Psalms 2

1 Why have nations assembled tumultuously? And peoples meditate vanity?

۱ چرا امت‌ها شورش نموده‌اند و طوائف در باطل تفکر می‌کنند؟

2 Kings of the earth station themselves, and princes have been united together, against YHWH, and against His Messiah:

۲ پادشاهان زمین برمی خیزند و سروران با هم مشورت نموده‌اند، به ضد خداوند و به ضد مسیح او؛

3 “Let us draw off Their cords, And cast Their thick bands from us.”

۳ که بندهای ایشان را بگسلیم و زنجیرهای ایشان را از خودبیندازیم.

4 He who is sitting in the heavens laughs, The Lord mocks at them.

۴ او که بر آسمانها نشسته است می خندد. خداوند بر ایشان استهزا می‌کند.

5 Then He speaks to them in His anger, and in His wrath He troubles them:

۵ آنگاه در خشم خود بدیشان تکلم خواهد کرد وبه غضب خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت.

6 “And I have anointed My King, On Zion—My holy hill.”

۶ «و من پادشاه خود را نصب کرده‌ام، بر کوه مقدس خود صهیون.»

7 I declare concerning a statute: YHWH said to me, “You [are] My Son, today I have brought You forth.

۷ فرمان را اعلام می‌کنم: خداوند به من گفته است: «تو پسر من هستی امروزتو را تولید کردم.

8 Ask of Me and I give nations [as] Your inheritance, And the ends of the earth [for] Your possession.

۸ از من درخواست کن و امت هارا به میراث تو خواهم داد. و اقصای زمین را ملک تو خواهم گردانید.

9 You rule them with a scepter of iron, You crush them as a vessel of a potter.”

۹ ایشان را به عصای آهنین خواهی شکست؛ مثل کوزه کوزه‌گر آنها را خردخواهی نمود.»

10 And now, O kings, act wisely, Be instructed, O judges of earth,

۱۰ و الان‌ای پادشاهان تعقل نمایید! ای داوران جهان متنبه گردید!

11 Serve YHWH with fear, And rejoice with trembling.

۱۱ خداوند را با ترس عبادت کنید و با لرز شادی نمایید!

12 Kiss the Chosen One [[or Son]], lest He is angry, And you perish [from] the way, When His anger burns but a little, O the blessedness of all trusting in Him!

۱۲ پسر راببوسید مبادا غضبناک شود، و از طریق هلاک شوید، زیرا غضب او به اندکی افروخته می‌شود. خوشابحال همه آنانی که بر او توکل دارند.