Psalms 43

1 Judge me, O God, And plead my cause against a nation not pious, You deliver me from a man of deceit and perverseness,

خدایا، از من در برابر مردم بیرحم دفاع کن و مرا تبرئه نما؛ مرا از دست اشخاص حیله‌گر و ظالم برهان.

2 For you [are] the God of my strength. Why have You cast me off? Why do I go up and down mourning, In the oppression of an enemy?

خدایا، تو پناهگاه من هستی؛ چرا مرا طرد کرده‌ای؟ چرا باید به سبب ستم دشمنان ناله‌کنان به این سو و آن سو بروم؟

3 Send forth Your light and Your truth, They lead me, they bring me in, To Your holy hill, and to Your dwelling places.

نور و راستی خود را بفرست تا هدایتم کنند و مرا به کوه مقدّس تو و به مکان سکونتت بازگردانند.

4 And I go to the altar of God, To God, the joy of my rejoicing. And I thank You with a harp, O God, my God.

آنگاه به مذبح تو خواهم رفت، ای خدایی که شادی و خوشی من هستی، و در آنجا با نغمهٔ بربط و سرود تو را ستایش خواهم کرد.

5 Why bow yourself, O my soul? And why are you troubled within me? Wait for God, for I still confess Him, The salvation of my countenance, and my God!

ای جان من، چرا محزون و افسرده‌ای؟ بر خدا امید داشته باش! او را دوباره ستایش کن، زیرا او خدا و نجا‌ت‌دهندۀ توست!