Psalms 17

1 A PRAYER OF DAVID. Hear, O YHWH, righteousness, attend my cry, Give ear [to] my prayer, without lips of deceit.

دعای داوود. ای خداوند، فریاد عدالت خواهانهٔ مرا بشنو و به دعای من که از دل بی‌ریا برمی‌آید، توجه فرما!

2 My judgment goes out from before You; Your eyes see uprightly.

تو واقعیت را می‌دانی، پس بی‌گناهی مرا اعلام کن.

3 You have proved my heart, You have inspected by night, You have tried me, You find nothing; My thoughts do not pass over my mouth.

تو از دل من باخبری. حتی در شب به سراغم آمدی و مرا آزمودی و خطایی در من نیافتی. هیچ بدی در سخنان من نبوده است،

4 As for doings of man, Through a word of Your lips I have observed The paths of a destroyer;

و من خود را از گناهکاران دور نگه داشته، از راههای آنها پیروی نکرده‌ام، بلکه از کلام تو اطاعت نموده‌ام

5 To uphold my goings in Your paths, My steps have not slipped.

و پاهای من هرگز از راههای تو منحرف نشده‌اند.

6 I called You, for You answer me, O God, incline Your ear to me, hear my speech.

ای خدا، من تو را می‌خوانم زیرا یقین دارم که مرا اجابت خواهی نمود پس دعای مرا بشنو.

7 Separate Your kindness wonderfully, O Savior of the confiding, By Your right hand, from withstanders.

ای که با دست پرقدرتت کسانی را که به تو پناه می‌آورند از دست دشمنان می‌رهانی، محبت بی‌دریغت را به من بنمایان.

8 Keep me as the apple, the daughter of the eye; Hide me in the shadow of Your wings,

از من مانند مردمک چشمت مواظبت نما و مرا زیر سایهٔ بالهای خود پنهان کن.

9 From the face of the wicked who spoiled me, [From] my enemies in soul who go around against me.

مرا از چنگ دشمنانی که محاصره‌ام می‌کنند و بر من هجوم می‌آورند، برهان.

10 They have closed up their fat, Their mouths have spoken with pride:

این سنگدلان متکبر، مرا احاطه کرده‌اند و منتظر فرصتی هستند تا مرا از پای درآورند.

11 “Our steps have now surrounded [him]”; They set their eyes to turn aside in the land.

12 His likeness as a lion desirous to tear, As a young lion dwelling in secret places.

آنها مانند شیری درنده در کمین من نشسته‌اند تا مرا بدرند.

13 Arise, O YHWH, go before his face, Cause him to bend. Deliver my soul from the wicked, Your sword,

ای خداوند، برخیز و در مقابل آنها بایست و آنها را به زانو درآور! با شمشیر خود، جانم را از دست گناهکاران نجات بده!

14 From men, Your hand, O YHWH, From men of the world, their portion [is] in life, And [with] Your hidden things You fill their belly, They are satisfied [with] sons, And have left their abundance to their sucklings.

خداوندا، با قدرت دست خود مرا از چنین مردمانی که دل به این دنیا بسته‌اند، برهان. اما شکم کسانی را که عزیز تو هستند سیر کن. باشد که فرزندان ایشان مال فراوان داشته باشند، و برای اولادشان نیز ارث باقی بگذارند.

15 I—in righteousness, I see Your face; I am satisfied, in awaking, [with] Your form!

اما من از دیدن روی تو است که سیر می‌شوم. هنگامی که بیدار شوم تو را خواهم دید، زیرا تو گناه مرا بخشیده‌ای.