< Psalms 39 >

1 TO THE OVERSEER. FOR JEDUTHUN. A PSALM OF DAVID. I have said, “I observe my ways, Against sinning with my tongue, I keep a curb for my mouth, While the wicked [is] before me.”
Müzik Şefi Yedutun için - Davut'un mezmuru Karar verdim: “Adımlarıma dikkat edeceğim, Dilimi günahtan sakınacağım; Karşımda kötü biri oldukça, Ağzıma gem vuracağım.”
2 I was mute [with] silence, I kept silent from good, and my pain is excited.
Dilimi tutup sustum, Hep kaçındım konuşmaktan, yararı olsa bile. Acım alevlendi,
3 My heart [is] hot within me, In my meditating the fire burns, I have spoken with my tongue.
Yüreğim tutuştu içimde, Ateş aldı derin derin düşünürken, Şu sözler döküldü dilimden:
4 “Cause me to know, O YHWH, my end, And the measure of my days—what it [is],” I know how frail I [am].
“Bildir bana, ya RAB, sonumu, Sayılı günlerimi; Bileyim ömrümün ne kadar kısa olduğunu!
5 Behold, You have made my days handbreadths, And my age [is] as nothing before You, Only, every man set up [is] all vanity. (Selah)
Yalnız bir karış ömür verdin bana, Hiç kalır hayatım senin önünde. Her insan bir soluktur sadece, En güçlü çağında bile. (Sela)
6 Only, each habitually walks in an image, Only, [in] vain, they are disquieted, He heaps up and does not know who gathers them.
“Bir gölge gibi dolaşır insan, Boş yere çırpınır, Mal biriktirir, kime kalacağını bilmeden.
7 And now, what have I expected? O Lord, my hope—it [is] of You.
“Ne bekleyebilirim şimdi, ya Rab? Umudum sende.
8 Deliver me from all my transgressions, Do not make me a reproach of the fool.
Kurtar beni bütün isyanlarımdan, Aptalların hakaretine izin verme.
9 I have been mute, I do not open my mouth, Because You have done [it].
Sustum, açmayacağım ağzımı; Çünkü sensin bunu yapan.
10 Turn aside Your stroke from off me, From the striving of Your hand I have been consumed.
Uzaklaştır üzerimden yumruklarını, Tokadının altında mahvoldum.
11 With reproofs against iniquity, You have corrected man, And dissolve his desirableness as a moth, Only, every man [is] vanity. (Selah)
Sen insanı suçundan ötürü Azarlayarak yola getirirsin, Güve gibi tüketirsin sevdiği şeyleri. Her insan bir soluktur sadece. (Sela)
12 Hear my prayer, O YHWH, And give ear [to] my cry, Do not be silent to my tear, For I [am] a sojourner with You, A settler like all my fathers.
“Duamı işit, ya RAB, Kulak ver yakarışıma, Gözyaşlarıma kayıtsız kalma! Çünkü ben bir garibim senin yanında, Bir yabancı, atalarım gibi.
13 Look from me, and I brighten up before I go and am not!
Uzaklaştır üzerimden bakışlarını, Göçüp yok olmadan mutlu olayım!”

< Psalms 39 >