have been cut off!
| آری، انسان با وجود تمام فرّ و شکوهش، سرانجام مانند حیوان می‌میرد. |
