Psalms 139
1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. YHWH, You have searched me, and know.
| برای سالار مغنیان. مزمور داود ای خداوند مرا آزموده وشناخته‌ای. | ۱ |
2 You have known my sitting down, And my rising up, You have attended to my thoughts from afar.
| تو نشستن و برخاستن مرا می‌دانی و فکرهای مرا از دور فهمیده‌ای. | ۲ |
3 You have fanned my path and my lying down, And have been acquainted [with] all my ways.
| راه و خوابگاه مرا تفتیش کرده‌ای و همه طریق های مرا دانسته‌ای. | ۳ |
4 For there is not a word in my tongue, Behold, O YHWH, You have known it all!
| زیرا که سخنی بر زبان من نیست، جز اینکه تو‌ای خداوند آن را تمام دانسته‌ای. | ۴ |
5 You have besieged me behind and before, And You place Your hand on me.
| از عقب و از پیش مرا احاطه کرده‌ای و دست خویش را بر من نهاده‌ای. | ۵ |
6 Knowledge too wonderful for me, It has been set on high, I am not able for it.
| این‌گونه معرفت برایم زیاده عجیب است. و بلند است که بدان نمی توانم رسید. | ۶ |
7 To where do I go from Your Spirit? And to where do I flee from Your face?
| از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجابگریزم؟ | ۷ |
8 If I ascend the heavens—You [are] there, And spread out a bed in Sheol, behold, You! (Sheol h7585)
| اگر به آسمان صعود کنم، تو آنجاهستی! و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک توآنجا هستی! (Sheol h7585) | ۸ |
9 I take the wings of morning, I dwell in the uttermost part of the sea,
| اگر بالهای سحر را بگیرم و دراقصای دریا ساکن شوم، | ۹ |
10 Also there Your hand leads me, And Your right hand holds me.
| در آنجا نیز دست تومرا رهبری خواهد نمود و دست راست تو مراخواهد گرفت. | ۱۰ |
11 And I say, “Surely darkness bruises me,” Then night [is] light to me.
| و گفتم: «یقین تاریکی مرا خواهدپوشانید.» که در حال شب گرداگرد من روشنایی گردید. | ۱۱ |
12 Also darkness does not hide from You, And night shines as day, As [is] darkness so [is] light.
| تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است. | ۱۲ |
13 For You have possessed my reins, You cover me in my mother’s belly.
| زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا دررحم مادرم نقش بستی. | ۱۳ |
14 I confess You, because I have been fearfully distinguished. Your works [are] wonderful, And my soul is knowing [it] well.
| تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و عجیب ساخته شده‌ام. کارهای تو عجیب است و جان من این رانیکو می‌داند. | ۱۴ |
15 My substance was not hid from You, When I was made in secret, Curiously worked in the lower part of earth.
| استخوانهایم از تو پنهان نبودوقتی که در نهان ساخته می‌شدم و در اسفل زمین نقشبندی می‌گشتم. | ۱۵ |
16 Your eyes saw my unformed substance, And all of them are written on Your scroll, The days they were formed—And not one among them.
| چشمان تو جنین مرا دیده است و در دفتر تو همه اعضای من نوشته شده، درروزهایی که ساخته می‌شد، وقتی که یکی از آنهاوجود نداشت. | ۱۶ |
17 And how precious Your thoughts have been to me, O God, how great has been their sum!
| ای خدا، فکرهای تو نزد من چه قدر گرامی است و جمله آنها چه عظیم است! | ۱۷ |
18 I recount them! They are more than the sand, I have awoken, and I am still with You.
| اگر آنها رابشمارم، از ریگ زیاده است. وقتی که بیدارمی شوم هنوز نزد تو حاضر هستم. | ۱۸ |
19 Do You slay, O God, the wicked? Then, men of blood, turn aside from me!
| یقین‌ای خدا شریران را خواهی کشت. پس‌ای مردمان خون ریز از من دور شوید. | ۱۹ |
20 Who exchange You for wickedness, Your enemies [are] lifted up to vanity.
| زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو می‌گویند و دشمنانت نام تو رابه باطل می‌برند. | ۲۰ |
21 Do I not hate, YHWH, those hating You? And grieve myself with Your withstanders?
| ای خداوند آیا نفرت نمی دارم از آنانی که تو را نفرت می‌دارند، و آیامخالفان تو را مکروه نمی شمارم؟ | ۲۱ |
22 I have hated them [with] perfect hatred, They have become enemies to me.
| ایشان را به نفرت تام نفرت می‌دارم. ایشان را دشمنان خویشتن می‌شمارم. | ۲۲ |
23 Search me, O God, and know my heart, Try me, and know my thoughts,
| ای خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس. مرابیازما و فکرهای مرا بدان، | ۲۳ |
24 And see if a grievous way be in me, And lead me in a perpetual way!
| و ببین که آیا در من راه فساد است! و مرا به طریق جاودانی هدایت فرما. | ۲۴ |
