Psalms 44
1 TO THE OVERSEER. AN INSTRUCTION OF THE SONS OF KORAH. O God, we have heard with our ears, Our fathers have recounted to us, The work You worked in their days, In the days of old.
| برای سالار مغنیان. قصیده بنی قورح ای خدا به گوشهای خود شنیده‌ایم وپدران ما، ما را خبر داده‌اند، از کاری که در روزهای ایشان و در ایام سلف کرده‌ای. | ۱ |
2 You, [with] Your hand, have dispossessed nations. And You plant them. You afflict peoples, and send them away.
| تو به‌دست خود امت‌ها را بیرون کردی، اماایشان را غرس نمودی. قومها را تباه کردی، اما ایشان را منتشر ساختی. | ۲ |
3 For they did not possess the land by their sword, And their arm did not give salvation to them, But Your right hand, and Your arm, And the light of Your countenance, Because You had accepted them.
| زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و بازوی ایشان ایشان را نجات نداد. بلکه دست راست تو وبازو و نور روی تو. زیرا از ایشان خرسندبودی. | ۳ |
4 You [are] He, my King, O God, Command the deliverances of Jacob.
| ای خدا تو پادشاه من هستی. پس برنجات یعقوب امر فرما. | ۴ |
5 By You we push our adversaries, By Your Name we tread down our withstanders,
| به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو مخالفان خویش راپایمال خواهیم ساخت. | ۵ |
6 For I do not trust in my bow, And my sword does not save me.
| زیرا بر کمان خودتوکل نخواهم داشت و شمشیرم مرا خلاصی نخواهد داد. | ۶ |
7 For You have saved us from our adversaries, And You have put to shame those hating us.
| بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادی و مبغضان ما را خجل ساختی. | ۷ |
8 In God we have boasted all the day, And we thank Your Name for all time. (Selah)
| تمامی روزبر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به ابد تسبیح خواهیم خواند، سلاه. | ۸ |
9 In anger You have cast off and cause us to blush, And do not go forth with our hosts.
| لیکن الان تو ما را دورانداخته و رسوا ساخته‌ای و با لشکرهای ما بیرون نمی آیی. | ۹ |
10 You cause us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
| و ما را از پیش دشمن روگردان ساخته‌ای و خصمان ما برای خویشتن تاراج می‌کنند. | ۱۰ |
11 You make us food like sheep, And You have scattered us among nations.
| ما را مثل گوسفندان برای خوراک تسلیم کرده‌ای و ما را در میان امت‌ها پراکنده ساخته‌ای. | ۱۱ |
12 You sell Your people—without wealth, And have not become great by their price.
| قوم خود را بی‌بها فروختی و ازقیمت ایشان نفع نبردی. | ۱۲ |
13 You make us a reproach to our neighbors, A scorn and a reproach to our surrounders.
| ما را نزد همسایگان ماعار گردانیدی. اهانت و سخریه نزد آنانی که گرداگرد مایند. | ۱۳ |
14 You make us an allegory among nations, A shaking of the head among peoples.
| ما را در میان امت هاضرب‌المثل ساخته‌ای. جنبانیدن سر در میان قومها. | ۱۴ |
15 All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face has covered me.
| و رسوایی من همه روزه در نظر من است. و خجالت رویم مرا پوشانیده است، | ۱۵ |
16 Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
| ازآواز ملامت گو و فحاش، از روی دشمن و انتقام گیرنده. | ۱۶ |
17 All this met us, and we did not forget You, Nor have we dealt falsely in Your covenant.
| این همه بر ما واقع شد. اما تو را فراموش نکردیم و در عهد تو خیانت نورزیدیم. | ۱۷ |
18 We do not turn our heart backward, Nor turn aside our step from Your path.
| دل مابه عقب برنگردید و پایهای ما از طریق تو انحراف نورزید. | ۱۸ |
19 But You have struck us in a place of dragons, And cover us over with death-shade.
| هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدی و ما را به سایه موت پوشانیدی. | ۱۹ |
20 If we have forgotten the Name of our God, And spread our hands to a strange God,
| نام خدای خود را هرگز فراموش نکردیم و دست خود را به خدای غیر برنیفراشتیم. | ۲۰ |
21 Does God not search this out? For He knows the secrets of the heart.
| آیا خدا این راغوررسی نخواهد کرد؟ زیرا او خفایای قلب رامی داند. | ۲۱ |
22 Surely, for Your sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
| هر آینه به‌خاطر تو تمامی روز کشته می‌شویم و مثل گوسفندان ذبح شمرده می‌شویم. | ۲۲ |
23 Stir up—why do You sleep, O Lord? Awake, do not cast us off forever.
| ای خداوند بیدار شو چراخوابیده‌ای؟ برخیز و ما را تا به ابد دور مینداز. | ۲۳ |
24 Why do You hide Your face? You forget our afflictions and our oppression,
| چرا روی خود را پوشانیدی و ذلت و تنگی مارا فراموش کردی؟ | ۲۴ |
25 For our soul has bowed to the dust, Our belly has cleaved to the earth.
| زیرا که جان ما به خاک خم شده است و شکم ما به زمین چسبیده. | ۲۵ |
26 Arise, a help to us, And ransom us for your kindness’ sake.
| به جهت اعانت ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما رافدیه ده. | ۲۶ |
