< Psalms 105 >

1 Give thanks to YHWH—call on His Name, Make His acts known among the peoples.
Oh panaghatag kamo ug mga pasalamat kang Jehova, sangpita ang iyang ngalan; Imantala sa taliwala sa mga katawohan ang iyang mga buhat.
2 Sing to Him—sing praise to Him, Meditate on all His wonders.
Panag-awit kamo kaniya, panagawit ug mga pagdayeg kaniya; Managsulti kamo mahatungod sa iyang katingalahang mga buhat.
3 Boast yourselves in His Holy Name, The heart of those seeking YHWH rejoices.
Managhimaya kamo sa iyang balaan nga ngalan: Papaglipaya ang kasingkasing niadtong mga nanagpangita kang Jehova.
4 Seek YHWH and His strength, Seek His face continually.
Pangitaa ninyo si Jehova ug ang iyang kalig-on; Pangitaa ninyo sa gihapon ang iyang nawong.
5 Remember His wonders that He did, His signs and the judgments of His mouth.
Hinumdumi ang iyang katingalahang mga buhat nga iyang nahimo, Ang iyang mga kahibulongan, ug ang paghukom sa iyang baba,
6 O seed of Abraham, His servant, O sons of Jacob, His chosen ones.
Oh kamo nga kaliwat ni Abraham nga iyang alagad, Kamong mga anak ni Jacob, nga iyang mga pinili.
7 He [is] our God YHWH, His judgments [are] in all the earth.
Siya mao si Jehova nga atong Dios: Sa tibook nga yuta anaa ang iyang mga paghukom.
8 He has remembered His covenant for all time, The word He commanded to one thousand generations,
Siya nahinumdum sa iyang tugon sa walay katapusan, Ang pulong nga iyang gisugo sa usa ka libo ka mga kaliwatan,
9 That He has made with Abraham, And His oath to Isaac,
Ang tugon nga iyang gihimo uban kang Abraham, Ug sa iyang panumpa ngadto kang Isaac,
10 And establishes it to Jacob for a statute, To Israel—a perpetual covenant,
Ug nagmatuod niini gihapon ngadto kang Jacob alang sa usa ka kabalaoran, Sa Israel alang sa usa ka tugon nga walay katapusan,
11 Saying, “I give the land of Canaan to you, The portion of your inheritance,”
Nga nagaingon: Kanimo ihatag ko ang yuta sa Canaan, Ang bahin nga inyong panulondon;
12 In their being few in number, But a few, and sojourners in it.
Sa diyutay pa ang gidaghanon nila, Oo, diyutay gayud, ug (sila) mga dumuloong didto.
13 And they go up and down, from nation to nation, From a kingdom to another people.
Ug nanglangyaw (sila) gikan sa usa ka nasud ngadto sa usa ka nasud, Gikan sa usa ka gingharian ngadto sa usa ka katawohan.
14 He has not permitted any to oppress them And He reproves kings for their sakes.
Wala siya motugot nga may bisan kinsa nga magasakit kanila; Oo, gibadlong niya ang mga hari tungod kanila,
15 “Do not strike against My anointed, And do no evil to My prophets.”
Nga nagaingon: Dili mo paghilabtan ang akong mga dinihog, Ug ayaw pagbuhata ang kadautan sa akong mga manalagna.
16 And He calls a famine on the land, He has broken the whole staff of bread.
Ug mitawag siya sa gutom sa ibabaw sa yuta; Iyang gidugmok ang tanang makaon nga tinapay.
17 He has sent a man before them, Joseph has been sold for a servant.
Nagpadala siya ug usa ka tawo sa pag-una kanila; Si Jose gibaligya sa pagkaulipon:
18 They have afflicted his feet with chains, Iron has entered his soul,
Gipasakitan nila ang iyang mga tiil sa mga sepo nga puthaw: Siya gibutang nila sa talikala nga puthaw,
19 Until the time of the coming of His word The saying of YHWH has tried him.
Hangtud sa panahon nga natuman ang iyang pulong, Ang pulong ni Jehova nagsulay kaniya.
20 The king has sent, and looses him, The ruler of the peoples, and draws him out.
Ang hari nagpasugo, ug gibuhian siya; Bisan ang punoan sa mga katawohan, ug siya gibuhian.
21 He has made him lord of his house, And ruler over all his possessions.
Gihimo siya nga ginoo sa iyang balay, Ug magbubuot sa tanan niyang bahandi;
22 To bind his chiefs at his pleasure, And he makes his elderly wise.
Aron sa paggapus sa iyang mga principe sumala sa iyang kabubut-on, Ug sa pagtudlo sa iyang mga tigulang ug kaalam.
