< Psalms 109 >
1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. O God of my praise, do not be silent,
Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!
2 For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, They have opened against me, They have spoken with me—A tongue of falsehood, and words of hatred!
Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.
3 They have surrounded me about, And they fight me without cause.
Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.
4 For my love they oppose me, and I—prayer!
Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.
5 And they set against me evil for good, And hatred for my love.
İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.
6 Appoint the wicked over him, And an adversary stands at his right hand.
Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!
7 In his being judged, he goes forth wicked, And his prayer is for sin.
Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!
8 His days are few, another takes his oversight,
Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!
9 His sons are fatherless, and his wife a widow.
Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!
10 And his sons wander continually, Indeed, they have begged, And have sought out of their dry places.
Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!
11 An exactor lays a snare for all that he has, And strangers spoil his labor.
Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!
12 He has none to extend kindness, Nor is there one showing favor to his orphans.
Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!
13 His posterity is for cutting off, Their name is blotted out in another generation.
Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!
14 The iniquity of his fathers Is remembered to YHWH, And the sin of his mother is not blotted out.
Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!
15 They are continually before YHWH, And He cuts off their memorial from earth.
Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!
16 Because that he has not remembered to do kindness, And pursues the poor man and needy, And the struck of heart—to slay,
Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.
17 And he loves reviling, and it meets him, And he has not delighted in blessing, And it is far from him.
Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!
18 And he puts on reviling as his robe, And it comes in as water into his midst, And as oil into his bones.
Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!
19 It is to him as apparel—he covers himself, And he girds it on for a continual girdle.
Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!
20 This [is] the wage of my accusers from YHWH, And of those speaking evil against my soul.
Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!
21 And You, O Lord YHWH, Deal with me for Your Name’s sake, Because Your kindness [is] good, deliver me.
Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!
22 For I [am] poor and needy, And my heart has been pierced in my midst.
Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.
23 I have gone as a shadow when it is stretched out, I have been driven away as a locust.
Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.
24 My knees have been feeble from fasting, And my flesh has failed of fatness.
Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.
25 And I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!
26 Help me, O YHWH my God, Save me, according to Your kindness.
Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!
27 And they know that this [is] Your hand, You, O YHWH, You have done it.
Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!
28 They revile, and You bless, They have risen, and are ashamed, And Your servant rejoices.
Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.
29 My accusers put on blushing, and are covered, Their shame [is] as an upper robe.
Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!
30 I thank YHWH greatly with my mouth, And I praise Him in the midst of many,
RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;
31 For He stands at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.