Psalms 38
1 A PSALM OF DAVID. “TO CAUSE TO REMEMBER.” YHWH, do not reprove me in Your wrath, Nor discipline me in Your fury.
Давут язған күй: — (Әслимә үчүн) И Пәрвәрдигар, ғәзивиңдә тәнбиһ бәрмигәйсән, Қәһриңдә мени җазалимиғайсән!
2 For Your arrows have come down on me, And You let down Your hand on me.
Чүнки оқлириң мени зәхимләндүрүп санҗиди, Қолуң үстүмдин қаттиқ басти.
3 Soundness is not in my flesh, Because of Your indignation, Peace is not in my bones, Because of my sin.
Қаттиқ ғәзивиң түпәйлидин әтлиримдә һеч сақлиқ йоқ, Гунайим түпәйлидин устиханлиримда арам йоқтур.
4 For my iniquities have passed over my head, As a heavy burden—too heavy for me.
Чүнки гуналирим боюмдин ташти; Улар көтирәлмигүсиз еғир жүктәк мени бесивалди.
5 Stunk—my wounds have become corrupt, Because of my folly.
Ахмақлиғимдин җараһәтлирим сесип, шәлвәрәп кәтти.
6 I have been bent down, I have been bowed down—to excess, I have gone mourning all the day.
Азаптин бәллирим толиму пүкүлүп кәтти, Күн бойи ғәмгә петип жүримән!
7 For my flanks have been full of drought, And soundness is not in my flesh.
Чатирақлирим отқа толди, Әтлиримниң сақ йери йоқтур.
8 I have been feeble and struck—to excess, I have roared from disquietude of heart.
Мән толиму һалсирап, езилип кәттим; Қәлбимдики азап-қайғу түпәйлидин һөкирәймән.
9 Lord, all my desire [is] before You, And my sighing has not been hid from You.
Рәб, барлиқ арзуюм көз алдиңдидур; Уһ тартишлирим Сәндин йошурун әмәс;
10 My heart [is] panting, my power has forsaken me, And the light of my eyes, Even they are not with me.
Жүригим җиғилдап, һалимдин кәттим; Көзлиримниң нури өчти.
11 My lovers and my friends stand aloof from before my plague. And my neighbors have stood far off.
Яр-бурадәрлиримму мени урған ваба түпәйлидин, өзлирини мәндин тартти; Йеқинлиримму мәндин жирақ қачти.
12 And those seeking my soul lay a snare, And those seeking my evil Have spoken mischievous things, And they meditate [on] deceits all the day.
Җенимни алмақчи болғанлар қапқан қуриду; Маңа зиянни қәстлигәнләр зәһирини чачмақта; Улар күн бойи һейлә-микирләрни ойлимақта.
13 And I, as deaf, do not hear. And as a mute one who does not open his mouth.
Лекин мән гас адәмдәк аңлимаймән, Гача адәмдәк ағзимни ачмаймән;
14 Indeed, I am as a man who does not hear, And in his mouth are no reproofs.
Бәрһәқ, мән аңлалмайдиған гаслардәк болуп қалдим; Ағзимда қилидиған рәддийә-тәнбиһ йоқ.
15 Because for You, O YHWH, I have waited, You answer, O Lord my God.
Чүнки үмүтүмни Сән Пәрвәрдигарға бағлидим; Рәб Худайим, Сән илтиҗайимға иҗабәт қилисән.
16 When I said, “Lest they rejoice over me, In the slipping of my foot they magnified themselves against me.”
Чүнки мән: — «Улар мениң үстүмгә чиқип махтанмиғай; Болмиса, путлирим тейилип кәткәндә, улар шатлиниду» — дедим мән.
17 For I am ready to halt, And my pain [is] continually before me.
Чүнки мән дәлдәңшип, түгишәй дәп қалдим, Азавим көз алдимдин кәтмәйду.
18 For I declare my iniquity, I am sorry for my sin.
Чүнки мән өз яманлиғимни иқрар қилимән; Гунайим үстидә қайғуримән.
19 And my enemies [are] lively, They have been strong, and those hating me without cause, Have been multiplied.
Лекин дүшмәнлирим җушқун һәм күчлүктур; Қара чаплап, маңа нәпрәтләнгәнләрниң сани нурғундур.
20 And those paying evil for good accuse me, Because of my pursuing good.
Вапаға җапа қилидиғанлар болса, мән билән қаршилишиду; Чүнки мән яхшилиқни көзләп, интилимән.
21 Do not forsake me, O YHWH, My God, do not be far from me,
И Пәрвәрдигар, мәндин ваз кәчмигәйсән! И Худайим, мәндин жирақлашмиғайсән!
22 Hurry to help me, O Lord, my salvation!
И Рәб, мениң ниҗатлиғим, Маңа чапсан ярдәм қилғайсән!