23 And Israel comes into Egypt, And Jacob has sojourned in the land of Ham.
Si Israel usab miadto ngadto sa Egipto Ug si Jacob mipuyo sa yuta sa Cham.
24 And He makes His people very fruitful, And makes it mightier than its adversaries.
Ug iyang gipadaghan ang iyang katawohan sa hilabihan gayud, Ug gihimo silang labi pang makusganon kay sa ilang mga kabatok.
25 He turned their heart to hate His people, To conspire against His servants.
Iyang giliso ang kasingkasing nila aron managdumot (sila) sa iyang katawohan, Aron sa paglimbong sa iyang mga alagad.
26 He has sent His servant Moses, Aaron whom He had fixed on.
Iyang gisugo si Moises nga iyang alagad, Ug si Aaron nga iyang gipili.
27 They have set among them the matters of His signs, And wonders in the land of Ham.
Gipadayag nila ang iyang mga ilhanan sa taliwala nila, Ug mga katingalahan didto sa yuta sa Cham.
28 He has sent darkness, and it is dark, And they have not provoked His word.
Gipadala niya ang kangiub, ug nahimo kining kangitngit; Ug (sila) wala magmalalison sa iyang mga pulong.
29 He has turned their waters to blood, And puts their fish to death.
Gihimo niya ang ilang mga tubig nga dugo, Ug gipamatay ang ilang mga isda.
30 Their land has teemed [with] frogs, In the inner chambers of their kings.
Sa ilang yuta mingkatap ang panon sa mga baki Didto sa mga lawak sa ilang mga hari.
31 He has commanded, and the beetle comes, Lice into all their border.
Siya misulti, ug didto minghugpa ang mga duot sa mga langaw, Ug mga koto sa tanan nilang mga utlanan.
32 He has made their showers hail, A flaming fire [is] in their land.
Iyang gihatag kanila ang ulan-nga-yelo ilis sa ulan, Ug kalayo nga nagadilaab sa ilang yuta.
33 And He strikes their vine and their fig, And shatters the trees of their border.
Giputol usab niya ang ilang mga kaparrasan ug ang ilang mga higuera, Ug gipamoril niya ang kakahoyan sa mga utlanan nila.
34 He has commanded, and the locust comes, And the cankerworm—innumerable,
Siya misulti, ug miabut ang dulon, Ug ang lukton ug kana dili maisip,
35 And it consumes every herb in their land, And it consumes the fruit of their ground.
Ug gikaon ang tanan nga gunahon sa ilang yuta, Ug mingkaon sa bunga sa ilang yuta.
36 And He strikes every firstborn in their land, The first-fruit of all their strength,
Gipamatay usab niya ang tanan nga panganay sa yuta nila, Ang sinugdanan sa tibook nila nga kusog.
37 And brings them out with silver and gold, And there is not a feeble one in its tribes.
Iyang gipagula (sila) nga may salapi ug bulawan; Ug sa iyang mga banay walay mausa nga maluya nga tawo.
38 Egypt has rejoiced in their going forth, For their fear had fallen on them.
Nalipay ang Egipto sa ilang pagpamahawa; Kay ang kahadlok kanila miabut sa ibabaw nila.
39 He has spread a cloud for a covering, And fire to enlighten the night.
Gibuklad niya ang usa ka panganod aron mahimong salimbong, Ug kalayo sa paghatag ug kahayag sa pagkagabii.
40 They have asked, and He brings quails, And satisfies them [with] bread of the heavens.
(Sila) nangayo, ug iyang gipadad-an (sila) ug mga buntog, Ug gibusog (sila) sa tinapay sa langit.
41 He has opened a rock, and waters flow, They have gone on in dry places—a river.
Iyang gilukaban ang bato, ug mibuswak ang mga tubig; Mingdaligdig (sila) ngadto sa mga mamala nga dapit sama sa usa ka suba.
42 For He has remembered His holy word, With His servant Abraham,
Kay nahinumdum siya sa iyang pulong nga balaan, Ug kang Abraham nga iyang alagad.
43 And He brings forth His people with joy, His chosen ones with singing.
Ug iyang gipagula ang iyang katawohan nga may kalipay, Ug ang iyang mga pinili nga may pag-awit.
44 And He gives to them the lands of nations, And they possess the labor of peoples,
Ug iyang gihatag kanila ang mga yuta sa mga nasud; Ug ang mga buhat sa mga katawohan gipanag-iya nila:
45 That they may observe His statutes, And may keep His laws. Praise YAH!
Aron mabantayan nila ang iyang kabalaoran, Ug sa ilang pagtuman sa iyang mga kasugoan. Dayegon ninyo si Jehova.

< Psalms 105 >