Psalms 44

1 TO THE OVERSEER. AN INSTRUCTION OF THE SONS OF KORAH. O God, we have heard with our ears, Our fathers have recounted to us, The work You worked in their days, In the days of old.

Narinig ng aming mga tainga, O Diyos, ang sinabi ng aming mga ninuno sa amin tungkol sa ginawa mo sa kanilang mga araw, noong unang panahon.

2 You, [with] Your hand, have dispossessed nations. And You plant them. You afflict peoples, and send them away.

Pinalayas mo ang mga bansa gamit ang iyong kamay, pero itinanim mo ang aming bayan; pinahirapan mo ang mga tao, pero ikinalat mo ang aming bayan sa buong lupain.

3 For they did not possess the land by their sword, And their arm did not give salvation to them, But Your right hand, and Your arm, And the light of Your countenance, Because You had accepted them.

Dahil hindi nila nakuha ang lupain para maging ari-arian nila sa pamamagitan ng sarili nilang espada; ni ang kanilang sandata ang nagligtas sa kanila; kundi ang iyong kanang kamay, ang iyong bisig at ang ningning ng iyong mukha, dahil sinang-ayunan mo (sila)

4 You [are] He, my King, O God, Command the deliverances of Jacob.

O Diyos, ikaw ang aking hari; pamahalaan mo ang tagumpay para kay Jacob.

5 By You we push our adversaries, By Your Name we tread down our withstanders,

Sa pamamagitan mo, ibabagsak namin ang aming mga kalaban; sa pamamagitan ng iyong pangalan, tatapakan namin silang mga tumitindig laban sa amin.

6 For I do not trust in my bow, And my sword does not save me.

Dahil hindi ako nagtitiwala sa aking pana, ni sa aking espada na ililigtas ako.

7 For You have saved us from our adversaries, And You have put to shame those hating us.

Pero iniligtas mo kami mula sa aming mga kalaban at inilagay sa kahihiyan ang mga napopoot sa amin.

8 In God we have boasted all the day, And we thank Your Name for all time. (Selah)

Ang Diyos ang aming ipinagmamalaki buong araw, at magpapasalamat kami sa iyong pangalan magpakailanman. (Selah)

9 In anger You have cast off and cause us to blush, And do not go forth with our hosts.

Pero ngayon, kami ay iyong itinapon, at dinala kami sa kahihiyan, at hindi mo na sinasamahan ang aming mga hukbo.

10 You cause us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.

Pinaatras mo kami mula sa aming kalaban; at ang mga napopoot sa amin ay kinamkam ang yaman para sa kanilang mga sarili.

11 You make us food like sheep, And You have scattered us among nations.

Ginawa mo kaming tulad ng tupa na nakalaan para kainin at ikinalat kami sa mga bansa.

12 You sell Your people—without wealth, And have not become great by their price.

Ipinagbili mo ang iyong bayan para sa wala; hindi mo napalago ang iyong kayamanan sa paggawa nito.

13 You make us a reproach to our neighbors, A scorn and a reproach to our surrounders.

Ginagawa mo kaming katawa-tawa sa aming mga kapwa, hinamak at kinutya kami ng mga taong nakapaligid sa amin.

14 You make us an allegory among nations, A shaking of the head among peoples.

Ginagawa mo kaming isang panlalait sa kalagitnaan ng mga bansa, isang pag-iiling sa kalagitnaan ng mga tao.

15 All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face has covered me.

Buong araw nasa harapan ko ang aking kasiraan, at nabalot ng kahihiyan ang aking mukha

16 Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.

dahil sa tinig niyang nanlalait at nanghahamak, dahil sa kaaway at naghihiganti.

17 All this met us, and we did not forget You, Nor have we dealt falsely in Your covenant.

Lahat ng ito ay dumating sa amin, pero hindi ka namin kinalimutan o pinakitunguhan ng mali ang iyong tipan.

18 We do not turn our heart backward, Nor turn aside our step from Your path.

Hindi tumalikod ang aming mga puso; hindi lumayo ang aming mga hakbang mula sa iyong daan.

19 But You have struck us in a place of dragons, And cover us over with death-shade.

Pero lubha mo pa rin kaming pinahirapan sa lugar ng mga aso at binalot kami ng anino ng kamatayan.

20 If we have forgotten the Name of our God, And spread our hands to a strange God,

Kung nakalimot kami sa pangalan ng aming Diyos o nag-unat ng aming mga kamay sa hindi kilalang diyos,

21 Does God not search this out? For He knows the secrets of the heart.

hindi kaya ito sisiyasatin ng Diyos? Dahil nalalaman niya ang mga lihim ng puso.

22 Surely, for Your sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.

Sa katunayan, para sa iyong kapakanan, kami ay pinapatay buong araw; itinuring kaming mga tupa para katayin.

23 Stir up—why do You sleep, O Lord? Awake, do not cast us off forever.

Gumising ka, bakit ka natutulog, Panginoon?

24 Why do You hide Your face? You forget our afflictions and our oppression,

Tumindig ka, huwag mo kaming ilayo ng tuluyan. Bakit mo tinatago ang iyong mukha at kinakalimutan ang aming paghihirap at kaapihan?

25 For our soul has bowed to the dust, Our belly has cleaved to the earth.

Dahil natunaw kami sa alabok; ang aming mga katawan ay kumakapit sa lupa.

26 Arise, a help to us, And ransom us for your kindness’ sake.

Bumangon ka para sa aming tulong at tubusin kami alang-alang sa iyong katapatan sa tipan.