Psalms 109
1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. O God of my praise, do not be silent,
Нәғмичиләрниң бешиға тапшурулуп оқулсун дәп, Давут язған күй: — И мәдһийәмниң Егиси Худайим, җим турма!
2 For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, They have opened against me, They have spoken with me—A tongue of falsehood, and words of hatred!
Мана рәзилләрниң ағзи, мәккарларниң ағзи көз алдимда йоған ечилди; Улар ялғанчи тил билән маңа қарши сөзлиди.
3 They have surrounded me about, And they fight me without cause.
Нәпрәтлик сөзләр билән мени чулғап, Улар бекардин-бекар маңа зәрбә бәрмәктә.
4 For my love they oppose me, and I—prayer!
Муһәббитим үчүн улар маңа қарши шикайәтчи болди, Мән болсам — дуаға берилдим.
5 And they set against me evil for good, And hatred for my love.
Яхшилиғим үчүн яманлиқ, Сөйгүм үчүн нәпрәт қайтурди.
6 Appoint the wicked over him, And an adversary stands at his right hand.
Һәр бириниң үстидә рәзил бир адәм тайинлиғайсән, Униң оң йенида бир дәвагәр турсун.
7 In his being judged, he goes forth wicked, And his prayer is for sin.
У сорақ қилинғанда әйипдар болуп чиқсун, Дуаси гуна дәп һесаплансун.
8 His days are few, another takes his oversight,
Күнлири қисқа болсун, Мәнсивини башқиси егилисун.
9 His sons are fatherless, and his wife a widow.
Балилири йетим қалсун, Хотуни тул болсун.
10 And his sons wander continually, Indeed, they have begged, And have sought out of their dry places.
Оғуллири сәргәрдан тиләмчи болсун, Турған харабиликлиридин нан издәп.
11 An exactor lays a snare for all that he has, And strangers spoil his labor.
Җазанихор униң егилиги үстигә тор ташлисун, Меһнәт әҗрини ятлар булап-талисун.
12 He has none to extend kindness, Nor is there one showing favor to his orphans.
Униңға меһриванлиқ көрситидиған бириси болмисун, Житим қалған балилириға илтипат қилғучи болмисун.
13 His posterity is for cutting off, Their name is blotted out in another generation.
Униң нәсли қурутулсун; Келәр әвладида намлири өчүрүлсун.
14 The iniquity of his fathers Is remembered to YHWH, And the sin of his mother is not blotted out.
Ата-бовилириниң қәбиһлигиниң әйиплири Пәрвәрдигарниң ядида қалсун, Анисиниң гунайи өчүрүлмисун.
15 They are continually before YHWH, And He cuts off their memorial from earth.
Буларниң әйиплири дайим Пәрвәрдигарниң көз алдида болсун, Шуниң билән У уларниң нам-әмилини йәр йүзидин өчүрүп ташлайду.
16 Because that he has not remembered to do kindness, And pursues the poor man and needy, And the struck of heart—to slay,
Чүнки [рәзил киши] меһриванлиқ көрситишни һеч есигә кәлтүрмиди, Бәлки езилгән, йоқсул һәм дили сунуқларни өлтүрмәккә қоғлап кәлди.
17 And he loves reviling, and it meets him, And he has not delighted in blessing, And it is far from him.
У ләнәт оқушқа амрақ еди, Шуңа ләнәт униң бешиға келиду; Бәхит тиләшкә райи йоқ еди, Шуңа бәхит униңдин жирақ болиду.
18 And he puts on reviling as his robe, And it comes in as water into his midst, And as oil into his bones.
У ләнәтләрни өзигә кийим қилип кийгән; Шуңа булар аққан судәк униң ич-бағриға, Майдәк, сүйәклиригә кириду;
19 It is to him as apparel—he covers himself, And he girds it on for a continual girdle.
Булар униңға йепинған тонидәк, Һәрдайим бағланған бәлвеғидәк чаплансун.
20 This [is] the wage of my accusers from YHWH, And of those speaking evil against my soul.
Булар болса мени әйиплигүчиләргә Пәрвәрдигарниң бекиткән мукапати болсун! Мениң яман гепимни қилғанларниң инъами болсун!
21 And You, O Lord YHWH, Deal with me for Your Name’s sake, Because Your kindness [is] good, deliver me.
Бирақ Сән, Пәрвәрдигар Рәббим, Өз намиң үчүн мениң тәрипимдә бир иш қилғайсән, Меһир-муһәббитиң әла болғачқа, Мени қутқузғайсән;
22 For I [am] poor and needy, And my heart has been pierced in my midst.
Чүнки мән езилгән һәм һаҗәтмәндурмән, Қәлбим хәстә болди.
23 I have gone as a shadow when it is stretched out, I have been driven away as a locust.
Мән қуяш узартқан көләңгидәк йоқилай дәп қалдим, Чекәткә қеқиветилгәндәк чәткә қеқиветилдим.
24 My knees have been feeble from fasting, And my flesh has failed of fatness.
Роза тутқинимдин тизлирим кетиду, Әтлирим сизип кетиду.
25 And I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
Шуңлашқа мән улар алдида рәсва болдум; Улар маңа қарашқанда, бешини силкишмәктә.
26 Help me, O YHWH my God, Save me, according to Your kindness.
Маңа ярдәмләшкәйсән, и Пәрвәрдигар Худайим, Өзгәрмәс муһәббитиң бойичә мени қутқузғайсән;
27 And they know that this [is] Your hand, You, O YHWH, You have done it.
Шуниң билән улар буниң Сениң қолуңдики иш екәнлигини, Буни қилғучиниң Сән Пәрвәрдигар екәнлигини билсун.
28 They revile, and You bless, They have risen, and are ashamed, And Your servant rejoices.
Улар ләнәт оқувәрсун, Сән бәхит ата қилғайсән; Улар һуҗум қилишқа турғанда, хиҗаләттә қалсун, Бирақ қулуң шатлансун!
29 My accusers put on blushing, and are covered, Their shame [is] as an upper robe.
Мени әйиплигүчиләр хиҗаләт билән кийинсун, Улар өз шәрмәндилигини өзлиригә тон қилип йепинсун.
30 I thank YHWH greatly with my mouth, And I praise Him in the midst of many,
Ағзимда Пәрвәрдигарға зор тәшәккүр-мәдһийә қайтүримән; Бәрһәқ, көпчилик арисида туруп Уни мәдһийиләймән;
31 For He stands at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
Чүнки һаҗәтмәнниң җенини гунаға бекитмәкчи болғанлардин қутқузуш үчүн, [Пәрвәрдигар] униң оң йенида туриду.
