Psalms 107
1 “Give thanks to YHWH, For [He is] good, for His kindness [is] for all time”:
Аһ, Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар! Чүнки У меһривандур, әбәдийдур Униң меһир-муһәббити!
2 Let the redeemed of YHWH say [so], Whom He redeemed from the hand of an adversary.
Пәрвәрдигар яв қолидин қутқузғанлар, У һәмҗәмәт болуп қутқузған хәлқи буни давамлиқ баян қилсун —
3 And has gathered them from the lands, From east and from west, From north, and from the sea.
Йәни У шәриқ билән ғәриптин, шимал билән җәнуптин, Һәр қайси жутлардин жиғивелинғанлар буни ейтсун!
4 They wandered in a wilderness, in a desert by the way, They have not found a city of habitation.
Улар чөл-баяванни кезип пинһан йолда адашти, Адәм маканлашқан һеч бир шәһәрни тапалмастин.
5 Hungry—indeed—thirsty, Their soul becomes feeble in them,
Ач һәмдә уссуз болуп, Җени чиқай дәп қалди.
6 And they cry to YHWH in their adversity, He delivers them from their distress,
Андин Пәрвәрдигарға пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
7 And causes them to tread in a right way, To go to a city of habitation.
Маканлашқидәк шәһәргә йәткичә, У уларни түз йолда башлиди.
8 They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
9 For He has satisfied a longing soul, And has filled a hungry soul [with] goodness.
Чүнки У чаңқиған көңүлни қандурди, Ач қалған җанни есил немәтләр билән толдурди.
10 Inhabitants of dark places and death-shade, Prisoners of affliction and of iron,
Зүлмәттә, өлүм көләңгисидә яшиғанлар, Төмүр кишән селинип, азап чәккәнләрни болса,
11 Because they changed the saying of God, And despised the counsel of the Most High.
(Чүнки улар Тәңриниң әмирлиригә қаршилиқ қилди, Һәммидин Алий Болғучиниң несиһәтини кәмситти)
12 And He humbles their heart with labor, They have been feeble, and there is no helper.
— У уларни җапа-мушәққәт тартқузуп кәмтәр қилди, Улар путлишип жиқилди, уларға ярдәмгә бирисиму йоқ еди.
13 And they cry to YHWH in their adversity, He saves them from their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилди, У уларни мушәққәтлиридин азат қилди.
14 He brings them out from the dark place, And death-shade, And He draws away their bands.
Уларни зулмәт һәм өлүм сайисидин чиқирип, Уларниң зәнҗир-асарәтлирини сундуруп ташлиди.
15 They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men.
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
16 For He has broken doors of bronze, And He has cut bars of iron.
Мана У мис дәрвазиларни парә-парә қилип, Төмүр тақақларни кесип ташлиди.
17 Fools, by means of their transgression, And by their iniquities, afflict themselves.
Һамақәтләр өз итаәтсизлик йоллиридин, Қәбиһликлиридин азапларға учрайду;
18 Their soul detests all food, And they come near to the gates of death,
Көңлидә һәр хил озуқ-түлүктин бизар болуп, Өлүм дәрвазилириға йеқинлишиду.
19 And cry to YHWH in their adversity, He saves them from their distresses,
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
20 He sends His word and heals them, And delivers [them] from their destructions.
У сөз-каламини әвәтип, уларни сақайтиду, Уларни заваллиқлиридин қутқузиду.
21 They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men,
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Адәм балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
22 And they sacrifice sacrifices of thanksgiving, And recount His works with singing.
Қурбанлиқ сүпитидә тәшәккүрләр ейтсун, Униң қилғанлирини тәнтәнилик нахшилар билән баян қилсун!
23 Those going down [to] the sea in ships, Doing business in many waters,
Кемиләрдә деңизға чүшүп қатниғучилар, Улуқ суларда тирикчилик қилғучилар,
24 They have seen the works of YHWH, And His wonders in the deep.
Булар Пәрвәрдигарниң ишлириға гувачидур, Чоңқур океанда көрсәткән карамәтләрни көргүчидур.
