Psalms 139

1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. YHWH, You have searched me, and know.

Oh Panginoon, iyong siniyasat ako, at nakilala ako.

2 You have known my sitting down, And my rising up, You have attended to my thoughts from afar.

Iyong nakikilala ang aking pag-upo at ang aking pagtindig, iyong nauunawa ang aking pagiisip sa malayo.

3 You have fanned my path and my lying down, And have been acquainted [with] all my ways.

Iyong siniyasat ang aking landas at ang aking higaan, at iyong kilala ang lahat kong mga lakad.

4 For there is not a word in my tongue, Behold, O YHWH, You have known it all!

Sapagka't wala pa ang salita sa aking dila, nguni't, narito, Oh Panginoon, natatalastas mo nang buo.

5 You have besieged me behind and before, And You place Your hand on me.

Iyong kinulong ako sa likuran at sa harapan, at inilapag mo ang iyong kamay sa akin.

6 Knowledge too wonderful for me, It has been set on high, I am not able for it.

Ang ganyang kaalaman ay totoong kagilagilalas sa akin; ito'y mataas, hindi ko maabot.

7 To where do I go from Your Spirit? And to where do I flee from Your face?

Saan ako paroroon na mula sa iyong Espiritu? O saan ako tatakas na mula sa iyong harapan?

8 If I ascend the heavens—You [are] there, And spread out a bed in Sheol, behold, You! (Sheol h7585)

Kung sumampa ako sa langit, nandiyan ka: kung gawin ko ang aking higaan sa Sheol, narito, ikaw ay nandoon. (Sheol h7585)

9 I take the wings of morning, I dwell in the uttermost part of the sea,

Kung aking kunin ang mga pakpak ng umaga, at tumahan sa mga pinakadulong bahagi ng dagat;

10 Also there Your hand leads me, And Your right hand holds me.

Doon ma'y papatnubayan ako ng iyong kamay, at ang iyong kanang kamay ay hahawak sa akin.

11 And I say, “Surely darkness bruises me,” Then night [is] light to me.

Kung aking sabihin, Tunay na tatakpan ako ng kadiliman, at ang liwanag sa palibot ko ay magiging gabi;

12 Also darkness does not hide from You, And night shines as day, As [is] darkness so [is] light.

Ang kadiliman man ay hindi nakakukubli sa iyo, kundi ang gabi ay sumisilang na parang araw: ang kadiliman at kaliwanagan ay magkaparis sa iyo.

13 For You have possessed my reins, You cover me in my mother’s belly.

Sapagka't iyong inanyo ang aking mga lamang loob: iyo akong tinakpan sa bahay-bata ng aking ina.

14 I confess You, because I have been fearfully distinguished. Your works [are] wonderful, And my soul is knowing [it] well.

Ako'y magpapasalamat sa iyo; sapagka't nilalang ako na kakilakilabot at kagilagilalas: kagilagilalas ang iyong mga gawa; at nalalamang mabuti ng aking kaluluwa.

15 My substance was not hid from You, When I was made in secret, Curiously worked in the lower part of earth.

Ang katawan ko'y hindi nakubli sa iyo, nang ako'y gawin sa lihim, at yariing mainam sa mga pinakamababang bahagi sa lupa.

16 Your eyes saw my unformed substance, And all of them are written on Your scroll, The days they were formed—And not one among them.

Nakita ng iyong mga mata ang aking mga sangkap na di sakdal, at sa iyong aklat ay pawang nangasulat, kahit na ang mga araw na itinakda sa akin, nang wala pang anoman sa kanila,

17 And how precious Your thoughts have been to me, O God, how great has been their sum!

Pagka mahalaga rin ng iyong mga pagiisip sa akin, Oh Dios! Pagka dakila ng kabuoan nila!

18 I recount them! They are more than the sand, I have awoken, and I am still with You.

Kung aking bibilangin, higit (sila) sa bilang kay sa buhangin: pagka ako'y nagigising ay laging nasa iyo ako.

19 Do You slay, O God, the wicked? Then, men of blood, turn aside from me!

Walang pagsalang iyong papatayin ang masama, Oh Dios: hiwalayan nga ninyo ako, Oh mga mabagsik na tao.

20 Who exchange You for wickedness, Your enemies [are] lifted up to vanity.

Sapagka't sila'y nangagsasalita laban sa iyo ng kasamaan, at ginagamit ng iyong mga kaaway ang iyong pangalan sa walang kabuluhan.

21 Do I not hate, YHWH, those hating You? And grieve myself with Your withstanders?

Hindi ko ba ipinagtatanim (sila) Oh Panginoon, na nagtatanim sa iyo? At hindi ba kinapapanglawan ko ang mga yaon na nagsisibangon laban sa iyo?

22 I have hated them [with] perfect hatred, They have become enemies to me.

Aking ipinagtatanim (sila) ng lubos na kapootan: sila'y naging mga kaaway ko.

23 Search me, O God, and know my heart, Try me, and know my thoughts,

Siyasatin mo ako, Oh Dios, at alamin mo ang aking puso; subukin mo ako, at alamin mo ang aking mga pagiisip:

24 And see if a grievous way be in me, And lead me in a perpetual way!

At tingnan mo kung may anomang lakad ng kasamaan sa akin, at patnubayan mo ako sa daang walang hanggan.