Psalms 105
1 Give thanks to YHWH—call on His Name, Make His acts known among the peoples.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Sing to Him—sing praise to Him, Meditate on all His wonders.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking YHWH rejoices.
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Seek YHWH and His strength, Seek His face continually.
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 He [is] our God YHWH, His judgments [are] in all the earth.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 He has remembered His covenant for all time, The word He commanded to one thousand generations,
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 That He has made with Abraham, And His oath to Isaac,
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 And establishes it to Jacob for a statute, To Israel—a perpetual covenant,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 Saying, “I give the land of Canaan to you, The portion of your inheritance,”
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 In their being few in number, But a few, and sojourners in it.
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 And they go up and down, from nation to nation, From a kingdom to another people.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 He has not permitted any to oppress them And He reproves kings for their sakes.
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 “Do not strike against My anointed, And do no evil to My prophets.”
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 And He calls a famine on the land, He has broken the whole staff of bread.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 He has sent a man before them, Joseph has been sold for a servant.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 They have afflicted his feet with chains, Iron has entered his soul,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 Until the time of the coming of His word The saying of YHWH has tried him.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 The king has sent, and looses him, The ruler of the peoples, and draws him out.
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 He has made him lord of his house, And ruler over all his possessions.
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 To bind his chiefs at his pleasure, And he makes his elderly wise.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 And Israel comes into Egypt, And Jacob has sojourned in the land of Ham.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 And He makes His people very fruitful, And makes it mightier than its adversaries.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 He has sent His servant Moses, Aaron whom He had fixed on.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 He has sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 He has turned their waters to blood, And puts their fish to death.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 Their land has teemed [with] frogs, In the inner chambers of their kings.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 He has commanded, and the beetle comes, Lice into all their border.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 He has made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 And He strikes their vine and their fig, And shatters the trees of their border.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 He has commanded, and the locust comes, And the cankerworm—innumerable,
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 And it consumes every herb in their land, And it consumes the fruit of their ground.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 And He strikes every firstborn in their land, The first-fruit of all their strength,
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 And brings them out with silver and gold, And there is not a feeble one in its tribes.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 Egypt has rejoiced in their going forth, For their fear had fallen on them.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 He has spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 They have asked, and He brings quails, And satisfies them [with] bread of the heavens.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 He has opened a rock, and waters flow, They have gone on in dry places—a river.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 For He has remembered His holy word, With His servant Abraham,
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 And He brings forth His people with joy, His chosen ones with singing.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 And He gives to them the lands of nations, And they possess the labor of peoples,
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 That they may observe His statutes, And may keep His laws. Praise YAH!
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
