Psalms 109
1 TO THE OVERSEER. A PSALM OF DAVID. O God of my praise, do not be silent,
| برای سالار مغنیان. مزمور داودای خدای تسبیح من، خاموش مباش! | ۱ |
2 For the mouth of wickedness, and the mouth of deceit, They have opened against me, They have spoken with me—A tongue of falsehood, and words of hatred!
| زیرا که دهان شرارت ودهان فریب را بر من گشوده‌اند، و به زبان دروغ برمن سخن گفته‌اند. | ۲ |
3 They have surrounded me about, And they fight me without cause.
| به سخنان کینه مرا احاطه کرده‌اند و بی‌سبب با من جنگ نموده‌اند. | ۳ |
4 For my love they oppose me, and I—prayer!
| به عوض محبت من، با من مخالفت می‌کنند، و اما من دعا. | ۴ |
5 And they set against me evil for good, And hatred for my love.
| و به عوض نیکویی به من بدی کرده‌اند. و به عوض محبت، عداوت نموده. | ۵ |
6 Appoint the wicked over him, And an adversary stands at his right hand.
| مردی شریر را براو بگمار، و دشمن به‌دست راست او بایستد. | ۶ |
7 In his being judged, he goes forth wicked, And his prayer is for sin.
| هنگامی که در محاکمه بیاید، خطا کار بیرون آیدو دعای او گناه بشود. | ۷ |
8 His days are few, another takes his oversight,
| ایام عمرش کم شود ومنصب او را دیگری ضبط نماید. | ۸ |
9 His sons are fatherless, and his wife a widow.
| فرزندان اویتیم بشوند و زوجه وی بیوه گردد. | ۹ |
10 And his sons wander continually, Indeed, they have begged, And have sought out of their dry places.
| و فرزندان او آواره شده، گدایی بکنند و از خرابه های خودقوت را بجویند. | ۱۰ |
11 An exactor lays a snare for all that he has, And strangers spoil his labor.
| طلبکار تمامی مایملک او را ضبط نماید و اجنبیان محنت او را تاراج کنند. | ۱۱ |
12 He has none to extend kindness, Nor is there one showing favor to his orphans.
| کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمان وی احدی رافت ننماید. | ۱۲ |
13 His posterity is for cutting off, Their name is blotted out in another generation.
| ذریت وی منقطع گردند و در طبقه بعد نام ایشان محو شود. | ۱۳ |
14 The iniquity of his fathers Is remembered to YHWH, And the sin of his mother is not blotted out.
| عصیان پدرانش نزد خداوند به یاد آورده شودو گناه مادرش محو نگردد. | ۱۴ |
15 They are continually before YHWH, And He cuts off their memorial from earth.
| و آنها در مد نظرخداوند دائم بماند تا یادگاری ایشان را از زمین ببرد. | ۱۵ |
16 Because that he has not remembered to do kindness, And pursues the poor man and needy, And the struck of heart—to slay,
| زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد، بلکه بر فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تااو را به قتل رساند. | ۱۶ |
17 And he loves reviling, and it meets him, And he has not delighted in blessing, And it is far from him.
| چون که لعنت را دوست می‌داشت بدو رسیده و چون که برکت رانمی خواست، از او دور شده است. | ۱۷ |
18 And he puts on reviling as his robe, And it comes in as water into his midst, And as oil into his bones.
| و لعنت رامثل ردای خود در بر‌گرفت و مثل آب به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهای وی. | ۱۸ |
19 It is to him as apparel—he covers himself, And he girds it on for a continual girdle.
| پس مثل جامه‌ای که او را می‌پوشاند، و چون کمربندی که به آن همیشه بسته می‌شود، خواهدبود. | ۱۹ |
20 This [is] the wage of my accusers from YHWH, And of those speaking evil against my soul.
| این است اجرت مخالفانم از جانب خداوند و برای آنانی که بر جان من بدی می‌گویند. | ۲۰ |
21 And You, O Lord YHWH, Deal with me for Your Name’s sake, Because Your kindness [is] good, deliver me.
| اما تو‌ای یهوه خداوند به‌خاطر نام خود بامن عمل نما؛ چون که رحمت تو نیکوست، مراخلاصی ده. | ۲۱ |
22 For I [am] poor and needy, And my heart has been pierced in my midst.
| زیرا که من فقیر و مسکین هستم ودل من در اندرونم مجروح است. | ۲۲ |
23 I have gone as a shadow when it is stretched out, I have been driven away as a locust.
| مثل سایه‌ای که در زوال باشد رفته‌ام و مثل ملخ رانده شده‌ام. | ۲۳ |
24 My knees have been feeble from fasting, And my flesh has failed of fatness.
| زانوهایم از روزه داشتن می‌لرزد و گوشتم ازفربهی کاهیده می‌شود. | ۲۴ |
25 And I have been a reproach to them, They see me, they shake their head.
| و من نزد ایشان عارگردیده‌ام. چون مرا می‌بینند سر خود رامی جنبانند. | ۲۵ |
26 Help me, O YHWH my God, Save me, according to Your kindness.
| ای یهوه خدای من مرا اعانت فرما، و به حسب رحمت خود مرا نجات ده، | ۲۶ |
27 And they know that this [is] Your hand, You, O YHWH, You have done it.
| تا بدانند که این است دست تو، و تو‌ای خداوند این را کرده‌ای. | ۲۷ |
28 They revile, and You bless, They have risen, and are ashamed, And Your servant rejoices.
| ایشان لعنت بکنند، اما تو برکت بده. ایشان برخیزند و خجل گردند و اما بنده توشادمان شود. | ۲۸ |
29 My accusers put on blushing, and are covered, Their shame [is] as an upper robe.
| جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت خویش را مثل ردا بپوشند. | ۲۹ |
30 I thank YHWH greatly with my mouth, And I praise Him in the midst of many,
| خداوند را به زبان خود بسیار تشکر خواهم کرد و او را در جماعت کثیر حمد خواهم گفت. | ۳۰ |
31 For He stands at the right hand of the needy, To save from those judging his soul.
| زیرا که به‌دست راست مسکین خواهد ایستادتا او را از آنانی که بر جان او فتوا می‌دهندبرهاند. | ۳۱ |
