Psalms 104

1 Bless, O my soul, YHWH! YHWH, my God, You have been very great, You have put on splendor and majesty.

۱ ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! ای یهوه خدای من توبی نهایت عظیم هستی! به عزت و جلال ملبس هستی.

2 Covering Himself [with] light as a garment, Stretching out the heavens as a curtain,

۲ خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیده‌ای.

3 Who is laying the beam of His upper chambers in the waters, Who is making thick clouds His chariot, Who is walking on wings of wind,

۳ آن که غرفات خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها رامرکب خود نموده و بر بالهای باد می‌خرامد.

4 Making His messengers—the winds, His ministers—the flaming fire.

۴ فرشتگان خود را بادها می‌گرداند و خادمان خود را آتش مشتعل.

5 He has founded earth on its bases, It is not moved for all time and forever.

۵ که زمین را بر اساسش استوار کرده، تا جنبش نخورد تا ابدالاباد.

6 The abyss! You have covered it as with clothing, Waters stand above hills.

۶ آن رابه لجه‌ها مثل ردا پوشانیده‌ای، که آبها بر کوههاایستاده‌اند.

7 They flee from Your rebuke, They hurry away from the voice of Your thunder.

۷ از عتاب تو می‌گریزند. از آواز رعدتو پراکنده می‌شوند.

8 They go up hills—they go down valleys, To a place You have founded for them.

۸ به فراز کوهها برمی آیند، وبه همواریها فرود می‌آیند، به مکانی که برای آنهامهیا ساخته‌ای.

9 You have set a border, they do not pass over, They do not turn back to cover the earth.

۹ حدی برای آنها قرار داده‌ای که از آن نگذرند و برنگردند تا زمین را بپوشانند.

10 He is sending forth fountains in valleys, They go on between hills.

۱۰ که چشمه‌ها را در وادیها جاری می‌سازد تا درمیان کوهها روان بشوند.

11 They water every beast of the field, Wild donkeys break their thirst.

۱۱ تمام حیوانات صحرارا سیراب می‌سازند تا گورخران تشنگی خود رافرو نشانند.

12 The bird of the heavens dwells by them, From between the branches They give forth the voice.

۱۲ بر آنها مرغان هوا ساکن می‌شوند واز میان شاخه‌ها آواز خود را می‌دهند.

13 Watering hills from His upper chambers, The earth is satisfied from the fruit of Your works.

۱۳ او ازغرفات خود کوهها را سیراب می‌کند و از ثمرات اعمال تو زمین سیر می‌شود.

14 Causing grass to spring up for livestock, And herb for the service of man, To bring forth bread from the earth,

۱۴ نباتات را برای بهایم می‌رویاند و سبزه‌ها رابرای خدمت انسان، و نان را از زمین بیرون می‌آورد.

15 And wine—it makes the heart of man glad, To cause the face to shine from oil, And bread—it supports the heart of man.

۱۵ و شراب را که دل انسان را شادمان می‌کند، و چهره او را به روغن شاداب می‌سازد ودل انسان را به نان قوی می‌گرداند.

16 The trees of YHWH [are] satisfied, Cedars of Lebanon that He has planted,

۱۶ درختان خداوند شادابند، یعنی سروهای آزاد لبنان که غرس کرده است،

17 Where birds make nests, The stork—the firs [are] her house.

۱۷ که در آنها مرغان آشیانهای خود را می‌گیرند و اما صنوبر خانه لق لق می‌باشد.

18 The high hills [are] for wild goats, rocks [are] a refuge for hyraxes,

۱۸ کوههای بلند برای بزهای کوهی و صخره هابرای یربوع ملجاء است.

19 He made the moon for seasons, The sun has known his place of entrance.

۱۹ ماه را برای موسمهاساخت و آفتاب مغرب خود را می‌داند.

20 You set darkness, and it is night, Every beast of the forest creeps in it.

۲۰ تاریکی می‌سازی و شب می‌شود که در آن همه حیوانات جنگلی راه می‌روند.

21 The young lions are roaring for prey, And to seek their food from God.

۲۱ شیربچگان برای شکار خود غرش می‌کنند و خوراک خویش را از خدا می‌جویند.

22 The sun rises, they are gathered, And they crouch in their dens.

۲۲ چون آفتاب طلوع می‌کند جمع می‌شوند و در بیشه های خودمی خوابند.

23 Man goes forth to his work, And to his service—until evening.

۲۳ انسان برای عمل خود بیرون می‌آید و به جهت شغل خویش تا شامگاه.

24 How many have been Your works, O YHWH, You have made all of them in wisdom, The earth is full of your possessions.

۲۴ ‌ای خداوند اعمال تو چه بسیار است. جمیع آنها را به حکمت کرده‌ای. زمین از دولت تو پر است.

25 This, the sea, great and broad of sides, There [are] moving things—innumerable, Living creatures—small with great.

۲۵ و آن دریای بزرگ و وسیع الاطراف نیز که در آن حشرات از حد شماره زیاده‌اند و حیوانات خرد و بزرگ.

26 There ships go—[and] leviathan, That You have formed to play in it.

۲۶ و در آن کشتیها راه می‌روند و آن لویاتان که به جهت بازی کردن در آن آفریده‌ای.

27 All of them look to You, To give their food in its season.

۲۷ جمیع اینها از تو انتظارمی کشند تا خوراک آنها را در وقتش برسانی.

28 You give to them—they gather, You open Your hand—they [are] satisfied [with] good.

۲۸ آنچه را که به آنها می‌دهی، فرا می‌گیرند. دست خود را باز می‌کنی، پس از چیزهای نیکو سیرمی شوند.

29 You hide Your face—they are troubled, You gather their spirit—they expire, And they return to their dust.

۲۹ روی خود را می‌پوشانی پس مضطرب می‌گردند. روح آنها را قبض می‌کنی، پس می‌میرند و به خاک خود برمی گردند.

30 You send out Your Spirit, they are created, And You renew the face of the ground.

۳۰ چون روح خود را می‌فرستی، آفریده می‌شوند و روی زمین را تازه می‌گردانی.

31 The glory of YHWH is for all time, YHWH rejoices in His works,

۳۱ جلال خداوند تا ابدالاباد است. خداوند ازاعمال خود راضی خواهد بود.

32 Who is looking to earth, and it trembles, He comes against hills, and they smoke.

۳۲ که به زمین نگاه می‌کند و آن می‌لرزد. کوهها را لمس می‌کند، پس آتش فشان می‌شوند.

33 I sing to YHWH during my life, I sing praise to my God while I exist.

۳۳ خداوند را خواهم سرایید تا زنده می‌باشم. برای خدای خود تسبیح خواهم خواند تا وجود دارم.

34 My meditation on Him is sweet, I rejoice in YHWH.

۳۴ تفکر من او رالذیذ بشود و من در خداوند شادمان خواهم بود.

35 Sinners are consumed from the earth, And the wicked are no more. Bless, O my soul, YHWH. Praise YAH!

۳۵ گناهکاران از زمین نابود گردند و شریران دیگر یافت نشوند. ای جان من، خداوند را متبارک بخوان! هللویاه!