< Psalms 44 >
1 TO THE OVERSEER. AN INSTRUCTION OF THE SONS OF KORAH. O God, we have heard with our ears, Our fathers have recounted to us, The work You worked in their days, In the days of old.
Musiqi rəhbəri üçün. Qorah övladlarının maskili. Ey Allah, öz qulağımızla eşitmişik ki, Ata-babalarımızdan bizə çatıb ki, Onların dövründə, qədim zamanda Sən hansı işləri görmüsən.
2 You, [with] Your hand, have dispossessed nations. And You plant them. You afflict peoples, and send them away.
Öz əlinlə millətləri torpaqlarından götürdün, Atalarımızı orada yerləşdirdin. Xalqlara bəla verdin, Atalarımızın soyunu şaxələndirdin.
3 For they did not possess the land by their sword, And their arm did not give salvation to them, But Your right hand, and Your arm, And the light of Your countenance, Because You had accepted them.
Onlar qılıncları ilə deyil, Sənin sağ əlinlə torpaqlara sahib oldular. Öz qolları deyil, Sənin sağ qolun onlara zəfər qazandırdı. Onlara üzündən nur verdin, Çünki Sən onları sevirdin.
4 You [are] He, my King, O God, Command the deliverances of Jacob.
Ey mənim Allahım, Sənsən Padşahım, Əmr et, Yaqub nəsli qələbə çalsın.
5 By You we push our adversaries, By Your Name we tread down our withstanders,
Köməyinlə düşmənlərimizi devirək, İsminlə əleyhdarlarımızı əzək.
6 For I do not trust in my bow, And my sword does not save me.
Ox-kamanıma güvənmərəm, Qılıncım məni qurtarmaz.
7 For You have saved us from our adversaries, And You have put to shame those hating us.
Yalnız Sən bizi düşmənlərimizdən xilas etdin, Bizə nifrət edənləri rüsvay etdin!
8 In God we have boasted all the day, And we thank Your Name for all time. (Selah)
Gün boyu Allahla fəxr edirik, İsminə sonsuza qədər şükür edirik. (Sela)
9 In anger You have cast off and cause us to blush, And do not go forth with our hosts.
İndi isə bizi atıb rüsvay etmisən, Ordularımızla yürüşə çıxmırsan.
10 You cause us to turn backward from an adversary, And those hating us, Have spoiled for themselves.
Düşmənin qarşısından bizi geriyə qovursan, Bizə nifrət edənlər bizi soyub-talayır.
11 You make us food like sheep, And You have scattered us among nations.
Bizi kəsilməyə gedən qoyun kimi etdin, Sən bizi millətlər arasına səpdin.
12 You sell Your people—without wealth, And have not become great by their price.
Öz xalqını yaman ucuz satdın, Onların dəyərindən çox qazanmadın.
13 You make us a reproach to our neighbors, A scorn and a reproach to our surrounders.
Bizi qonşularımıza tənə hədəfi etdin, Ələ salıb lağ edənlərlə yan-yörəmizi doldurdun.
14 You make us an allegory among nations, A shaking of the head among peoples.
Bizi millətlərin dilinə saldın, Ümmətlərin gülüş hədəfinə döndərdin.
15 All the day my confusion [is] before me, And the shame of my face has covered me.
Rüsvayçılığım daim qarşımı kəsir, Bu xəcalətin üzündən,
16 Because of the voice of a reproacher and reviler, Because of an enemy and a self-avenger.
Təhqir, söyüş sözlərindən, Düşməndən, qisasçıdan üzümü gizlədirəm.
17 All this met us, and we did not forget You, Nor have we dealt falsely in Your covenant.
Səni unutmadığımız, Əhdinə xəyanət etmədiyimiz halda Bunların hamısı başımıza gəldi.
18 We do not turn our heart backward, Nor turn aside our step from Your path.
Səndən qəlbimiz dönmədiyi, Yolundan ayaqlarımız büdrəmədiyi halda
19 But You have struck us in a place of dragons, And cover us over with death-shade.
Sən bizi çaqqalların diyarında əzdin, Qatı zülmətə qərq etdin.
20 If we have forgotten the Name of our God, And spread our hands to a strange God,
Allahımızın ismini unutmuş olsaydıq, Yad allaha əl açmış olsaydıq,
21 Does God not search this out? For He knows the secrets of the heart.
Allah bunu araşdırmazdımı? Çünki qəlbin hər sirrini bilən Odur.
22 Surely, for Your sake we have been slain all the day, Reckoned as sheep of the slaughter.
Biz gün boyu Sənin uğrunda öldürülürük, Qurbanlıq qoyunlar sayılırıq.
23 Stir up—why do You sleep, O Lord? Awake, do not cast us off forever.
Ey Xudavənd, oyan, niyə yatmısan? Qalx, bizi əbədilik atma!
24 Why do You hide Your face? You forget our afflictions and our oppression,
Niyə üzünü bizdən gizlədirsən? Əzab-əziyyətimizi nə üçün unutdun?
25 For our soul has bowed to the dust, Our belly has cleaved to the earth.
Qəlbimiz palçıq kimi əzilmişdir, Qəddimiz əyilib yerə dəyir.
26 Arise, a help to us, And ransom us for your kindness’ sake.
Qalx, bizə kömək et, Bizi məhəbbətin naminə xilas et!