Psalms 2
1 Why have nations assembled tumultuously? And peoples meditate vanity?
| چرا قومها شورش می‌کنند؟ چرا ملتها بی‌جهت توطئه می‌چینند؟ |
2 Kings of the earth station themselves, and princes have been united together, against YHWH, and against His Messiah:
| پادشاهان جهان صف‌آرایی کرده‌اند و رهبران ممالک با هم مشورت می‌کنند بر ضد خداوند و مسیح او. |
3 “Let us draw off Their cords, And cast Their thick bands from us.”
| آنها می‌گویند: «بیایید زنجیرها را پاره کنیم و خود را از قید اسارت آزاد سازیم!» |
4 He who is sitting in the heavens laughs, The Lord mocks at them.
| اما خداوند که بر تخت خود در آسمان نشسته، به نقشه‌های آنان می‌خندد. |
5 Then He speaks to them in His anger, and in His wrath He troubles them:
| سپس با خشم و غضب آنان را توبیخ می‌کند و به وحشت می‌اندازد. |
6 “And I have anointed My King, On Zion—My holy hill.”
| خداوند می‌فرماید: «من پادشاه خود را در اورشلیم، بر کوه مقدّس خود، بر تخت سلطنت نشانده‌ام!» |
7 I declare concerning a statute: YHWH said to me, “You [are] My Son, today I have brought You forth.
| پادشاه می‌گوید: «من فرمان خداوند را اعلام خواهم کرد. او به من فرموده است:”تو پسر من هستی؛ امروز من پدر تو شده‌ام. |
8 Ask of Me and I give nations [as] Your inheritance, And the ends of the earth [for] Your possession.
| از من درخواست کن و من همهٔ قومها را به عنوان میراث به تو خواهم بخشید و سراسر دنیا را ملک تو خواهم ساخت. |
9 You rule them with a scepter of iron, You crush them as a vessel of a potter.”
| تو با عصای آهنین بر آنها حکومت خواهی کرد و آنها را مانند ظروف گلی خرد خواهی نمود.“» |
10 And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,
| بنابراین، ای پادشاهان، گوش دهید و ای رهبران جهان توجه نمایید! |
11 Serve YHWH with fear, And rejoice with trembling.
| با ترس و احترام خداوند را عبادت کنید؛ |
12 Kiss the Chosen One [[or Son]], lest He is angry, And you perish [from] the way, When His anger burns but a little, O the blessedness of all trusting in Him!
| پیش از اینکه پسرش خشمگین شود و شما را نابود کند، به پاهایش بیفتید و آنها را بوسه زنید، زیرا خشم او ممکن است هر لحظه افروخته شود. خوشا به حال همهٔ کسانی که به او پناه می‌برند. |
