Psalms 129

1 A SONG OF THE ASCENTS. Often they distressed me from my youth, Pray, let Israel say:

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 Often they distressed me from my youth, Yet they have not prevailed over me.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 Plowers have plowed over my back, They have made their furrows long.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 YHWH [is] righteous, He has cut apart cords of the wicked.

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 All hating Zion [are] confounded and turn backward.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 They are as grass of the roofs, That withers before it was drawn out,

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 That has not filled the hand of a reaper, And the bosom of a binder of sheaves.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 And the passers by have not said, “The blessing of YHWH [is] on you, We blessed you in the Name of YHWH!”

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"