< Psalms 139 >

1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. YHWH, You have searched me, and know.
بۆ گەورەی گۆرانیبێژان، زەبوورێکی داود. ئەی یەزدان، تۆ منت پشکنی و منت ناسی.
2 You have known my sitting down, And my rising up, You have attended to my thoughts from afar.
هەستان و دانیشتنی منت زانیوە، لە دوورەوە لە بیرکردنەوەم گەیشتووی.
3 You have fanned my path and my lying down, And have been acquainted [with] all my ways.
ڕێڕەو و جێی ڕاکشانی منت پێواوە، شارەزای هەموو ڕێگاکانی منیت.
4 For there is not a word in my tongue, Behold, O YHWH, You have known it all!
ئەی یەزدان، بەر لەوەی وشەیەک لەسەر زمانم هەبێت، تۆ بە تەواوی دەیزانی.
5 You have besieged me behind and before, And You place Your hand on me.
لەپێش و لە پشتەوە دەورت داوم، دەستت دەخەیتە سەرم.
6 Knowledge too wonderful for me, It has been set on high, I am not able for it.
ئەم زانینەی تۆم بەلاوە زۆر سەیرە، لە سەرووی منەوەیە، ناتوانم بەدەستی بهێنم.
7 To where do I go from Your Spirit? And to where do I flee from Your face?
بۆ کوێ بچم لە ڕۆحی تۆ؟ بۆ کوێ هەڵبێم لە ڕوخسارت؟
8 If I ascend the heavens—You [are] there, And spread out a bed in Sheol, behold, You! (Sheol h7585)
ئەگەر سەربکەوم بۆ ئاسمان، ئەوەتا تۆ لەوێی، ئەگەر لەناو جیهانی مردووان ڕاکشێم، ئەوەتا تۆ لەوێی. (Sheol h7585)
9 I take the wings of morning, I dwell in the uttermost part of the sea,
ئەگەر دەست بە باڵی بەرەبەیانەوە بگرم، ئەگەر لەوپەڕی دەریا نیشتەجێ بم،
10 Also there Your hand leads me, And Your right hand holds me.
لەوێش دەستی تۆ ڕێنماییم دەکات، دەستی ڕاستت بە خۆیەوە دەمگرێت.
11 And I say, “Surely darkness bruises me,” Then night [is] light to me.
ئەگەر گوتم: «بێگومان تاریکی دامدەپۆشێت، ڕووناکیش دەبێتە شەوی دەورم،»
12 Also darkness does not hide from You, And night shines as day, As [is] darkness so [is] light.
ئەوا لە تاریکیشدا لەلای تۆ تاریک دانایەت، شەو وەک ڕۆژ ڕووناکی دەبەخشێت، تاریکیش وەک ڕووناکی وایە.
13 For You have possessed my reins, You cover me in my mother’s belly.
تۆ ناخی منت دروستکردووە، لەناو سکی دایکم منت چنیوە.
14 I confess You, because I have been fearfully distinguished. Your works [are] wonderful, And my soul is knowing [it] well.
ستایشت دەکەم، چونکە بە سامناکی و سەرسوڕهێنەری دروستکراوم، کارەکانت سەرسوڕهێنەرن، لە ناخمەوە باش ئەمە دەزانم.
15 My substance was not hid from You, When I was made in secret, Curiously worked in the lower part of earth.
ئێسقانم لە تۆ شاراوە نەبوو، کاتێک لە پەنهانی دروستکرام، لەناو سکی زەوی نەخشێنرام.
16 Your eyes saw my unformed substance, And all of them are written on Your scroll, The days they were formed—And not one among them.
هێشتا لە سکی دایکم بووم، ئەندامەکانی لەشمت بینی. هەموو ئەو ڕۆژانە کە بۆ من شێوەیان کێشرا، لە پەڕتووکەکەتدا نووسراون، پێش ئەوەی هیچ کامێکیان هەبن.
17 And how precious Your thoughts have been to me, O God, how great has been their sum!
ئەی خودایە، بیرۆکەکانت بەلای منەوە چەند گرانبەهایە! کۆی ژمارەیان چەندە مەزنە!
18 I recount them! They are more than the sand, I have awoken, and I am still with You.
ئەگەر بیانژمێرم، لە لم زیاترن. کە بەئاگادێمەوە هێشتا لەگەڵ تۆم.
19 Do You slay, O God, the wicked? Then, men of blood, turn aside from me!
خودایە، خۆزگە بەدکارەکانت دەکوشت! ئەی خوێنڕێژەکان، لێم دووربکەونەوە!
20 Who exchange You for wickedness, Your enemies [are] lifted up to vanity.
ئەوانەی بە خراپە باست دەکەن، سکاڵاکاران بەبێ هۆ لێت هەستاون!
21 Do I not hate, YHWH, those hating You? And grieve myself with Your withstanders?
ئەی یەزدان، ئایا ڕقم لەوانە نەبێت کە ڕقیان لە تۆیە؟ ئایا قێزم لەوانە نەبێتەوە کە لە دژی تۆ دەوەستن؟
22 I have hated them [with] perfect hatred, They have become enemies to me.
بە تەواوی ڕقم لێیانە، بوون بە دوژمنم.
23 Search me, O God, and know my heart, Try me, and know my thoughts,
خودایە، بمپشکنە و بزانە دڵم چی تێدایە! تاقیم بکەوە و بزانە خولیای چیم.
24 And see if a grievous way be in me, And lead me in a perpetual way!
سەیر بکە ئاخۆ هیچ ڕێگایەکی خراپەم تێدایە، ڕێنماییم بکە لە ڕێگای هەتاهەتایی.

< Psalms 139 >