Psalms 44

1 TO THE OVERSEER. AN INSTRUCTION OF THE SONS OF KORAH. O God, we have heard with our ears, Our fathers have recounted to us, The work You worked in their days, In the days of old.

Nadungog namo sa among mga igdulongog, Dios, ang among katigulangan nag-sulti kanamo sa mga butang nga imong nabuhat sa ilang mga panahon, sa karaang mga panahon.

2 You, [with] Your hand, have dispossessed nations. And You plant them. You afflict peoples, and send them away.

Gipapahawa mo ang mga nasod pinaagi sa imong mga kamot, apan gitanom mo ang among mga katawhan; gipasakitan mo ang imong mga katawhan, apan gipakatag mo ang among katawhan sa kayutaan.

3 For they did not possess the land by their sword, And their arm did not give salvation to them, But Your right hand, and Your arm, And the light of Your countenance, Because You had accepted them.

Kay wala nila naangkon ang yuta nga ilang gipanag-iya pinaagi sa ilang espada, ni ang ilang mga bukton nagluwas kanila; apan pinaagi sa imong tuong kamot, sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong panagway, tungod kay midapig kaman kanila.

4 You [are] He, my King, O God, Command the deliverances of Jacob.

Dios, Ikaw ang akong Hari; pagmando ug kadaogan kang Jacob.

5 By You we push our adversaries, By Your Name we tread down our withstanders,

Pinaagi kanimo ipaubos namo ang among mga kaaway; pinaagi sa imong ngalan amo silang tamak-tamakan, kadtong nakigbatok kanamo.

6 For I do not trust in my bow, And my sword does not save me.

Kay wala ako misalig sa akong pana, ni ang akong espada nga magluwas kanako.

7 For You have saved us from our adversaries, And You have put to shame those hating us.

Apan giluwas mo kami gikan sa among mga kaaway, ug gipakaulawan kadtong nagdumot kanamo.

8 In God we have boasted all the day, And we thank Your Name for all time. (Selah)

Diha sa Dios makapasigarbo kami sa tibuok nga adlaw, ug kami magapasalamat sa imong ngalan hangtod sa hangtod. (Selah)

9 In anger You have cast off and cause us to blush, And do not go forth with our hosts.

Apan karon gihulog mo kami ug gipakaulawan, ug wala ka miuban sa among mga sundalo.

10 You cause us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.

Gipabalik mo kami gikan sa mga kaaway; ug kadtong nagdumot kanamo giilog ang among mga kabtangan alang sa ilang kaugalingon.

11 You make us food like sheep, And You have scattered us among nations.

Gihimo mo kaming sama sa karnero nga gitagana alang sa pagkaon ug gitibulaag taliwala sa mga kanasoran.

12 You sell Your people—without wealth, And have not become great by their price.

Gibaligya mo ang imong katawhan alang sa wala; ug wala nadugangan ang imong bahandi tungod niana.

13 You make us a reproach to our neighbors, A scorn and a reproach to our surrounders.

Gipahinginlan mo kami sa among mga silingan, gipakaulawan ug gipasipalahan niadtong nagpalibot kanamo.

14 You make us an allegory among nations, A shaking of the head among peoples.

Gipabugalbugalan mo kami taliwala sa mga nasod, ug nagpanglingolingo ang mga tawo sa ilang mga ulo taliwala sa mga katawhan.

15 All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face has covered me.

Sa tibuok adlaw ang kaulaw anaa kanako, ug ang kaulawan nagtabon sa akong panagway.

16 Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.

Tungod sa iyang tingog sa pagbadlong ug pagtamay, tungod sa kaaway ug sa nagapanimalos.

17 All this met us, and we did not forget You, Nor have we dealt falsely in Your covenant.

Kining tanan miabot kanamo; apan kami wala nakalimot kanimo o nakalapas sa imong kasabotan.

18 We do not turn our heart backward, Nor turn aside our step from Your path.

Ang among kasingkasing wala mibalik, ang among lakang wala mawala sa imong dalan.

19 But You have struck us in a place of dragons, And cover us over with death-shade.

Apan gibuak mo kami sa dapit sa mga ihalas nga iro ug gitabonan kami sa landong sa kamatayon.

20 If we have forgotten the Name of our God, And spread our hands to a strange God,

Kung among nalimtan ang ngalan sa among Dios o nagbayaw sa among mga kamot sa diosdios,

21 Does God not search this out? For He knows the secrets of the heart.

Dili ba makita man kini sa Dios? Kay nasayod siya sa gitago sa kasingkasing.

22 Surely, for Your sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.

Sa pagkatinuod, alang kanimo nabutang kami sa kamatayon sa tibuok adlaw; sama kami sa karnero nga ihawonon.

23 Stir up—why do You sleep, O Lord? Awake, do not cast us off forever.

Pagmata, nganong natulog ka man, Ginoo? Barog, ayaw kami isalikway kanunay.

24 Why do You hide Your face? You forget our afflictions and our oppression,

Nganong gitago mo man ang imong panagway ug gikalimtan ang among kasakit ug ang among pagkadinaugdaog?

25 For our soul has bowed to the dust, Our belly has cleaved to the earth.

Kay kami natunaw ug nahimong abog; ug ang among mga lawas nasagol sa yuta.

26 Arise, a help to us, And ransom us for your kindness’ sake.

Tindog ug tubsa kami alang sa imong matinud-nong kasabotan.