25 And He commands, and appoints a storm, And it lifts up its billows,
Чүнки У бир сөз биләнла шиддәтлик шамални чиқирип, Долқунлирини өркәшлитиду;
26 They go up [to] the heavens, they go down [to] the depths, Their soul is melted in evil.
Кемичиләр асман-пәләк өрләйду, Суларниң тәһтилиригә чүшиду, Дәһшәттин уларниң җени ерип кетиду.
27 They reel to and fro, and move as a drunkard, And all their wisdom is swallowed up.
Улар мәс адәмдәк әләң-сәләң ирғаңлайду, Һәр қандақ әқил-чариси түгәйду;
28 And they cry to YHWH in their adversity, And He brings them out from their distresses.
Андин Пәрвәрдигарға йелинип пәряд қилиду, У уларни мушәққәтлиридин азат қилиду.
29 He calms a whirlwind, And their billows are hushed.
У боранни тиничлитиду, Су долқунлириму җим болиду.
30 And they rejoice because they are quiet, And He leads them to the haven of their desire.
Шуниң билән улар течлиғидин шатлиниду; У уларни тәшна болған арамгаһиға йетәкләп бариду.
31 They confess to YHWH His kindness, And His wonders to the sons of men,
Улар Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтсун! Униң өзгәрмәс муһәббити үчүн, Инсан балилириға көрсәткән мөҗизилири үчүн!
32 And they exalt Him in [the] assembly of [the] people, And praise Him in [the] seat of [the] elderly.
Улар хәлиқниң җамаитидиму Уни улуқлисун, Ақсақаллар мәҗлисидә Уни мәдһийилисун.
33 He makes rivers become a wilderness, And fountains of waters become dry land.
У дәрияларни чөлгә, Булақларни қақаслиққа айландуриду.
34 A fruitful land becomes a barren place, For the wickedness of its inhabitants.
Аһалисиниң яманлиғи түпәйлидин, Һосуллуқ йәрни шорлуқ қилиду.
35 He makes a wilderness become a pool of water, And a dry land become fountains of waters.
У йәнә чөл-баяванни көлгә, Чаңқақ йәрни булақларға айландуриду;
36 And He causes the hungry to dwell there, And they prepare a city of habitation.
Ачларни шу йәргә җайлаштуруп, Улар олтирақлашқан бир шәһәрни бәрпа қилиду;
37 And they sow fields, and plant vineyards, And they make fruits of increase.
Улар етизларни һайдап-терип, үзүмзарларни бәрпа қилиду; Булар һосул-мәһсулатни мол бериду.
38 And He blesses them, and they multiply exceedingly, And He does not diminish their livestock.
У уларға бәрикәт бериду, Шуниң билән уларниң сани хеләла ешип бариду, У уларниң мал-варанлирини һеч азайтмайду.
39 And they are diminished, and bow down, By restraint, evil, and sorrow.
Улар йәнә җәбир-зулум, бала-қаза һәм дәрд-әләмгә йолуғуп, Сани азийип, пүкүлиду.
40 He is pouring contempt on nobles, And causes them to wander in vacancy—no way.
У есилзадиләр үстигә кәмситишлирини төкиду, Йолсиз дәшт-сәһрада уларни сәргәрдан қилиду;
41 And sets the needy on high from affliction, And places families as a flock.
Лекин мискин адәмни җәбир-зулумдин жуқури көтирип сақлайду, Униң аилә-тавабатини қой падисидәк көп қилиду.
42 The upright see and rejoice, And all perversity has shut her mouth.
Буни көңли дуруслар көрүп шатлиниду; Пасиқларниң ағзи етилиду.
43 Who [is] wise, and observes these? They understand the kind acts of YHWH!
Кимки дана болса, буларни байқисун, Пәрвәрдигарниң меһри-шәпқәтлирини чүшәнсун!
